Deze stelkluten hebben lekker het voorjaar in de bol, smullen voor mij als fotograaf.

Alweer de laatste dag van het maandthema Het vroege voorjaar, dus ik gooi er op de valreep nog een voorjaarsbloeiertje tegenaan. En ja, dat is 'natuurlijk' weer een bosanemoontje.

Onze magnolia in de tuin staat weer volop in bloei. Altijd weer een mooi moment.

Zelfde plekje en zelfde ochtend als bij het al eerder geplaatste pleviertje, alleen een klein half uurtje eerder gemaakt. Wat een verschil in licht! Het leek me wel aardig om dit nog even te laten zien. Dit was de eerste foto die ik kort na 7 uur kon maken, vond het een mooie start van de dag!

Ondanks dat het misschien een uitgekauwd onderwerp is blijven deze delicate bloemetjes me trekken om weer een anders dan anders plaatje van te maken.

Het was weer genieten tussen de bosanemonen

Ook ik kon de verleiding van de bosanemoontjes niet weerstaan, dus de macrolens afgestoft en gisteren heerlijk bij de bloemetjes gelegen.

Gisteren zijn Loes en ik naar de bosanemonen geweest om te scouten voor de DDN fotodag. Het was heerlijk zonnig en uitermate geschikt voor macro met een pluutje. Het is één groot tapijt met bosanemonen op dit moment dus de deelnemers kunnen morgen hun hart ophalen. Tja... wat ga je dan maken als je al een tijdje de macrolens niet gebruikt hebt? Iets anders dan anders, dus een anemoon van onder af gezien in High Key.

Onze wijk staat er vol mee; hooikoortsbomen... Gelukkig heb ik er geen last van, maar de rest van het gezin wel. Dit is er zo eentje; de wilg. Het lichte stuk linksboven heb ik al wat getemperd en ook geprobeerd om een andere uitsnede te maken, maar dit blijf ik toch de beste vinden.

Bosanemoontjes in het laatste zonlicht.

In het vroege voorjaar, als er nog weinig blad aan de bomen zit, kan je dit kleine vogeltje mooi vrij fotograferen. Hij was druk aan het zingen.

Deze goudvink zat zijn buikje rond te eten van de bloesemknopjes in de krentenboompjes.

De natuur ontwaakt

Nog een keer de Kleine Plevier in het vroege ochtendlicht. Vond de lagen en kleuren van de omgeving mooi en daarmee een goede reden om het kleine pleviertje ook klein in beeld te zetten. Klein maar fijn.

Heibel bij de grutto's! Ze vliegen elkaar in het vroege voorjaar nogal eens in de haren, of beter gezegd veren.

Op de zuidhelling van de Wageningse berg komen de ringslangen op de eerste echte zonnige dag in het voorjaar al uit de grond en gaan gelijk op zoek naar partners om mee te paren. Je komt ze daar dan regelmatig tegen. Dit is een mannetje, duidelijk kleiner dan de vrouwtjes en meer groen van kleur. Het is écht goed kijken tussen de bladeren om ze niet over het hoofd te zien. Om het beeld rustig te houden valt nog niet mee. De camera op 'ooghoogte' houden werkt het beste.

Een van de eerste voorjaarsbloeiers is de boerenkrokus, de meest fotogenieke onder de krokussen naar mijn idee. Het moment om ook de macrolens weer tevoorschijn te halen. Camera op de grond en dan maak kijken naar fraaie en rustige composities.

Heerlijk om de natuur te zien ontwaken met al die fraaie bloesem overal.

Afgelopen zaterdag heb ik deze foto vanuit een vogelhut genomen. Het leek net of deze 2 vogeltjes met elkaar in gesprek waren.

Een macrofoto van het hart van een krokus. De stamper en meeldraden zo mooi knal oranje in contrast met het paarse van de bloemblaadjes.

Deze prunus was al heel mooi begonnen met bloeien, een genot voor het oog als die fraaie roze bloemetjes.

Hoppa, de tureluur springt het vroege voorjaar in!

Foto gemaakt in onze tuin met de Super Takumar (vintage lens).

Deze winterkoning genoot al van het zachte weer en liet uitbundig van zich horen.

In de voortuin staan jaarlijks een groepje sneeuwklokjes te bloeien weliswaar in de schaduw maar als de zon in de achtergrond schijnt geeft het een mooie sfeer. Door de koele kleurstelling zijn de klokjes mooi wit. Het was behoorlijk winderig en de scherpte is minimaal maar ik hou er van.

Sneeuwroem in het avondzonnetje

Elk jaar komen een twintigtal lepelaars naar hun vaste stek bij mij in de buurt om te paren. Best moeilijk te fotograferen als ze in de bomen zitten met een heleboel takjes voor hun snavel maar af en toen maken ze een rondje zoals hier het geval was.

Onze amandelboom staat weer prachtig in de bloesem. Dit nodigde me uit om met een achtergrond van roze papier te werken.

Nog heel even en deze ooievaars gaan weer op pad om baby's te bezorgen. Maar voor nu moeten ze nog even gemaakt worden. Je moet ook niet met je ogen knipperen want dan is het alweer voorbij. Dit moment is net na de paring wanneer het mannetje met knikkende knietjes gaat staan. Het voorjaar is onderweg.

De tweede poging. Bedankt voor de feedback op de eerste! Deze keer heb ik de ruisreductie achterwege gelaten, want natuurlijk ook niet echt nodig was bij deze ISO. Ik denk dat er daardoor wat meer scherpte is, met name in het nestmateriaal. Blijft wel dat het tijdstip (kwart over elf) op een warme, zonnige dag niet ideaal is voor de scherpte. Dus beter dan dit wordt het niet. Blijft wel dat ik het een leuke foto vind van een ooievaar die met zijn nageslacht bezig is.