Een nimf is het juveniele stadium van dieren die een onvolledige gedaanteverwisseling hebben, die zich diverse malen vervellen tot ze volwassen zijn. Ze verpoppen zich dus niet, zoals een vlinder. Een kenmerk van nimfen is dat ze al min of meer op de imago lijken als ze uit het ei kruipen en dat ze per vervelling geleidelijk aan meer de specifieke kenmerken van de soort krijgen. Deze nimf is al ver gevorderd in “haar” ontwikkeling, de sabel is al aanwezig maar de vleugels zijn nog niet compleet

Het wijfje van de Grote gerande oeverspin draagt haar eitjes in een eicocon in haar kaken met mee. Kort voor het moment van uitkomen weeft ze een koepelvormig web (vaak in krabbescheer) waarin ze de cocon ophangt. Een cocon kan wel 300 jongen bevatten die nog een tijd door de moeder bewaakt worden.

Ik fotografeer libellen het liefst en-profiel en als het kan loodrecht op het lichaam, maar zo frontaal op die twee koplampen is ook wel eens leuk.

Op advies van Nieske heb ik de libel wat meer kijkruimte gegeven en terecht want het gevaar komt immers vaak van rechts. Bij de voorgaande editie is de functie van de obeliskhouding beschreven.

Bekijk hier de eerste versie

Als het heel warm is richt een zittende libel het achterlijf vaak recht naar de zon om zo min mogelijk lichaamsoppervlakte bloot te geven aan de zon om oververhitting te voorkomen. Dit wordt de “obeliskhouding” genoemd. Normaal staan de vleugels dan ook naar beneden gericht.

Een stack van vier.

Een stack van twee foto's. Soms zijn twee opnamen voldoende om het lichaam van zo'n libel scherp te krijgen. De roodachtige plantjes in de achtergrond zijn uitgebloeide Grote Ratelaars,

Ook bij deze soort zijn de vrouwtjes mooier dan de mannetjes.

Het viel niet mee om deze libel in beeld te brengen. Ze zijn heel schuw. Misschien "weten" ze dat ze in het groene riet nogal opvallen/

Het Woldlakebos is en blijft een mooi gebeid voor libellen. Geen stack.

Hij heeft geen last van de muggen, ik wel en Deet helpt niets.

Waar blijven de mannetjes? Geen stack

Eindelijk bleef er een zitten. Het waaide toch weer te hard voor een stack.

Geen stack, toch scherp.

In het groen

Geen focus-stack dus niet 100% scherp.

Ik heb geen idee hoe dat insect heet. Ik denk een soort wants.

Ik wacht maar even tot de doorgaande weg weer droog is , ik had daarnet ook al zeiknatte poten.

Dit is een vrouwtje, die is oranje. Het mannetje is bloedrood.

Als het even kan heb ik graag dat ook de vleugels van een libel scherp in beeld komen. Dan moet hij deze natuurlijk wel helemaal vlak houden. In dit geval waren drie opnamen voldoende voor een focus-stack om de libel helemaal scherp te krijgen.

Die rietbladeren staan vrijwel nooit helemaal stil, maar toch lukte het om met twee opnamen een focusstack te maken waarin beide libellen redelijk scherp zijn geworden.

In Nederland zeldzaam, maar in de kop van Overijssel soms in grote getalen te vinden.

Soms zie je libellen met een vleugel die niet helemaal goed tot ontwikkeling is gekomen. Maar ze lijken daar toch weinig last van te hebben.

Gefotografeerd met een 100-400 objectief in combinatie met een 1,4 X converter. Voordeel: je kan ver van zo'n libel wegblijven; nadeel: zwaar en onhandelbaar.

Met avondlicht gefotografeerd op pijpenkruid.

Het zelfde takje als gisteren maar nu iets meer afstand genomen. Een focus-stack van 8 opnamen. Ik benieuwd naar de reacties.

En het voorjaar kriebelt door. Een focusstack van tien opnamen bij avondlicht gefotografeerd.