Tijdens mijn fotouitje begin juni, met vier collega's werd mij aangeraden om wat foto's te maken met een grijsfilter. Ik mocht dat lenen van een andere fotograaf en heb er wat mee gespeeld. Dit is een van de foto's die ik er gemaakt heb. Thuisgekomen heb ik zelf ook zo'n filter gekocht om in de toekomst vaker mee te werken. Misschien niet zo mijn ding, geen stack, maar toch.

Op een ochtend zag ik deze libel zitten in het gras vlakbij het water, helemaal onder de dauw. De druppels werken mooi als vergrootglas op de ogen. Doordat hij zwaar was van het water kon ik er rustig de nodige stacks van maken.

Gisterochtend was het bij zonsopkomst genieten in de polder van het mooie licht, de vogels en de rust.

Een bever gespot in de roze weerspiegeling van de gekleurde lucht bij zonsondergang.

De tweede dark mood van deze week. Niet altijd mijn ding, maar dit beeld was er voor mijn gevoel uitermate geschikt voor.

De warme ochtendzon en frisse nevel zorgden voor mooie zachte tinten. Ook deze keer had ik geluk met wat leven in beeld.

Een prachtig sfeertje van een zonsopkomst is leuk en soms volstaat dat op zichzelf. Maar nog leuker is het als er wat meer gebeurt in beeld. Na een reeks foto's gemaakt te hebben van het ochtendgoud, ging ik bewust op zoek naar watervogels die de gouden lichtspots soms bewust leken te vermijden, wat jammer was, want ik wilde mooie silhouet. Op een gegeven moment verscheen er een hele groep eenden. Daar waar normaal gesproken niet gezwommen kon worden, zwemmen ze nu dwars door de heide. 😊

Een fuut dobbert in een waterpartij met zaadpluis van wilgen.

Tijdens zonsopkomst gemaakt . Een weidebeekjuffer hangend in het riet wachtend op de warmte van zon. In de achtergrond gebruik gemaakt de reflectie van de opkomende zon in het langzaam stromende water. En steeds je camera positie aanpassen tijdens het snel veranderende licht.

Vroeg in de ochtend was er een mistige/heiige lucht boven de waddenzee ...het gaf een mooie dromige sfeer mee aan het uitzicht.

Zonsopkomst met mist...die twee elementen zorgde voor een mooie ``oranje`` sfeer boven het water (roggesloot bij de cocksdorp) en het land.

Voor het maandthema maar in de mistfoto's gedoken. Ik heb al eens eerder een foto van deze locatie gedeeld en als ik naar Breda moet, rij ik er graag nog even langs. Dit is de zogenaamde Put van Caron bij paviljoen Het Houtse Meer. Er kwamen regelmatig ganzen over dus het was nogal eens wisselen tussen lange en korte sluitertijd. Maar wat heb ik toch altijd een hekel aan die vliegtuigstrepen.

Grondmist en mooi ochtendlicht (voor de zon opkomt) zijn twee sterke item bij landschapsfotografie, maar als je ze combineert wordt de sfeer magisch en is het gewoon kijken en genieten en snel fotograferen, want het is zo weer voorbij.

Op sommige laag gelegen delen in de Kennemerduinen staat echt veel water en dat vind deze Schotse Hooglander geen probleem zo te zien.

Zonsopkomst op het wad bij het haventje van Sil - Texel

Tijdens een wandeling langs de beek De Beerze in het bos ontstonden mooie waterrimpelingen veroorzaakt door schaatsenrijdertjes en het snelstromende water van de beek. Pas later toen ik de foto's op de computer bekeek, bleek dat het om 'dubbele' schaatsenrijdertjes ging. Op de rug van moeders lift de kleine mee.

Kluut pulletje op ontdekkingstocht

Doordat de bodem onder water stond met een laagje kwel is het een bijzonder landschap geworden.

Eén van de charmes van de waddenzeekust vanaf de eilanden, is de wijde blik die je krijgt. Een streepje aan de horizon tekent de wal. Voor de rest wind, wolken, water en vogels. Dat wijdse wilde ik vooral tot uitdrukking brengen, met de nadruk op dat kleine streepje horizon. In de afwerking vooral de contrasten in wolken en water sober gehouden. Een paar vogels schoten net door het beeld heen.

Een last minute naar Ameland gaf me de gelegenheid en zin om mijn fototoestel te pakken. De zee en golven zijn veelal een dankbaar onderwerp. In dit geval wilde ik iets verder gaan in de impressie door naast de ICM ook MVB toe te passen. Dat leverde voor mij weer nieuwe structuren op; waar ik veelal naar op zoek ben.

Panorama van 9 beelden van het Natuurgebied de Slufter te Texel. Altijd prachtig om langs al die kreekjes te wandelen, zeker met hoger water zoals hier, waarbij de spiegeling van de wolkenlucht voor mij een bonus was. De lucht was zo intens, doordat er net een flinke stortbui over ons heen gekomen was.

Haften (Eendagsvliegen) leven het grootste deel van hun leven onder water maar zodra ze uit het water komen zijn ze letterlijk ten dode opgeschreven want ze kunnen in dat stadium niet meer eten. Het volwassen stadium heeft enkel de voortplanting als doel en ze leven daarom slechts enkele uren tot enkele dagen. Maar deze eendagsvlieg krijgt een mooi plaatsje in mijn galerij.

Verfstrepen op het water.

Op het water.

“Water kan zich een weg banen, zelfs door steen. En als het vast komt te zitten, maakt het een nieuw pad”. (citaat uit de sfeervolle, Oscar winnende film “Memoirs of a Geisha”). 

In de aardwetenschap wordt met een pothole een komvormig gat bedoeld in de rotsachtige bedding van een rivier of beek. Een pothole ontstaat door de eeuwenlange schurende werking van kiezelstenen of keien, die door de kracht van de wervelende stroombewegingen van het water worden rondgedraaid.

Vorige upload stond een beetje scheef. Genomen langs een kanaal in de AWD toen ik zat te wachten op een Nonnetje. Maar opeens kwam deze Dodaars langd sprinten en heb ik hem snel vast kunnen leggen.

Landschap van het Natuurgebied "Werk aan de Groeneweg". De lucht was dreigend en stemmig en het vroege ochtendlicht viel prachtig op al dat geel. Enkele minuten later was er een enorme regenbui met als bonus een grote regenboog.

Zo te zien is deze Krakeend erg goed in het breken van golven die hij tegenkomt bij harde wind.

Het was slechts 4 graden vanochtend in het veld, maar overal heerlijke dauw en eindelijk weer eens wat mooi ochtend licht. Kortom genieten van een hele mooie fotogenieke plek met nog net een vleugje grondmist.

Op het oog van deze pauwenveer heb ik een paar druppels laten vallen. De druppels werken als vergrootglas waardoor je de kleine baardjes beter kunt zien. Er zitten ongeveer 100.000 in een oog. Ieder baardje heeft 20 segmenten die allemaal precies de juiste kleur hebben om de fraaie tekening tevoorschijn te toveren. De 2 miljoen segmenten zijn allemaal in het DNA beschreven. De kleur ontstaat door kleine dikteverschillen in een halve micron dikke keratinelaag.