Ik ben geen expert maar volgens mijn zoektocht naar de naam is dit de Kempense Heidelibel maar nogmaals, ik kan me vergissen. Inmiddels werd mij bevestigd dat het om de bruinrode heidelibel gaat.

Deze Wespspin hing mooi vrij en dan kan ik er toch niet aan voorbijlopen. Het stabiliment, waarvan de functie nog steeds niet duidelijk is was in dit web mooi intact. De soort komt oorspronkelijk uit het middellandse zeegebied. Door de opwarming van het klimaat verspreid ze zich steeds verder naar het noorden, inmiddels tot in Noorwegen toe.

Foto genomen met de lensbaby Sweet 50.

Foto gemaakt met de Lensbaby Sweet 50.

Foto gemaakt met de Lensbaby Sweet 50.

Anjers heb je in alle kleuren maar deze viel me op door zijn mooie paarse kleur. Thuis aan de slag geweest met allerlei lenzen maar uiteindelijk koos ik toch voor de macrolens waar dit uit voortgekomen is en PS bewerkt.

En ineens stond de Grote Klit (arctium lappa) vlak bij huis. Een mooie ronde struik vol met bloemen, sommige al uitgebloeid.

Even wat anders. Ik kwam op het idee om deze twee foto's samen te voegen in PS om de blik van het paard een mysterieus effect te geven zo kijkend door wat grassen heen.

Deze reiger zat de boel vanaf een veilige plek nauwlettend in de gaten te houden.

Deze zeehond zwom voorbij met een blik alsof hij wilde zeggen dat hij me wel in de gaten hield terwijl ik best op een afstandje stond en hij niks te vrezen had van mij.

Wat je toch tegenkomt als je door je macrolens kijkt! Ik had geen idee dat het oog van een slak er zo menselijk uitzag! (Helaas is er destijds bij het uploaden van het originele raw-bestand naar de cloud iets misgegaan waardoor ik nu alleen nog de jpg heb)

Was even zoeken naar die enkele sierlijke bloem en stengel tussen al die bloemetjes.

Twee foto's in de camera met de functie meervoudige belichting samengevoegd.

Tijdens de fotodag in de Molenpolder gingen we na het varen naar een veld die vol stond met o.a. de rietorchis. Geprobeerd om een high-key opname van te maken.

Gisteren een gezellige fotodag special gehad in de Molderpolder die door Loes en Richard georganiseerd was. De zoon van Richard, Kaj, gaf ons uitleg over de rijke historie van dit veengebied en over de dreiging die de invasieve exoot, de rivierkreeft, vormt voor de kwaliteit van het water. We stopten onderweg om trilveen te voelen en de zonnedauw te fotograferen.

Foto gemaakt met de functie in de camera "meervoudige belichting" bestaande uit twee opnames, één scherp en de andere ietsjes minder scherp.

Deze pluizenbol van een paardenbloem heb in PS bewerkt met Nik filters.

Deze foto heb ik gemaakt met de functie meervoudige belichting door twee verschillende foto's te nemen en die samen te voegen in de camera hierdoor ontstaat een dromerige softe uitstraling van het geheel.

Wat een mooie waarneming om een nest kruisspinnen tegen te komen. Ze gingen alle kanten op, één en al bewegelijkheid.

Vanochtend vroeg opzoek geweest naar de gedaantewisseling van een ontpoppende larve. Uiteindelijk dit exemplaar, die al enige tijd uit de larve gekropen was, kunnen vastleggen.

Ja, het is bijna over, de narcissen verwelken. Foto gemaakt met dubbele belichting in de camera. Ik heb expres de verdorde randjes zo gelaten om de vergankelijkheid weer te geven.

Elk voorjaar weer staan ze gedurende een korte periode te pronken in hun gele tooi en dat zorgt dat veel insecten op afkomen. Een mooie kleine boom in het geel gehuld tussen de ontluikende natuur.

Foto gemaakt met de lensbaby.

Deze kievitsbloem laat mooi zijn stampertje zien.

In 1e instantie zie je ze niet zitten, zo klein en zo verdekt opgesteld. Maar dan zie je ze ineens zitten in het zonnetje, en dan nog wel twee tegelijk.

Gisteren was er toch eventjes een mooie zonsondergang waarbij de wolkenpartijen die zich boven zee vormden al een voorbode waren voor de regen van vandaag.

Daar sta je dan midden in de nacht op Texel als het nog donker is, zonder ergens in de buurt een straatlantaarn die aan is. Op dit moment ging ik naar het wad om daar de zonsopkomst te fotograferen. Het was midden in de nacht, maar de supermaan gaf op dat moment zoveel licht dat een straatlantaarn niet nodig was.

Een enkele grasspriet komt boven de sneeuw uit.....

Bergen die deels in de wolken verdwijnen fascineren mij eindeloos. Ik denk dat ik toch zeker een uur of drie bij deze berg heb rondgehangen met een camera op statief en een camera in de hand met iets meer bereik. De leukste foto's krijg ik bijna altijd uit de hand. Soms iets minder volmaakt, maar daar heeft deze gelukkig geen last van. Het deed mij denken aan een melktandje. Maar wel een rotte.

Zandsporen gevormd door harde wind op het strand, net minilandschapjes.