Niet veel te beleven op het strand in IJmuiden, maar deze langsvliegende visdief met visje vond ik wel leuk.

maar deze bleef lekker poseren op die fraaie oude met mos bedekte dakpannen.

Gefotografeerd vanuit de mobiele schuilhut. Mooie locatie uitgezocht, wind mee en dan maar wachten totdat er er een Bruine kiek op geschikte afstand voorbij zou komen.

Deze kokmeeuw met jongen heb ik vanuit vogelhut HBN 10 gefotografeerd in Groningen. We hadden geluk met prachtig licht in de ochtend. Ik vond hier onderbelichten wel mooi om de intieme sfeer te versterken.

Mooie soort die zich niet meer laat zien in het bos. De laatste jaren loopt sowieso het aantal soorten sterk terug.

Hier kom ik niet uit; weet iemand van jullie welke vogel dit is? Lijkt op koolmees, maar is te groot/lang. Snavel is ook langer. Er zit een witte vlek op achterhoofd. Dan zou het een zwarte mees kunnen zijn, maar die hoort geen stropdas te hebben. Lijkt zo wel een kruising tussen merel en koolmees... in ieder geval vond ik de foto heel sfeervol al had ik hem liever iets hoger in beeld gehad.

Het vroege ochtendlicht zorgde voor een magische sfeer. Wanneer er dan ook nog een geduldige purperreiger bij de tak zit en heel erg gefocust blijft om met zijn goed ontwikkelde ogen een visje te spotten is het genieten van het hele tafereeltje..

In april 2024 gingen de fotomaatjes Doris Henriquez, Birgitte Bergman, Karin Verbrugge en Brigitte van Krimpen samen op vakantie naar Texel. Vijf gezellige dagen op stap, waarvan een groot deel van de dag in het teken stond van de fotografie. April doet wat ie wil en koude dagen met nachtvorst werden afgewisseld met een heerlijk zonnetje en een dag met enorme regenbuien. Kortom het weer was even divers als de natuur zelf op Texel.

In deze 'Fotomaatjes' nemen zij je mee op hun fototrips, waarbij het zoals altijd echt leuk en interessant is om te zien hoe zij  dezelfde onderwerpen en locaties steeds op eigen, en dus andere wijze fotograferen.

Hebben we jou en je fotomaatje kunnen inspireren? Krijgen jullie zin in deze uitdaging? Plan dan een mooi uitstapje en leef je uit! 

In deze pdf vind je alle informatie: Informatie deelname Fotomaatjes

Mijn oog ziet niet alles maar deze voor mij zeldzame groene specht zag mijn oog toevallig wel, scharrelend tussen de boombladeren.

Deze reiger zat de boel vanaf een veilige plek nauwlettend in de gaten te houden.

De tweede dark mood van deze week. Niet altijd mijn ding, maar dit beeld was er voor mijn gevoel uitermate geschikt voor.

Deze juveniele meerkoet zat op mooi droog plekje tegen het riet aan wat voor beschutting zorgde. Doordat het riet nogal druk was heb ik de foto in PS bewerkt en de achtergrond vervaagd. Het licht dat op de jonge meerkoet valt en de bladeren en bloemen er om heen vond ik dat voor een mooi sfeertje zorgde al is de meerkoet niet haarscherp vind ik het hier ondergeschikt aan het geheel. Tenminste zo ervaar ik het.

Grauwe Klauwier wijfje op de uitkijk, afgelopen maandag in de Eifel. Ze zag er nog prima uit en zat mooi in de veren, zeker na het opvoeden (samen met haar mannetje) van haar inmiddels uitgevlogen jongen. Ik telde er zeker 3. RX10M4, uit de hand.

Zo af en toe komen Sperwers water drinken, afkoelen en zich even opfrissen. Als dan ook het zonnetje er doorkomt kan het niet meer stuk. Meestal zit er dan wel een nette foto tussen die mij past.

Deze rustende meeuwen in de sneeuw zien er zo vertederend uit, een beetje waakzaam en alert met hun prachtig rood omrande oogjes. Ik kon ze waarnemen vlakbij ons gehuurde huisje in Lofoten.

De Gaai heeft zich verdekt opgesteld en zit intens te kijken naar iets wat ik niet kan zien.

Deze grote bonte spechten keken elkaar met fonkelende ogen aan, geen van beide gaf het plekje op de tak op.

Het mooiste van een eigen plek is dat je de natuur zo weinig mogelijk verstoort. Je laat de dingen maar gebeuren en speelt daarop in. Vooral bij de roofvogels ( geen lokaas ) moet je heel voorzichtig te werk gaan. Verstoring, je ziet ze niet meer terug. Het is een kwestie van geduld en opletten wanneer het wel of niet kan, daarom ben ik het liefst alleen. Hier nam bij mooi licht een jonge Bonte Vliegenvanger een bad.

Op het strand bij wat grijs weer. Prima weer voor iets langere sluitertijden. De beweging van de meeuw en de zachte tinten geven een dromerig effect.

Echte acrobaten zijn het tussen die rietstengels! Dit mannetje voerde zijn circusact op in het mooie avondlicht ... onder luid applaus van een legertje enthousiaste fotografen.

Al vaak gezien, maar vandaag kwam er een dicht genoeg bij.

Op de foto dag van DDN in Veendam zat ik te wachten op het IJsvogeltje toen dit Waterhoentje heel erg voorzichtig uit het struikgewas tevoorschijn kwam. Was ook met een weer weg. Even later kwam ze weer terug en kon ik deze foto maken.

Gefotografeerd vanuit mijn drijvende schuilhut.

Na het uitvliegen verzorgt alleen het mannetje nog de jongen. De vrouwtjes daarentegen verjagen de jongen. Bij gevaar verstoppen de Grote Bonte Spechten zich onmiddellijk aan de achterzijde van een boom of onder aan een tak, De jongen krijgen dit instinctief mee. Al eer paar keer meegemaakt dat een roofvogel op een paar meter afstand ook op een tak ging zitten om vervolgens te drinken en te badderen. Jammer genoeg kon ik dit tafereel niet een 1 shot vangen.

Op het eerste nest zaten nog geen jonge zwarte sterns. Van het tweede nest waren er nog twee van de drie jonge sterns over maar die deden zich tegoed aan de visjes en insecten die met regelmaat door de ouders werden gebracht. Zo fascinerend dat ze exact de geluiden van hun ouders herkennen voordat ze aan komen vliegen. Dan staan ze rechtop met de bekjes helemaal open te wachten.

Soms heb je het geluk dat er iets gebeurt waar je al tijden op hoopt. Even strekken en dat op gepaste afstand. Hier zie je heel mooi de prachtige gekleurde patronen van de vleugel van een Boomkruiper.

Gelijk het spreekwoord: vechten als Kemphanen.

Gefotografeerd in de Eifel. Ze vlogen regelmatig in de buurt van het huis waar we verbleven en soms kwam er een wat dichterbij, zoals deze.

Deze kleine mantelmeeuw schudde, tijdens het vliegen, al het water van zijn veren af. Ik vond hem een ware acrobaat.

Het mannetje Gekraagde Roodstaart is druk met het voeren van de jonge vogels.