Een tien tal jaar geleden deed de grasmus het hier niet zo goed, nu vind ik 4 zangposten op een 400 meter.

Dit keer de rietzanger niet in het riet maar tussen de groene blaadjes gefotografeerd. Lijkt wil of hij rode lip[penstift heeft gebruikt. EXIFdata: Aperture f/9; Shutter speed 1/1250 sec; ISO 640

Deze kleine karekiet had het zichtbaar en hoorbaar naar zijn zin. EXIFdata: Aperture f/10; Shutter speed 1/800 sec.; ISO 640

Ik zag de Fitis hoog in een duindoorn struik zitten en hij was daar heerlijk aan het zingen,maar toen ik thuis kwam zag ik dat er ook een langpootmug op de foto stond. Of de Fitis deze nog te pakken heeft gekregen (geen idee)

Rietzanger zingt het hoogste lied tussen het koolzaad.

Geel in de lente? Ik dacht direct aan de zangvogeltjes ("warblers") in de VS waarvan veel soorten ergens wel een paar of meer gele veren hebben zitten. Maar kampioen geel is toch wel de citroenzanger. Het was elke lente weer feest als ik er eentje hoorde of zag in de moerasgebieden rond Washington DC, alhoewel we elke lente wel weer even moesten oefenen om Prothonotary goed uit te spreken.

Gisteren kreeg ik de kans om deze vrij zittende Fitis zingend vast te leggen. Wasvoor mij de eerste die ik dit jaar tegen ben gekomen.

Kaardenbol, klis en teuniszaden genoeg in de tuin maar als er zonnepitten zijn krijgen deze hun voorkeur. Vanuit tentje.

Wanneer heggemussen even van het struikgewas tot de voederpost durven zijn ze haastig en zenuwachtig, dan is het zoeken in de beelden naar een mooie houding.

In een niet groene omgeving komt het vogeltje toch net even iets beter uit.

Deze Goudvink laat zich de besjes lekker smaken.

In deze in de winter blad dragende struik/boom met al die besjes is de Koperwiek moeilijk te spotten. Meestal zitten ze zo verscholen dat er geen mooi beeld te maken is. Deze wilde echter wel even poseren – al was het kort maar net lang genoeg - voor een foto.

Dit is een bergdrongovliegenvanger, een zangvogel die ik in Kenia heb gefotografeerd. EXIFdata: Aperture f/6.3; Shutter speed 1/2500 sec; ISO 800

Als ik een Ekster zie die ik wil fotograferen vliegt deze over het algemeen tijdig weg. Ik was daarom verbaasd dat dit span bleef zitten en zich ook nog liet vastleggen. Daarnaast zaten ze ook nog eens op een mooie struik met rode vruchten wat voor mij het plaatje compleet maakt. Ik ben er blij mee hoewel ze wel wat dichterbij hadden mogen zitten. Next time.

Als ze niet mooi in de zon zitten komen de kleuren van de Vink er niet echt mooi uit.

De Grauwe klauwier werd zowat van de draad geblazen.

Dit is een ornaathoningzuiger. Prachtige vogel om te zien. EXIF-data: Aperture f/6.3; Shutter speed 1/800 sec.; ISO 400

Meesje staat er mooi op maar die stam op de achtergrond .....

Ga je een weekend naar Zeeland om eens wat andere vogels te fotograferen dan in je eigen provincie. Kom je thuis met een Merel. Vind hem zelf wel mooi gelukt. De Merel kan van zich af kijken en fluiten zoveel hij maar wil.

Het viel nog niet mee de Graspieper voor de lens te krijgen want hij hipte steeds van de richels in de greppels van het aardappelland en omgekeerd. Pas toe hij naar een vrouwtje begon te baltsen zat hij lang genoeg stil voor een foto.

Je hoort me meestal wel. maar je ziet me niet. De snor maakt een typisch brommend geluid als van een grasmaai machine in de verte. Ik had hem nog nooit gezien, want ze vertonen zich zelden en zijn goed gecamoufleerd. Heel blij dus dat ik hem nu ook nog heb kunnen vereeuwigen. Heel vroeg in de ochtend opstaan voor de vogeltjes loont altijd.

Ik ben normaal niet zo'n liefhebber van de vogel/schuilhut. (Te vaak het zelfde takje of stronk.) Toch maar weer eens met mijn broer meegegaan en deze Boomklever blijft natuurlijk een prachtig vogeltje.

Eerder schreef ik: "Het was koud en mistig en de struik waar het Bladkoninkje steeds ............." In dezelfde struik liet zich ook een Siberische Tjiftjaf zien. Ook aan deze foto de nodige bewerkingen gedaan. Op één dag twee nieuwe en volgens mij niet alledaagse soorten voor de lens gekregen Hoe vaak maak je dat mee.

Van af een paaltje of draad speuren naar je voedsel.

Door het hele land weer te zien. Soms in de bomen op zoek naar bessen of scharrelend door de weilanden. Altijd leuk om ze in groepjes te zien. Om hun roep worden ze ook wel Tjaklijster genoemd.

Op de Zeedijk langs het Nuldernauw zochten we naar watervogels. Deze Kneu zat in de vegetatie langs de dijk dus even meepikken natuurlijk.

Deze Roodborst had een prachtig plekje uitgekozen met een mooie bokeh.

Nu de Putters voedsel zoeken in de tuin blijf ik me er nog even mee vermaken.

Al jaren probeer ik Putters te fotograferen in de tuin, eerst bleven ze hoog in de bomen, later kwamen ze enkel zonnepitten te eten uit een plastiek voedersilo. Deze week begonnen ze sporadisch klis, kaardenbol en teuniszaden te eten, deze (on)kruiden heb ik nochtans al jaren in de tuin met de hoop op... putters.

Als vervolg op mijn vorige upload en om nog even bij een gewone soort te blijven.