Deze waterplanten en hun reflecties zijn gefotografeerd vlak voor zonsopkomst in de Kampina. De vorm en de abstractie doen met denken aan een Japanse pentekening, ook wel Sumi-e genoemd. Past ook denk ik wel naadloos in mij Japanse serie, De foto is niet afgewerkt in zwart wit, maar heeft de oorspronkelijke kleuren. Tijdens de opname is er stevig onderbelicht.

Ik heb eigenlijk helemaal niks met ganzen, maar op zo'n moment wil ik toch wel graag een plaatje schieten. Zo jong al en dan al aan het bekvechten.

De avonduren in de Groene Jonker om met de vogelwerkgroep vogels te spotten laat de nog eens extra zien hoe mooi het uitgestrekte polderlandschap is bij zonsondergang.

Toen ik deze foto had gemaakt en op me scherm keek,ik had in eeste instantie meer oog voor de structuur in het zand,leek de wolk wel op een grote prehistorische vogel ...wel een beetje fantasie erbij hebben. (-:

Fantastisch om dit aan het wad te kunnen fotograferen vanaf de waterkant. Ik denk dat het een kleine oorkwal is.

Net voor zonsopkomst kleurde de lucht mooi rood/geel boven het wad en door de lange sluitertijd kreeg het water een 'gladde' en rustige uitstraling.

Ik lag plat op de grond toen de Bosruiter ineens heel dichtbij kwam, een kleine glooiing in het veld zat daardoor in de weg, alsnog omhoog komen was geen optie. Maar ik vind het effect eigenlijk wel verrassend.

Het was genieten vanochtend vroeg op de Vlietlanden. Om 6 uur vertrokken met een platte schuit van Natuurmonumenten om te varen langs het niet toegankelijke Vlietlanden gebied te Midden Delfland. De mist was uiteraard een bonus.

Ook tijdens de vakantie ga ik wel eens vroeg op pad om bij de waddenzee (hopelijk) wat mooie foto te kunnen maken van het wad en de zonsopkomst.

Tijdens een heerlijk verblijf bij het Lauwersmeer heb ik vele uurtjes aan de waterkant doorgebracht en daardoor ook vele mooie momentjes mee mogen maken.

Het tegenlicht van de opkomende zon gaf een mooi effect bij deze twee wegvliegende eenden en het opspattende water.

Deze trotse Kemphaan wilde wel even poseren op een oever vol madeliefjes.

Ik ben lang bezig geweest om deze foto te maken, omdat de mosselschelp meebewoog op het ritme van de branding. Uiteindelijk is dit het resultaat.

Eventjes terug naar de Weidevogelhut op Marken in april. Omdat je daar 's avonds blijft hoop je natuurlijk op mooi licht, maar daar was deze keer geen sprake van. Tijd voor plan B dan maar, royaal belichten (+3 stops) om er bij matig en saai licht toch een lekker fris plaatje van te maken.

Hoeveel vogeltjes passen er op de kop van een nijlpaard

Zondag en stukje gefietst door de Oostpolder opeens zagen we een lepelaar die vlakbij het fietspad stond te poetsen. Stukje naar hem toe gereden maar hij trok zich er helemaal niet van aan. na het poetsen nam hij de vleugels.

Tijdens mijn vakantie bij het Lauwersmeer lag ik meerdere vroege ochtenden heel stilletjes aan de waterkant, soms kwamen de Steltkluten dan heel dichtbij! Al gauw ontdekte ik een patroon in hun route en leerde ik de beste plekjes daaruit te pikken. Zo wilde ik iets van het riet in de achtergrond zien, dat had ik hier, maar dan was het opletten dat ik de steltkluut mooi tussen de groene pollen kon pakken en dan liefst ook nog een leuke houding. Hard werken hoor, maar dan heb je ook wat ;-)

Liggend aan de waterkant in de vroege ochtend, wachtend op Steltkluten, mocht ik even genieten van dit lieve tafereeltje.

Het was negen uur in de avond,de zon begon al mooi te verkleuren,toen ik deze levenloze kwal aan het strand zag liggen en af en toe stroomde het zeewater er over heen... de camera net boven het water/zand gehouden om zo laag mogelijk standpunt te krijgen.

Ik viel bij het Lauwersmeer met mijn neus in de boter, minstens 22 Steltkluten waren daar neergestreken in het plas-dras gebied. Inmiddels zijn al 9 broedende paartjes geteld. Tijdens de vele uren die ik er heb doorgebracht heb ik dan ook meerdere paringen mogen zien. Hier het moment dat het mannetje na een mooi ritueel op het vrouwtje springt, beide poten nog net los.

Indrukwekkend hoe de kracht van golven kan zijn bij windkracht 8 aan de kust van Curaçao.

Het licht van de ondergaande zon kleurde het water goudgeel toen ik deze jonge kluut op de foto kon zetten.

Net op tijd kon ik deze wilde eend ,het vrouwtje ging daarna ook de lucht in,op de foto zetten waardoor het opspattende water mooi in beeld kwam.

Knobbelzwaan net na zonsopkomst. Wat mijzelf het meest aansprak was de lichtval op het "poortje in het riet", wat met een laag standpunt een intiem plekje bood voor de zwaan.

Water, zand, zee en reflecties, hebben voor mij altijd iets magisch en een ontzettende aantrekkingskracht.

Je zou bijna denken dat deze Steltkluut aan het dauwtrappen is, dit plaatje past daarom wel bij Hemelvaartsdag ;-)

Ik probeerde deze fraai gekleurde Kemphaan te fotograferen maar hij zat helaas echt te ver. Een Meerkoet hielp een handje, die pestte hem weg waardoor hij ineens vlak voor me landde. Een fractie van een seconde bleef hij zitten in prachtig ochtendlicht, maar dat was net lang genoeg. Heerlijk begin van de dag!

Dit jaar voor het eerst Steltkluten gezien en wat heb ik van ze genoten, zo mooi en elegant! Heerlijke momentjes heb ik mee mogen maken, zoals hier het liefdevolle kruisen van de snavels na de paring.

Wat zijn het toch druktemakers die kluten. Genieten als je ze zo met elkaar ziet kibbelen.

De sloot had mooie reflecties van de wolken, een boomtak en bloemen in de buurt. Ik vond een klein stukje planten erbij, het beeld net wat interessanter maken.