Gele kwikstaart en net als de witte kwikstaart een zelfde manier van voortbewegen.

Zanglijster maar dan eens in een ander houding.

Dit voorjaar een aantal roerdompen kunnen volgen. Er zaten een stuk of vier in dit leefgebied. Daar scharrelden ze constant rond. Regelmatig zagen we ze een prooi vangen. Ik had geluk dat er twee zó dicht bij elkaar zaten!

Rondje op de fiets bracht mij deze foto. De Putter zat lekker te snoepen van de zuring. Even afgestapt, camera op het zadel voor ondersteuning. Geen uitsnede.

Foto genomen in high-key. Ik vond de tegenstellingen van het wit van het zand en het zwart van de kraai zich hier goed voor leenden.

De Zwarte zeekoet heeft net een Puitaal gevangen en is nu op weg naar zijn nest dat verscholen tussen de rotsblokken zit. Onzichtbaar voor de mens.

Lastig zat het scherp in beeld brengen van een duikende IJsvogel maar deze poging om deze snelle Jelle vast te leggen is redelijk gelukt.

Karekiet..."je hoort hem wel, maar je ziet hem niet". Meestal klopt dat. Maar soms hebben we geluk en zien we hem wél....en als de boot langzaam naar hem toe vaart kan ik hem zó vastleggen. Zoals het hoort....in het riet!

Gister een heerlijke dag aan het strand geweest met Loes voor de vogeltjes. Ik voelde me als een kind in de snoepwinkel, zoveel vogeltjes en allemaal werkte ze lekker mee. Goed mijn nieuwe camera body kunnen uittesten. Dit is een kanoet, een vogel die ik nog nooit gezien had en de grootste van de strandlopers.

Ik was verbaasd deze meeuw zeewater te zien drinken dus opgezocht en blijkbaar drinken meeuwen en rotganzen zeewater omdat ze weinig aan land komen. Weer wat geleerd dacht ik zo!

Op het park een van de meest gefotografeerde bosuil. Kom er niet zo vaak meer maar bij een bezoek altijd even langsgaan of hij thuis is.

Na de hele morgen regen breekt aan eind van de middag de zon door. De Watersnip raakt meteen in zijn element, de wind laat zijn rokken wat opwippen en daar is de fotograaf blij mee.

Het enige land in Europa waar dit mooie eendje als broedvogel voorkomt is IJsland. Harlekijneenden leven vaak in kleine groepen in snelstromende rivieren in de buurt van de kust. In de winter trekken ze naar zee. Ze kunnen tegen sterke stroming in zwemmen en onderwater duiken om te foerageren. De IJslandse naam Straumönd (riviereend) is dan ook heel toepasselijk.

Ik ben sowieso geen soorten jager, dus voor mij is een mooie wilde eend in de lucht ook gewoon "prijs schieten".

Klein plasje heeft de Groenpootruiter maar nodig om een goed vangst te scoren.

De Rosse grutto kenmerkend met zijn mooie snaveltjes iets omhoog gewipt, staat nog even na te genieten voor zijn vertrek naar het zuiden. Zou ook kunnen dat hij overweegt om te blijven en te overwinteren op het Wad.

Het werd wel weer eens tijd voor een nieuwe art creatie. Meervoudige belichting in Photoshop door gebruik te maken van 4 foto's en met gebruik van diverse aanpassingslagen en overvloei modi. Bijzonder om te zien voor mijzelf is dat mijn fotografie vaak licht is en dat al mijn creaties juist het tegenovergestelde zijn.

Jaren vliegen voorbij, deze foto voor het Thema van de maand komt goed van pas. Eidereenden tussen het ijs, een bijzondere gebeurtenis die reis zal ik niet zo gauw zal vergeten.

De Groenpootruiter hipt op één pootje, dan heb je al gauw wat zielig, maar nee is het uit gemakzucht, twee tellen later loopt hij op twee poten door het water te banjeren.

De Zwarte ruiter daalde neer op de plas en gingen Foerageren in een rap tempo langs de rietstengels.

De tapuit zat mooi op een verhoogje in zijn omgeving en kon zo alles goed waarnemen en observeren.

Het is alweer een hele tijd geleden dat ik op safari was in Tanzania, maar ik heb nog zoveel mooie beelden in mijn archief die nodig afgestoft moeten worden, dus bij deze.

Watersnippen in hun habitat! "Wat zien jullie daar?" Dat was de vraag van een paar voorbijgangers, toen ik deze watersnippen stond te fotograferen. Als watersnippen in de vegetatie zitten heb je eigenlijk een verrekijker nodig om ze te spotten....en dan nog is het vaak zoeken. Hier zat een groepje op een eilandje in het Reevediep....grijs, grauw weer was het vandaag bij ons.

Ik hoopte op een Waterral maar deze jonge Waterhoen mag er ook zijn, ze zijn zo rap en aandoenlijk, één en al beweging en maar speuren naar pieren of wat dan ook.

Storm en regen is voor de Visarend ook geen pretje, zijn haren gaan recht overeind staan wat voor de fotograaf wel een leuke plaat oplevert.

De hele week mooi weer met zon. Als je dan op reis gaat om de Zwarte ruiter te fotograferen en het regent met windkracht vijf, dan moet je even slikken. Maar niet getreurd men zegt, slecht weer is mooi voor de fotografie. De Zwarte ruiter heeft ook zijn bedenkingen en staat verstilt te wachten tot er beter weer op komst is.

De scholekster foeragerend in het ochtendlicht, ze wandelde rustig mijn richting uit.

Huismus op de uitkijk.

Sperwer in bad. Deze sperwer bleef lang, ongeveer 15 minuten) in de vijver zitten zonder te badderen en hield de omgeving alert in de gaten. Ik vroeg mij af waarom het zolang duurde voordat het spetteren een aanvang nam. Nu blijkt dat het veel energie kost om een prooi te bemachtigen en te verschalken. Hierna nemen ze een bad om af te koelen. Ook het openen van de snavel, zoals op de foto, is om warmte kwijt te raken. @Fons Wijering dank voor de info.

Lepelblad heeft een hoog gehalte aan vitamine C, wat essentieel is om scheurbuik te voorkomen. Scheurbuik is een ziekte die wordt veroorzaakt door tekorten aan vitamine C en was vroeger een veelvoorkomend probleem voor zeelieden die lange reizen maakten. Voor hen was Lepelblad een belangrijke plant om scheurbuik te voorkomen. De officiële naam van vitamine C is ascorbinezuur. Dit woord is afgeleid van scorbutus, dat scheurbuik betekent. Ascorbine betekent dus letterlijk geen scheurbuik.