Grutto vlak voor het sprongetje omhoog

Tijdens een wandeling door het Holtingerveld zag ik een flinke plas met daarop schuim wat naar een kant was gewaaid. Ben naar huis gewandeld en heb de camera gehaald en ben terug gegaan. Heb gezocht naar mooie structuurtjes in het schuim en heb er een aantal foto's van gemaakt. Een paar, waaronder deze, omgezet naar zwart/wit.

De Drentsche Aa was ver buiten haar oevers getreden. In combinatie met dichte mist een uitdaging om te gaan fotogaferen.

Meerkoeten met lentekriebels voor de fotohut. Dat gaat er best hard aan toe.

Oef... wat zijn ze snel he. Gewoon geduld hebben, de aanhouder wint, alleen veel veel plaatjes om uit te zoeken.

Tja... dit lijkt wel een kusje he, grutto's kunnen samen echter een stevig robbertje vechten, dit is het voorspel met pikken naar elkaar.

Altijd een genot om deze prachtige kikkertjes te zien en ook vooral te horen. Voor mij het begin van de lente. Languit plat op de buik op het pad, zoek je dan naar mooie composities. Deze 3 wilden wel (heel) even meewerken, want het moment was maar heel kort.

Bij een stuk ondergelopen wandelpad op de voorgrond en laag bij de grond 'ontstond' dit beeld door de lens. Achter het water een dubbele rietkraag waarachter een zogenaamd 'wiel'; een diepe waterpartij. Met tegenlicht genomen waarbij ik heb scherpgesteld op de grasgroene helling achter het wiel. Kwam erachter dat het beeld dan het mooist is en zonder dat je die grashelling kunt zien.

Er was onverwacht mist in de vennen, Had geluk dat de gans net voorbij kwam vliegen

Ik vind het zo'n gracieuze vogels dat ik ze maar aan mijn favorieten lijstje heb toegevoegd.

Na een rustige aanloop vanuit Betws-y-Coed en enig klauterwerk ontdekken dat je niet de enige fotograaf bent bij deze mooie plek. Slechts 1 objectief mee en geen statief. Camera moest rusten op één van de rotsen vanwege het weinige licht. Daarom geen echte voorgrond in de compositie en grote diafragmaopening. En toe kwam de regen en die maakte de sfeer. Weet niet of de exif data mee zijn gekomen: Pentax K3-II Pentax 70-210, F4 Diafragma 4,5 Belichting 1/125 sec (1 stop onderbelicht) ISO1250

Deze stelkluten hebben lekker het voorjaar in de bol, smullen voor mij als fotograaf.

2e upload van m'n vergeten foto van de zaagbek. Nu staat ie recht (is wennen met een zware lens). En iets minder verscherpt. Ruisonderdrukking had ik niet gebruikt; nu ook niet. M.i. niet nodig. In het brandschone water zwom ie tegenover een school. Was even zoeken naar een 'leeg' beeld; zonder ingeschopte voetballen, wat papier en plastic. Is bijna fullframe (behoudens het scheef houden van de camera) vanaf een schuine helling.

Dit weekend even gekeken of er al wat leven zat in een oeverwand langs de Maas. Nog niet dus. Over een paar maanden zit deze zandwand vol met oeverzwaluwen die af en aan vliegen. Maar ook het lege landschap vond ik wel de moeite waard.

Een simpel gansje, maar wel een foto met wat uitdagingen. Niets is recht; zo staat de gans op een helling naar het water, en het water loopt in een bocht weg naar een grotere plas. Het water (het gele gedeelte) is hier bijna niet zichtbaar; in de tuin die hier aan het water ligt, staat een flinke forsythia in bloei die het zonlicht vangt. Die reflecteert in het water samen met wat langere takken van een treurwilg. Om in reflectie geen licht te krijgen, camera net zolang kantelen tot het weg is.

Door de opkomende zon ,die al lekker begon te schijnen,onstond er een laagje mist/damp op het water...gelukkig waren er een paar meerkoeten aanwezig om een welkome invulling te geven bij deze foto.

foto gemaakt met een vintage lens Bij een visvijver, we waren daar voor de padden, nog geen pad gezien.

Een maand of wat terug heb ik al es een foto geplaatst waarbij rivier de Maas buiten de oevers was getreden. Het natuurgebiedje is inmiddels weer toegankelijk, maar nu (in maart) is er nog steeds een stukje waar het water wel is binnengekomen, maar niet meer terug kan naar de Maas. Deze knotwilg staat nog steeds in bad en heeft een modderjasje aan. Bovenop ontstaat nu natuur die daar eigenlijk niet hoort te wonen.

Ook deze is vaak te vinden bij de visvijver midden in het dorp. Daardoor is de vogel redelijk aan mensen gewend. De lange telelens is vooral nodig om te voorkomen dat er storende elementen uit de omgeving in beeld komen. De laagstaande ochtendzon zorgde voor een tegenlichtje.

Gisteren met de mobile hut een rondje gemaakt rond de Eilandspolder en kwam een stelletje Kuifeenden tegen en het viel mij op dat bij een bepaalde lichtval de kop paars op kleurde.

Het was een mooie zonsopkomst langs de rivier de Lek...mistig en met mooie kleuren dit kunnen fotograferen.

Deze kuifeendjes heb ik al een hele tijd op het oog om te fotograferen maar ze zijn erg schuw. Zodra je ook maar een stap naar ze toe zet zijn ze weg. Ik heb deze eendjes gefotografeerd van achter een boom. Verder doodstil blijven zitten en op een gegeven moment had ik het geluk dat deze aan het badderen ging en zijn vleugels uitsloeg.

Misschien interessant om ook het origineel van de recente foto van het kwelwater waarbij ik de helderheid geinverteerd had te laten zien. Een totaal ander beeld.

De vorige week eens weer naar kwelwater gezocht en gevonden bij het Balloerveld. Niet veel mooie stukjes, maar toch wel iets gedaan. Bij deze foto heb ik 'helderheid inverteren' toegepast. Dat leverde mooie rode lijnen op. Het is een stack van slechts enkele foto's.

De ijskristallen waren net aan het wegsmelten toen ik dit blad tegenkwam van de hemelse bamboe. Het lachte me toe.

Door het fiks bewegende water, ontstaat er een vrolijk kronkelende reflectie van de kale tak.

Nieuwsgierig naar smeltend ijs van heel dichtbij deze macro gemaakt in het fonteintje in de voortuin. Het ijs is hier al losgekomen van de kant en zit vol met luchtbellen die ingevroren zitten. Door smelten aan onder- en bovenzijde komen de bubbels los terwijl het ijsplateau drijft. 2e upload ivm geelzweem (maar is eigenlijk puur natuur; dit zijn de algen) die ik wat heb bijgesteld. Het beeld wat verfrist door de belichting wat aan te passen.

Grutto's zijn toch wel een favoriete vogel van mij, zeker als ik ze in High Key kan vastleggen.

Keisersaalscholver stijgt op vanuit het water. Bij deze foto bewust gebruik gemaakt van een iets langere sluitertijd om de beweging in de vleugels en het water vast te leggen.

De ondergelopen velden en weides met bomen die deels in het water stonden, leenden zich om aan de slag te gaan met een creatieve benadering. Dit is een meervoudige belichting met een combinatie van lichte beweging en een stapje richting highkey.