Eén van de charmes van de waddenzeekust vanaf de eilanden, is de wijde blik die je krijgt. Een streepje aan de horizon tekent de wal. Voor de rest wind, wolken, water en vogels. Dat wijdse wilde ik vooral tot uitdrukking brengen, met de nadruk op dat kleine streepje horizon. In de afwerking vooral de contrasten in wolken en water sober gehouden. Een paar vogels schoten net door het beeld heen.

De tweede keer dat ik dit stukje waddengebied mocht bezoeken nou wat een kleurrijke avond was dat! In het zeegat tussen Ameland en Schiermonnikoog ligt Engelsmanplaat. Op deze dynamische zandplaat in de Waddenzee broeden tientallen strandvogels en rusten honderden zeehonden.Laten we dit stukje nederlands natuurschoon behouden.

Jonge zeehond op het Noorderstrand van Schierminnikoog. We waren al een uur of drie op zoek naar zeehonden, niet gevonden, maar uiteraard lag er toch nog een jonge grijze zeehond (jaarling) te relaxen bij de strandopgang toen we weg wilden gaan. En de titel.... enkele wandelaars kwamen vol trots vertellen dat ze de VVV hadden gebeld, omdat naar hun mening de zeehond er verdwaald uitzag...

Macrofotografie met de groothoek op het westerstrand van Schiermonnikoog. Een paar plukjes helmgras die de elementen proberen te trotseren. Op die dag stond er een flinke wind, die deze kleine zandduintjes creeerde, maar voor hoe lang... de vloed kwam alweer op.

In 2020 een bezoek gebracht aan het vogelparadijs Texel. De weergoden waren niet helemaal met ons, maar tussen de buien door kon ik dit verstilde beeld van een eenzame Rosse grutto maken.

Op een van de minst interessante stranden van Schiermonnikoog ben ik gaan experimenteren met dubbele belichtingen. Qua stijl wilde ik impressionisme benaderen maar dan met klassieke kleuren.

Van de week naar Engelsmanolaat geweest met Wadexpeditie. Gave ervaring. Panorama gemaakt van 4 foto's

Zonsopkomst bij het wad met foeragerende vogeltjes. Ook dat is een waterwereld.

Laag water aan de waddenkust bij Hollum, foto omgezet naar grijstinten omdat het de dreiging van de lucht versterkt.

Op Texel bivakkeren vaak grote groepen kluten in de plassen achter de dijk. Mooie vogels...vanuit de auto kunnen we ze mooi volgen. Meestal poetsend of rustig foeragerend. Maar soms vliegen ze massaal op...waarom...een raadsel vaak...er lijkt (voor ons) niets aan de hand. Rondje vliegen en dan strijken ze even later weer en masse op dezelfde plek neer. Complete chaos lijkt het dan.

Een week varen op een tjalk en vandaaruit het eiland Rottum bezocht onder leiding van een bioloog. Als de avond valt en de zon achter de horizon verdwijnt dan verschijnt er een zonneharp achter de wolken die de hemel in een paarse gloed zet.

Het bekende wrak van Wierum daar moet je gewoon een keer geweest zijn! Ver van huis en geluk gehad met deze lucht! Tijdens het schieten kwam er vanuit de overkant een man aanlopen die was wezen wadlopen en vertelde vol enthousiasme dat hij een jong zeehondje had gespot! Wat is de natuur toch mooi!

Altijd genieten om de zonsopkomst op Texel mee te mogen maken, maar nog niet gemakkelijk om het grote contrast verschil in het licht op de gevoelige plaat vast te leggen. Hier heb ik gebruik gemaakt van twee beelden met verschillende belichting en gebruik gemaakt van Luminocity masks om deze te mengen tot dit eindresultaat. Deze maskers hebben mijn voorkeur boven HD (High Dynamic Range) daar zij veel genuanceerder gebruikt kunnen worden en een natuurlijker resultaat geven.

De grote volwassen duinen met aan de voet de kleine embryonale duinen die hopen ooit net zo groot te mogen worden. Verbeterde versie. Horizon zou nu niet meer bol moeten zijn. Geel iets verminderd. Geel voert in bewerkingsprogramma niet zo de boventoon als in een ander programma.

De Volharding is een wadgebied tegen de noordoost dijk van Texel aan. Veel vogels te zien en ook mooi met zonsopgang. HDR foto.