Watersnippen in hun habitat! "Wat zien jullie daar?" Dat was de vraag van een paar voorbijgangers, toen ik deze watersnippen stond te fotograferen. Als watersnippen in de vegetatie zitten heb je eigenlijk een verrekijker nodig om ze te spotten....en dan nog is het vaak zoeken. Hier zat een groepje op een eilandje in het Reevediep....grijs, grauw weer was het vandaag bij ons.

Ik hoopte op een Waterral maar deze jonge Waterhoen mag er ook zijn, ze zijn zo rap en aandoenlijk, één en al beweging en maar speuren naar pieren of wat dan ook.

Storm en regen is voor de Visarend ook geen pretje, zijn haren gaan recht overeind staan wat voor de fotograaf wel een leuke plaat oplevert.

De hele week mooi weer met zon. Als je dan op reis gaat om de Zwarte ruiter te fotograferen en het regent met windkracht vijf, dan moet je even slikken. Maar niet getreurd men zegt, slecht weer is mooi voor de fotografie. De Zwarte ruiter heeft ook zijn bedenkingen en staat verstilt te wachten tot er beter weer op komst is.

De scholekster foeragerend in het ochtendlicht, ze wandelde rustig mijn richting uit.

Huismus op de uitkijk.

Sperwer in bad. Deze sperwer bleef lang, ongeveer 15 minuten) in de vijver zitten zonder te badderen en hield de omgeving alert in de gaten. Ik vroeg mij af waarom het zolang duurde voordat het spetteren een aanvang nam. Nu blijkt dat het veel energie kost om een prooi te bemachtigen en te verschalken. Hierna nemen ze een bad om af te koelen. Ook het openen van de snavel, zoals op de foto, is om warmte kwijt te raken. @Fons Wijering dank voor de info.

Lepelblad heeft een hoog gehalte aan vitamine C, wat essentieel is om scheurbuik te voorkomen. Scheurbuik is een ziekte die wordt veroorzaakt door tekorten aan vitamine C en was vroeger een veelvoorkomend probleem voor zeelieden die lange reizen maakten. Voor hen was Lepelblad een belangrijke plant om scheurbuik te voorkomen. De officiële naam van vitamine C is ascorbinezuur. Dit woord is afgeleid van scorbutus, dat scheurbuik betekent. Ascorbine betekent dus letterlijk geen scheurbuik.

Sperwer voor je hut is altijd een feest, zeker als ze 20 minuten komen badderen. Na afloop vinden ze het fijn om even op en tak aan te vliegen. Prima gelegenheid om een foto te maken.

Vanuit de auto gefotografeerd. Op de achtergrond het water van de Mokbaai

Een kikkervisje vangen, zo klein maar in dit geval is het een goede vangst, dat zullen de kleine IJsvogeltjes in het nest die op uitvliegen zitten te wachten wel waarderen.

De laatste tijd krijg ik weer geregeld Sperwers op bezoek. Deze man staat klaar om een flinke duik te nemen. Soms gaan ze bijna helemaal kopje onder.

Het is een hele kunst voor de IJsvogel om het kikkervisje naar binnen te werken zonder dat het ontsnapt. Even een goocheltruc toepassen en het is gelukt.

In dit winterse landschap is de Zwarte Specht een zeer opvallende verschijning. De foto is genomen vanuit een fotohut in Finland, op een ijskoude donkere ochtend.

Schat: kijk eens wat ik voor mooie zeewier voor je heb meegebracht! En niks aantrekken van de jaloerse buurman!

Een stel Papegaaiduikers was bezig hun nest in orde te brengen voor het broedseizoen. Het uitzicht over Hermaness, een van de grootste kolonies van Jan-van-Genten op Shetlandeilanden, was vanaf hier fantastisch, deze twee puffins op de voorgrond maakt voor mij het plaatje compleet. De foto is laag bij de grond gemaakt met een groothoeklens, dit vergde wel wat geduld en lang stilliggen.

Geregeld zie ik ze van onder naar boven tegen de bomen hun kostje bij elkaar zoeken. Deze kon ik op gepaste afstand vast leggen.

Gister samen met Loes gefotografeerd op het strand van IJmuiden. Ik heb een nieuw speeltje, dus daar moest even mee geoefend worden, zodat alle knopjes onder de knie zijn voor het vogelseizoen weer losbarst. Deze meeuw was lekker lang aan het badderen, dus een gewillig fotomodel.

Ik had vandaag eigenlijk geen foto van een buizerd willen plaatsen maar al jaren had ik de hoop deze eens badderend of drinkend te kunnen vastleggen. De sperwer en havik al vaker op die manier kunnen fotograferen maar de meest voorkomende roofvogel in Nederland "De buizerd" nog nooit. Vandaag was het geluk aan mijn zijde........

Na aanleiding van een artikel in Natuurfotografie van Meeuwen in beweging wat mij erg aansprak, heb ik de stoute schoenen aangetrokken en een ochtend geprobeerd om deze techniek toe te passen. Ben benieuwd hoe mijn creatieve foto wordt ontvangen.

Jonge man groene specht voor een schuilhut.

Op de Azoren heeft de Vink een blauw petje opgezet, de soort is heel algemeen en vaak zijn de vogels niet schuw. Het is een endeem; deze soort komt alleen op de Azoren voor.

Deze mooie soort bleef gelukkig lang genoeg zitten om er een nette foto van te maken.

Dit zijn altijd de mooie momenten om deze fraaie soort op de gevoelige plaat vast te leggen.

De Torenvalk gebruikt de plank als springplank maar in wezen dacht hij daar iets lekkers te vinden, niet dus.

Volgens mij een juveniel gekraagde roodstaart maar ben niet zeker. Vastgelegd voor een schuilhut.

De Torenvalk is op de paal neer gestreken, wat ziet ze daar of krijgen we een verrassing te zien.

Een Sneeuwbuikamazilia neemt een sip nectar van een bloempje naast de weg. Het vogeltje blijft een fractie van een seconde hangen bij elk bloempje, ter plaatse hangend als een helikopter. Bij die actie bewegen de vleugeltjes honderden keren per seconde, op een foto zijn ze dus nooit scherp weergegeven.

Bij vleugels denken we in eerste instantie vaak aan vliegen (tenminste dat denk ik wél!) Maar vleugels dienen ook ter bescherming van jonge vogels.....vleugels als veiligheid. Hier zitten twee geoorde futen onder moeders (of vaders) vleugels. Die ene zit helemaal onder de vleugels...onzichtbaar op dit beeld.

Papagaaiduiker keert net terug met voedsel voor het jong. De foto is enkele jaren gelden genomen op een klein eilandje bij de Faeröereilanden, maar past goed in het maandthema.