Als er één gaat badderen volgen er beslist meer. Gewoon maar wachten tot er één op de door jou gewenste plaats gaat zitten. Geduld is dan een schone zaak.

Deze meeuw even gevolgd toen hij vanaf de stenen het water in ging en dit lekkere hapje uit het water viste. Was aan het oefenen met snelle sluitertijden om de vogels in beweging en vlucht goed vast te kunnen leggen.

Vanmiddag een herfstconcert? Nee hoor, een verveelde mus die aan het gapen was. Het boeide hem niet dat ik dichtbij kwam... totdat ik de camera voor m'n gezicht weghaalde. Blijkbaar herkent hij een mens pas als hij het gezicht kan zien?

Bij Battenoord vond ik een prachtig tafereel: een groep flamingo's die rustig op één poot stond te slapen of zich zorgvuldig stond te poetsen, hun roze veren afstekend tegen het water. Plots spreidde één van de flamingo's zijn vleugels. De kleuren in zijn veren waren indrukwekkend, een kort moment van beweging in een verder kalm tafereel.

De blauwe reiger ging zich uitgebreid poetsen in een omgevallen fruitboom. Het moment dat hij zijn keel ging krabben zie je niet vaak als ze langs de slootkant staan

Al heel wat keren meegemaakt dat een Sperwer zit te badderen en tevens zit te gapen of warmte af te voeren. Soms zit alles mee en kom je met een foto thuis die je aanstaat.

Soms is hij weken afwezig en zo zit hij plotseling vlak voor je neus te badderen. Als ook het licht nog eens meewerkt kom je met een geslaagde foto thuis.

Zo'n 2x per jaar komt er een automaat door de straat (met mens erop) om alle haagbeuken op de juiste hoogte te krijgen. Het effect is netjes en snel en altijd op de juiste hoogte. Maar als je goed kijkt, zie je dat hier is gesnoeid met botte messen. Jammer. De musjes waren er wel nieuwsgierig naar; zou er nu meer voedsel in bereik zitten?

De landing van een kroeskoppelikaan in 2 foto's. Volgens de exif op exact hetzelfde moment gemaakt. Zat minder dan een seconde tussen. Eerst worden de voeten gestrekt voor een perfecte landing alsof hij nog even gaat skiën. De vleugels naar boven voor het evenwicht...

Al weer heel wat jaren geleden dat geregeld een Kruisbek naar beneden kwam om even bij te tanken.

Wat de uil zo fascinerend vond weet ik niet maar hij/zij keek een hele tijd omhoog.

En langzaam verdwijnt de zon achter de bergen. In het water zie je de reflectie van een klein stukje open lucht dat roze is gekleurd. Bewust dat stukje zonder wolken alleen zichtbaar gemaakt in de reflectie. En uiteraard de reflectie van de pelikaan zelf. Helaas gemaakt met een zoomlens die een inruilwaarde heeft van wel... 14 euro. Wist ik toen niet. Maar op 1080 hoog vind ik hem nog redelijk.

Hij dacht iets lekkers te hebben gevonden maar helaas was het schelpje leeg.

Gisteren op de valreep brak in de namiddag de zon nog even door. Het was eb en de scholeksters, meeuwen en een enkel steenlopertje zochten naar wat lekkers aan de waterkant. Een lagere standpunt was beter geweest bij deze foto maar had helaas mijn regenbroek niet aan en het strand was erg nat. Volgende keer beter.

Begin maart 2018 was er nog even een vorst periode en deze Reiger had wel heel erge honger en kreeg de kans om een Dodaars te pakken. Ik stond toevallig op de juiste plek op het juiste moment. Het was een heel gevecht en de Dodaars rende er regelmatig vandoor,maar de Reiger kreeg hem steeds weer te pakken. Hoe het verder afgelopen is met de Dodaars weet ik niet want de Reiger ging het struikgewas in met zijn prooi.

en hele tijd bij dit bosuiltje gezeten, leuk om te zien hoe het dier soms wat zit te dutten, dan weer wat zit te poetsen en even om zich heen kijkt. Ook het veranderende licht door de zon die soms tevoorschijn kwam en door de bomen scheen was interessant. Soms keek het uiltje even mijn kant op om vervolgens weer verder te dutten. Jammer genoeg kwamen er na enige tijd twee dames met lichte kleren die kordaat recht op de uil afstapten met hun camera's. Dat vond de uil wat teveel van het goede.

Het lijkt alsof deze Fitis het prima naar zijn/haar zin heeft.

De meeuw zit hier in Noord-Brabant op een paaltje, de boom die je ziet in de weerspiegeling van het water van rivier De Maas, staat in Gelderland. Foto is genomen op een wat saaiere dag met een laat avondzonnetje van links. De paaltjes met opgekruld prikkeldraad zijn bedoeld om de koeien in de wei te houden en niet te laten oversteken naar de wei ernaast. Maar dit jaar is het water niet laag geweest dus reparatie was overbodig. Bijna een zwart-witje.

De Waterral hoe schuw hij ook is af en toe laat hij/zij zich zien, lekker pieren in het water.

Vlak voor mijn neus loopt deze Zwarte ruiter zijn ontbijtje te verorberen. Het water is niet diep zodat ze goed kunnen grondelen en op zoek naar hun voedsel, visjes, wormen, slakjes en insecten.

Groenpootruiter de naam zegt het al je kun hem goed herkennen aan zijn groene poten. Het loopt hier wat te vissen op zoek naar waterdiertjes o.a. visjes, wormen en een klein kikkertje lust die ook graag.

Zag al een grote schaduw over me heen komen. Dus werden de mm. teruggeschroefd. Deze Buizerd ging zegge en schrijve 3 m. voor mijn neus zitten drinken en badderen. Wat een gedoe!! Wil wel benadrukken dat ik geen lokaas gebruik voor de Roofvogels. Het gebeurt spontaan.

Jan van Genten in een "schilderachtige" omgeving. De rotswand van het eiland Noss bij Shetland, zit vol met broedende vogels. De witte strepen behoeven denk ik geen uitleg.

Dit hoopje ellende kwam naar me toe gelopen op het pad in de voortuin. Blijkbaar in gevecht geweest met een ander. Voorzien van water en eten mocht ik ook nog een paar foto's maken. De normale schuwheid was helemaal verdwenen. Deze 2e upload ziet er iets minder dramatisch uit maar de foto is wel scherper en een minder drukke achtergrond. Heb ooit es zo'n gevecht tussen eksters gezien; is echt heel heftig. Nu gelukkig niks ervan meegekregen.

Ik heb geëxperimenteerd met het samenvoegen van foto´s in de nabewerking. Voor de achtergrond, de golven, heb ik gebruik gemaakt van een wat langere sluitertijd 1/6 s. De wulpen, die talrijk aanwezig zijn bij de IJzermonding in Nieuwpoort., heb ik vastgelegd met een sluitertijd van 1/8000 s.

Mooie soort die elk jaar in het voorjaar zich wel een keertje laat zien.

Deze kwam tegen de avond voorbij met mooi licht. Gelukkig zaten we klaar en konden we de hele take off vastleggen.

Een deel van de Jan-van-Genten kolonie op het eiland van Noss NNR, bij de Shetlandeilanden. Het lijkt weer wat beter te gaan met de Jan-van-Genten bij deze eilanden, de vogelgriep van twee jaar geleden heeft flink toegeslagen, maar de rotsen zaten weer vol met jong leven. Deze groep Jan van Genten broedde op een lager gelegen plateau bij de kliffen, een mooie setting met de rotswand op de achtergrond.

Recent een heerlijke vakantie in Hongarije doorgebracht en mijn eerste bijeneters gezien! Deze kon ik in het veld fotograferen tijdens een rondrit door de omgeving, maar ze zaten eigenlijk veel te ver weg. Omdat ik het moment zo mooi vond heb ik geprobeerd er wat van te maken door flink te croppen en ook nog eens te vergroten in Topaz. De kwaliteit is daardoor niet optimaal, maar nog wel acceptabel denk ik.

Bij het voorspel van de tureluurs kan het er heftig aan toe gaan. Telkens weer een feestje om te zien. Het gaat er ook zo snel aan toe, dat je thuis op de foto's pas ziet wat ze nu allemaal gedaan hebben.