De koolwitjes fladderden al een tijdje om elkaar heen. Plots ging het vrouwtje op de grond zitten, met het achterlijfje omhoog, ten teken dat ze tot de paring bereid is. Er werd nog wel een tijdje gefladderd, waarna er werd gepaard. Ik had geluk dat ze beide in het scherptegebied vielen. Een mooi moment.

De laatste twee weken aardig wat icarusblauwtjes gezien. Deze twee kon ik tussen wat takjes door parend fotograferen

Na een hele tijd sap van de lijsterbes drinken met 30 graden, werd het even te veel voor deze vlinder. Afkoelen dan maar op het koude metaal van een windmolen. Al gingen de bladen zacht heen en weer, de vlinder bleef er gewoon op zitten. Een blad van de wilgenboom dat verstrikt was geraakt in de windmolen heb ik er digitaal maar even afgehaald.

Tijdens het tellen van vlinders heel veel van deze motjes gezien: je ziet ze even opvliegen, waarna ze snel in het gras landen en zo goed als onzichtbaar zijn. Laatst ging er eentje even vrij zitten zodat ik hem kon fotograferen.

Blijkbaar had de rups toch nog meer honger (of ging gewoon even de benen strekken) en liep het blad en de stengel af. En dat is een road to nowhere want de plant is echt op. Helemaal onderaan nog een paar centimeter groen, maar wel om te delen met 5 andere rupsen. Op zoek naar een plekje om te verpoppen misschien?

Dit is een foto van het eerste ei van het koolwitje dat ik heb zien leggen. Het kleine mini-eitje op dat ene stengeltje koolzaad dat in de voortuin staat heb ik in de gaten gehouden. De rups heeft zo te zien voldoende gegeten want is aardig groot geworden. En die ene stengel is bijna kaal, al heb ik gezien dat er nog meer (kleinere) rupsen op zitten.

Gefotografeerd bij tegenlicht. (Nog) ietsje minder verscherpt dan vorige upload. Niets vervaagd, ook niet in vorige upload.

1 kant van de dijkhelling is (nog) niet (voor de 2e keer) gemaaid. Het groepje distels dat op die plek staat wordt druk bezocht door de vlinders. Het is een leuk gezicht om te zien, al die fladderaars op 5 m2. Maar ook jammer. Want het was niet nodig geweest om al die inheemse planten en bloemen weer te verwijderen.

Deze vlindersoort helemaal alleen op een paar eenzame distels; moest ik thuis opzoeken wat het was. Logisch; de distelvlinder. In deze 2e upload de vlinder erbij gezocht die wel scherp was op het oog. Denk dat ik gewoon de verkeerde had gepakt bij de eerste upload. De drukke foto door het felle licht wat getempered. Waarbij je toch nog kunt zien dat de zon door de vleugels heen schijnt. Kan me van heel lang geleden herinneren dat ik die vroeger wel vaak zag.

Ze zitten gewoonlijk maar kort stil en zitten vaak tussen het gras, maar dit hooibeestje ging net lang genoeg op een aardige plek zitten.

Tsja, deze vlinder hing aan een plankje. Kop naar beneden. Heb de vlinder dan toch maar digitaal omgedraaid want stond er een beetje raar bij. Oog en zwart-witte rand aan achterzijde vleugels wat verscherpt.

De zon kwam bijna op en het eerste licht werd gefilterd door de bomen. Deze dambordjes waren dicht bij elkaar gekropen en hadden beschutting gevonden tussen het slangenkruid. De combinatie van het gouden licht en ietwat paarse slangenkruid (een uur later meer blauw/paars) gaf een fraaie sfeer.

Deze prachtige vlinder wachtte op de warmte van het zonlicht om de vleugels te spreiden en zijn nieuwe wereld te verkennen.

Elk jaar is het weer een feestje om deze mooie vlinders tegen te komen. Het is een goed jaar wat de flora en fauna betreft. Het slangekruid is ook altijd erg fraai. In dit geval dus een win/win situatie.

Baltsgedrag van de Knoopkruidparelmoervlinder, de vlinder bleef langdurig met zijn vleugels fladderen. Dat bood mij de mogelijkheid om met  steeds langere sluitertijden te proberen de beweging van de vleugels vast te leggen. Bij 1/125 lukte het me nog de ogen scherp te houden, bij een nog langzamere sluitertijd kreeg ik dat niet meer voor elkaar.

Dit jaar waren de Tweekleurige hooibeestjes goed vertegenwoordigd. Op een mooie morgen met dauw geeft dat altijd net iets extra's.

Het is vaak even zoeken naar de vlinders in de vroege ochtend. Deze beauty's hadden elkaars gezelschap opgezocht. We hadden geluk dat ze nog mooi onder de dauwdruppels zaten én dat het windstil was. Het is wel een stack van twee foto's om beide vlinders scherp in beeld te krijgen.

Dit Groot geaderd witje zat nog heerlijk in zijn eigen droomwereld. Ik kon het niet laten om daar een dromerig beeld van te maken.

Wachtend op de warmte van het zonlicht om de vleugels te spreiden... Ik heb gekozen voor een high key om het nieuwe leven en de tedere schoonheid te beklemtonen.

Dit vlindertje heeft een slaapplaats gevonden op het hoofdje van de paardenbloem. Om het paardenbloem pluis en de vlinder scherp in beeld te krijgen een fotostack gemaakt in de camera.

Op een mooi veldje vonden we ongeveer 10 mooie Oranjetipjes. Het waren voornamelijk vrouwtjes maar de mannetjes hebben we ook gevonden. Het bewolkte weer gaaf een mooi sfeer aan dit tafereel. Dan ben je toch wel een beetje in de wolken.

Wat een leuk maandthema, geel kan me nog wel even inspireren en het lentegevoel een beetje versterken. De oranjetipjes, afgeschermd van de wind door de witte paraplu op de achtergrond, komen mooi in de aandacht te staan. Bedankt voor al jullie inzet en feedback.

Op weg naar de Maas moest ik de dijk af lopen die volop in bloei stond. Op zoek naar oranjetipjes (maar toen niet aanwezig) vond ik deze dagpauwoog op de trap naar beneden. Hij vloog direct het koolzaadveldje in. En bleef gewillig stilzitten toen ik m'n tas uitpakte om de camera te pakken. Deed ieder vlindermodel dat maar...

De vlinder en het slangekruid staan in de schaduw. De achtergrond staat in de zon. Hierdoor word de achtergrond wat gelig. In de nabewerking is dit effect versterkt.

Groot geaderd witjes en margrieten kunnen niet zonder elkaar. Als de zon in de ochtend meewerkt is dat altijd weer een feestje. Op dit plekje heb ik veel van dit soort foto's kunnen maken. Het is al weer even geleden maar het gevoel van dat moment blijft me altijd bij. Wat een heerlijke ochtend was dat.

Deze twee verliefde vlinders hebben het voorjaar in de bol. Na de paringsdans hoog in de boom, rusten ze nu samen even uit.

een ontmoeting van 2 Dambordjes op een warme zomerse dag .Canon 90d met 100mm macro lens vanaf statief , 1\12 iso 500 f2.8

Op een warme avond gemaakt in de zomer .Canon Eos 90d met 100 mm macro lens vanaf statief 1\30 f4 iso 400

Deze prachtige vlindertjes ontwaakten samen. Ik heb de foto omgezet in grijstinten om de structuren en de sfeer te versterken.

Deze rups had continu gezelschap van mieren. Het leek wel of ze samenwerrkte. In de uitwerpselen van de rups zat iets waar de mieren wel van gecharmeerd waren. Foto is gemaakt bij vlinders aan de vliet.