Twee jaar geleden was ik een paar keer in de mooie hut HBN10 met telkens prachtige omstandigheden. Hoe anders trof ik het nu! Heel veel regen en wind en daardoor maar heel weinig vogels. Toch waren die stortbuien wel gaaf, je kunt dan totaal andere beelden maken. In heel veel gevallen was er echter geen vogel te zien op zo'n moment. Maar soms zat het toch even mee, Maarten, die naast mij zat, liet al de Wintertaling zien, hier mijn bijdrage met een Zwarte Ruiter.

Met een flinke windvlaag had deze spin het moeilijk. De acacia trouwens ook. Hier blies de wind het takje precies horizontaal waarbij de spin onder de tak beschutting ging zoeken. Bewust de plant op de achtergrond op de foto laten staan; hier zie je duidelijk het wervelen van de wind.

Het weer is aan het veranderen en dat geeft mooie luchten op t strand.

Fijne structuren en spelen met de sluitertijden van de wolken.

Voor in het dorp staat een joekel van een Prunus. Door de storm waaide de bloei gisteren allemaal weg. het leek wel of het gesneeuwd had. Deze bloemblaadjes waaiden in een waterplasje op de stoep ik vond het wel een leuk beeld om de vergankelijkheid in beeld te brengen,

Ook deze keer weer naar Oud Poelgeest geweest. Naast de auto en waaide ik bijna weg. Leuk dat begint goed. Toch de uitdaging aangegaan. Dat houd je scherp. Wat maakt een beetje wind nou uit met macrofotografie! Paraplu erbij en de wind is weg. Die paraplu is toch wel erg handig zo nu en dan. Zeker toen het begon te regen en keihard te hagelen. Die paraplu heeft me gered denk ik, wat een hagelbui was dat. Wat hebben we toch een fijne hobby. Toch weer Happy.

Vrijdag 15 maart heb ik deelgenomen aan de workshop Zilt&Zo onder begeleiding van Brigitte en Loes. Vooral de structuren op het strand gaven mij veel inspiratie. r was geen vierkante meter hetzelfde. Vooral de wind gaf heel aparte structuur. Brigitte en Loes, dank je wel!

Een intiem landschapje gefotografeerd tijdens de workshop. De verschillende laagjes en structuren vielen mij hier op en de functie van het gras om alles bij elkaar te houden.

Het windspel zorgde voor een mysterieuze sfeer.De groene en gele tinten van de ontluikende blaadjes van de treurwilg heb ik weggehaald om dit gevoel te versterken.

Wind is een weersverschijnsel dat je eigenlijk niet kunt zien, maar we kunnen duidelijk zien dat het waait wanneer de wind beweging veroorzaakt, zoals bij rietpluimen die op hun hoge stelen direct in beroering worden gebracht. Met een langere sluitertijd - 1/5 sec - en een kleine beweging van de camera heb ik dat hier nog wat extra geaccentueerd.

Blauwe Reiger stond op het dak bij de buren en op dat moment kwam er een vreselijke plensbui voorbij met heel veel wind.

Onlangs een paar dagen naar de Brouwersdam geweest, voor de eerste keer en ik was verrast dat er behalve de dam ook strandjes waren. We hadden daar mooie structuren in de duintjes gezien, dus even geen vogels, maar aan de slag met het zand. Volkomen onverwacht begon het ineens heel hard te waaien en kwam er een zandstorm op me af, gevolgd door hagel en sneeuw. Gelukkig stond de auto vlakbij om te schuilen.

Je mag en kan er niet zwemmen maar vanwege de bijna altijd harde wind prachtige locatie om foto's te maken. De noordkust van Curaçao.

Op het eindeloze strand van west Schiermonnikoog was er de beginnende vorming van duin waar te nemen. En door de harde wind werd er een laagje zand over het strand geblazen.

Met een stormachtige wind over het strand van Schiermonnikoog wandelen is een mooi uitdaging. Het voelt alsof je gezandstraald wordt. Deze foto maakte ik tijdens een fotografie-weekje eind maart 2023.

In de tweede helft van de middag naar het strand gegaan om in het strijklicht de zandstructuren en stuivend zand in beeld te vangen. Apparatuur uiteraard goed ingepakt!

Op Facebook kreeg ik bij deze foto reacties als 'Hé heb je een drone? ', ' Net een maankrater landschap' en 'Een foto met veel mogelijke verhalen!' Zelf doet het beeld me denken aan zo'n crossing van Buffels in Kenia of zo. Ik ben wel heel benieuwd wat jullie er in zien!

Een zonsondergang op het strand van Nieuw Heemstede. Nadat het vloed was geweest bleven verschillende plasjes water op de vloedlijn over. De harde wind zorgde voor mooie interferentie van golfjes i.c.m. de schittering van het laatste zonlicht.

Bij een klein zonnetje en een nog steeds flink doorwaaiende wind droogde gistermiddag de toplaag van het zandstrand, een ideaal moment om camera en lens goed in te pakken en een poos op het strand te gaan spelen.

Tijdens een winderige avond op het strand in december zag ik deze mooie onaangetaste zandduintjes en het contrast met de donkere wolken gaf mij een mooi beeld. Uitwaaien is altijd heerlijk op het strand en vergeet je camera niet mee te nemen en valt altijd iets te ontdekken!

Op een zomeravond in Oostkapelle woei de wind krachtig over het strand. Tussen de strandhuisjes hoopte het zand zich op en werd in bijzondere vormen geblazen. De ondergaande zon zorgde voor mooie schaduwen in die patronen. Ik zag allemaal neuzen ontstaan en in de schaduw onderin de foto zelfs een heel profiel! De foto is vanaf statief gemaakt met een focusstack van 10 foto's in de camera om zoveel mogelijk scherptediepte te krijgen.

Echt IJsland weer op deze dag: straffe wind, regen, zon, hagel! Maar echt genieten van deze fraaie berg en de kust in het zuidoosten van IJsland: Eystrahorn (Vertaald: Oostelijke hoorn). Dik ingepakt tegen weer en wind, en af en toe de auto in om warm te worden met een kop koffie. De aanwezigheid van mineralen geeft deze berg zijn mooie kleuren.

Door de wind vormen zich op het strand mooie zandstructuren die lijken op minilandschappen waar heuvels, diepe valleien en kraters te zien zijn. Foto in PS met de overvloeimodi wat sprekender gemaakt.

Van harte gefeliciteerd Nieske Siepel,   je fraaie foto "Blowing in the wind" heeft de ereplaats onder Spotlight veroverd!

Klik hier om de originele inzending van Nieske te bewonderen.

 

Gefotografeerd in de tuin, veel wind en een flitser gebruikt. (2de sluitergordijn) daarna een beetje bewerkt.

Op zoek naar kleine beestjes vond ik toevallig dit Lieven-heersbeestje op een geschikte plaats heen en weer gaan. Door het beetje wind hadden de blaadjes al voor een parapluutje gezorgd.

Het woei over het strand, het zand deed pijn aan je ogen. Toch een foto gemaakt.

Een stukje zeewier ligt te pronken op het strand. De gouden waterballonnetjes lachen me toe. Ik kan het weliswaar niet op mijn trui spelden maar een blijvende herinnering op de gevoelige plaat luks vast wel.

Een foto vers van de pers. Pas na 4km lopen vond ik de eerste Drieteenstrandlopertjes, maar dat was geen straf want het was vandaag heerlijk op het strand en ik word altijd zo blij van die leuke vogeltjes!

Door de foto ruim te belichten werden de wuivende grassen bijna wit, waardoor een wat winters sfeertje is ontstaan.