De grote paardenbloem in de achtergrond werkte mooi mee om het kleine bloemetje te benadrukken.

Vandaag bezig geweest met tulpen, niet in een vaas, maar gewoon lekker buiten. Experimenteel werk in High Key.

Vandaag heb ik mij verlaagd tot een niveau net boven de grond. Vanuit dit perspectief gaat er voor iemand van 1.9 meter een compleet nieuwe wereld open. Met zo'n laag standpunt lijkt het alsof je midden in een miniwereld rondloopt. En laten we eerlijk  wezen wie wil er niet tussen de daisies vertoeven. Foto is gemaakt met een primotar 135 mm 3.5

Ook hier ben ik weer blijven steken bij de paarse anemoonen. Voor deze foto heb ik gebruik gemaakt van de Meyer Gorlitz Primotar 135 mm 3.5. Een lens met een mooi effect. Het blijft altijd zoeken naar de juiste afstand voor het mooiste beeld. Met dit als resultaat krullen willen mijn mondhoeken toch wat omhoog. Hebben jullie dat ook weleens?

Deze witte Wilde Kievitsbloem stond er fier bij, maar alleen. Wat onderbelicht om het witte kapje beter tot zijn recht te laten komen.

Ik vind het zo'n gracieuze vogels dat ik ze maar aan mijn favorieten lijstje heb toegevoegd.

De bosanemonen bedekken de bodem nog steeds als een mooie warme gebreide deken. De één staat nog mooier te pronken dan de ander. Net als wij worden ze aangetrokken door het heerlijke zonnetje van de afgelopen dagen. Het vintage effect van de Meyer Gorlitz Oreston 50 mm 1.8maakt er een mooi geheel van. F1.8

De vingerhelmbloem, Corydalis solida), is een plant die behoort tot de papaverfamilie (papaveraceae). Deze plant staat bekend om zijn sierlijke helmachtige bloemen die vaak in tinten van paars, roze en wit verschijnen. De Holwortel lijkt er sterk op maar is te onderscheiden door de handvormig ingesneden schutblaadjes van de vingerhelmbloem onder de bloemetjes. Andere benamingen zijn vogeltje op de kruk en voorjaarshelmbloem.

Deze stelkluten hebben lekker het voorjaar in de bol, smullen voor mij als fotograaf.

Alweer de laatste dag van het maandthema Het vroege voorjaar, dus ik gooi er op de valreep nog een voorjaarsbloeiertje tegenaan. En ja, dat is 'natuurlijk' weer een bosanemoontje.

Ze blijven trekken omdat ik ze zo mooi vind, dus nog maar eentje, gewoon omdat het kan.

Het is nooit de bedoeling in de volle zon witte bloemen te fotograferen. Maar door alle uitbundige kleuren die hier aanwezig waren kon ik het niet laten. Een bloesemboompje (krent?) groeit hier samen met een ander boompje uit de grond. De takken zijn donker met doornen en rode bladeren, de ander lichtgroen met witte bloemen. En dan ook nog een hazelaar opgevangen die bleef hangen. Ik vond het een uitbundig plaatje geworden.

Ondanks dat het misschien een uitgekauwd onderwerp is blijven deze delicate bloemetjes me trekken om weer een anders dan anders plaatje van te maken.

Gisteren zijn Loes en ik naar de bosanemonen geweest om te scouten voor de DDN fotodag. Het was heerlijk zonnig en uitermate geschikt voor macro met een pluutje. Het is één groot tapijt met bosanemonen op dit moment dus de deelnemers kunnen morgen hun hart ophalen. Tja... wat ga je dan maken als je al een tijdje de macrolens niet gebruikt hebt? Iets anders dan anders, dus een anemoon van onder af gezien in High Key.

In het grote koeienveld staat bij de afrastering een prachtig bloesemboompje. Volgens obsidentify is het een kerspruim. In dit geval was het wat later op de dag waarbij de zon de bomen aan de andere kant van de wei verlichtten. Felle late zon op de achtergrond gaf heel mooie kleuren.

Bij het maken van deze foto heb ik mijn gouden reflectiescherm naar de zon gericht om mooi licht te krijgen achter het anemoontje. Met een ander reflectiescherm heb ik het bloemetje beschermd tegen de zon.

Ook de stelkluten hebben het voorjaar in hun bol. Hier het kruisen van de snavels, wat ze liefdevol na de paring doen. Jammer genoeg heb ik de paring net gemist.

De foto in kleur gemaakt en omgezet in zwart wit. In deze setting is het meer grafisch. Daar was ik bewust naar op zoek. De zwarte tinten wat aangezet. De belichting ook wat geplust. Met een vignet de onderkant en wat vager gemaakt.

Gister mijn eerste macro foto van dit jaar gemaakt, dat was wel weer even wennen na vele klikjes van hele andere natuur zaken.

Ik heb op verschillende plaatsen sneeuwklokjes staan en het is dan ook leuk om sneeuwklokjes te zoeken die op de goede plaats staan in de avondzon.

In de vroege avond toen de zon al wat zachter was kon ik me weer uitleven met het gebruik van de cd. Met het reflectiescherm opzij van de krokussen kon ik een zachte uitstraling bekomen.

Een paar dagen waren de singels bevroren. Een knobbelzwaan had een alternatief plekje gevonden; een grasveldje in de zon, met aan 2 zijden een taxushaag. Die kon wel een paar dagen zonder water; na een dag of 3 was ie weer weg en kon het gras herstellen. De uitdaging in deze foto was het niet laten clippen en te focussen op de details in het verenkleed.

Een foto die ik gister heb gemaakt en die ik op de valreep wel vind passen voor het maandthema. De ganzen vliegen door de rookpluim van een tuinderskas, beiden in tegengestelde richting bewegend. Ik heb geprobeerd het beeld wat te dramatiseren door er een extra korrel in toe te voegen.

Gewoon maar een eend, maar wel eentje die weer eens lekker anders is. Bewust niet te groot in beeld (Less is more) en bewust een "korrel" aanwezig gelaten in de zwarte delen.

Panning techniek gebruikt met langere sluitertijd om de beweging van de vleugels te verkrijgen.

De winterse omstandigheden zijn alweer bijna voorbij, hier in het Noorden liggen nog wat restjes sneeuw. Maar ook dat zal morgen snel verdwijnen...

Grutto's zijn toch wel een favoriete vogel van mij, zeker als ik ze in High Key kan vastleggen.

Een foto van een onderwerp wat door meerdere deelnemers van de fotowandeling van afgelopen zaterdag 8 februari in de AWD is gefotografeerd. Maar dan net even een tikkie "anders".

Prachtige ijskristallen gegroeid op een paaltje met een opgaand takje daarop. Een eenvoudig object van dichtbij kan zo mooi zijn. Omdat dit geheel op een paal is gegroeid heb ik de categorie mens en natuur aangevinkt... maar je moet het weten, want volgens mij is het niet zichtbaar aan de foto.

Drieteenstrandlopers in beweging met een creatieve benadering