Na de regen zijn de kleuren nog eens zo mooi als de zon er door komt. Het mooi licht opgezocht om deze madeliefjes op de foto te zetten.

Bij de workshop Colors of spring hebben we vooral de bos anemonen gefotografeerd maar later ook look. Van dit exemplaar was net een knop opengebarsten.

Op de Colors of Spring workshop was het mooi weer maar wel veel wind. Veel bos anemonen waren al bijna uitgebloeid; er waren veel bloemen die al in "verval" waren. Zoals bij deze: nog maar 1 blaadje en de meeldraden ook al weg. Maar nog steeds mooi, wat mij betreft.

Deze bostulp stond stoer te shinen in een bedje van dromerig wit.

De onscherpe anemoon in de achtergrond vond ik wel een leuke herhaling geven.

Groot geaderd witjes en margrieten kunnen niet zonder elkaar. Als de zon in de ochtend meewerkt is dat altijd weer een feestje. Op dit plekje heb ik veel van dit soort foto's kunnen maken. Het is al weer even geleden maar het gevoel van dat moment blijft me altijd bij. Wat een heerlijke ochtend was dat.

Als je er op tijd bij bent zijn de klokjes nog niet gesloten en zijn ze nog heerlijk fris.

In een wat dichtere groep anemonen is het altijd leuk spelen met beperkte scherpte

Lepelaar die eens lekker wat rek en strek oefeningen aan het doen was. Bijzonder hoe je ziet hoeveel slagpennen er dan ineens te zien zijn, boven aan de vleugels.

Drie bloemen mooi op een rijtje.

In een winterse setting (vandaar de witte achtergrond)kon ik deze twee poetsende zwanen op de foto zetten.

Ook deze keer weer naar Oud Poelgeest geweest. Naast de auto en waaide ik bijna weg. Leuk dat begint goed. Toch de uitdaging aangegaan. Dat houd je scherp. Wat maakt een beetje wind nou uit met macrofotografie! Paraplu erbij en de wind is weg. Die paraplu is toch wel erg handig zo nu en dan. Zeker toen het begon te regen en keihard te hagelen. Die paraplu heeft me gered denk ik, wat een hagelbui was dat. Wat hebben we toch een fijne hobby. Toch weer Happy.

Lepelaar in een High Key setting

Steeds ben ik op zoek naar bloemetjes die er wat uit springen. Zo vond ik dit knikkend anemoontje, de zon was ook van de partij en met de paraplu kon ik de lichten mooi in balans houden.

Rondom het kasteel Oud Poelgeest groeiden naast en tussen de vele bosanemomen ook de elegante vingerhelmbloem en holwortel. Ook in een witte variant, extra leuk. Dus die 'moest' op de foto.

Vandaag in Leiden geweest, waar prachtige bloesembomen in bloei stonden. Deze bewust in High Key gefotografeerd.

De futen zijn weer gestart met hun voorjaarsritueel.

Op zoek naar mooi licht vond ik deze anemoontjes mooi staan voor het thema van de maand.

Door de witballans op gloeilamp te zetten kon ik heel zonnig beeld bekomen. Met de rijstzak op de grond kon ik een laag standpunt bekomen en dicht in de vegetatie gaan.

De anemoontjes had ik al gevonden , het was alleen wachten op mooi weer en gisteren was het moment om naar het bos te fietsen. Met de reflex paraplu kon ik zachte foto's maken .

Gisteren scheen het zonnetje even, dus ik ben weer even snel naar de bosanemonen gegaan. Het waaide nogal, dus het was best lastig om iets scherp te krijgen. Maar bij deze geloof ik redelijk gelukt.

Als de bosanemonen weer de kop op steken is het voorjaar weer begonnen. Heerlijk om weer even over de grond te kruipen voor al dat moois.

Gister maar weer eens de macrolens afgestoft, dat was best lang geleden. Heerlijk om weer eens over de grond te kruipen en buiten te spelen.

Het was lang geleden dat ik de macrolens in mijn handen had, echt weer even wennen, maar wat was het toen heerlijk om lekker met de bosanemoontjes bezig te zijn, helemaal voorjaar!

De lepelaars zijn weer druk in de weer met heen en weer vliegen om hun nesten in de bomen te bouwen. Je moet wel geduld hebben, want gister zaten ze 1.5 uur te suffen voor er eindelijk eens wat actie vertoont werd. Maar dat was dan meteen ook Gallery Play.

Heerlijk als ook deze fraaie bloemen weer verschijnen. Deze krokussen stonden in een middenberm. Ik lag op de straat zodat ik schuin omhoog kon fotograferen. Hierdoor had ik een mooi laag standpunt. Door een beetje te verschuiven kon ik mooi een witte auto in de achtergrond gebruiken voor een lichte achtergrond. Op deze manier vond ik de bloemen erg mooi uitkomen.

Ze zijn helaas al weer bijna verdwenen. Gelukkig komt er weer van alles tevoorschijn en kunnen we ons hart weer ophalen met mooie en leuke onderwerpen. Deze foto is gemaakt met een oud lensje. Het gaat hier om de meyer Gorlitz Oreston. Een lensje dat een lekker sfeertje geeft. F1.8 - iso 100 - 1/160 sec. Het was een beetje bewolkt weer tijdens de opname. Dat gaf mogelijkheden tot een high key effect.

Structuren en lijnen in ijs intrigeren me altijd mateloos. Jammer genoeg vriest het niet zo vaak in het westen van het land dus niet veel kansen. Maar als er dan ook nog net wat kleurtjes aanwezig zijn is het feest om te fotograferen.

Zilverreiger tijdens het strekken van de vleugels en de vlucht naar elders.

Tijdens een fietstocht begon het plots hevig te sneeuwen, tegelijk landen er twee ooievaars in het veld op zoek naar eten. Het kostte me heel wat moeite om ze scherp in beeld te krijgen in deze omstandigheden. Ik heb hier in de nabewerking nog wat proberen aan te sleutelen. Nadien zijn ze niet meer terug gespot in het gebied, vermoedelijk zijn ze door de hevige sneeuwval vertrokken door het gebrek aan voedsel in die periode.