De herfstbladeren zijn talrijk op de stenen terechtgekomen...de langere sluitertijd zet ze een beetje mee in de aandacht in afwachting tot de melkachtige rivier ze meeneemt.

Tijdens een wandeling langs een riviertje in de Hoge Venen aan de slag geweest met lange sluitertijd terwijl de herfstblaadjes de stenen bedekten en het water ze deels meenamen. De spiegeling die ontstond wanneer het water een beetje tot stilstand kwam verwonderde me.

Bij knalhard zonlicht gingen we midden op de dag bij een mooi bergriviertje fotograferen, een flinke uitdaging! Ik ben daar een poosje bezig geweest met reflecties in het snel stromende water. Voldoende sluitertijd en scherptediepte: oei, hoge iso! Gelukkig hebben we Topaz ;-) Bij het bewerken en kaderen zag ik iets van een oog, dat gaf ik wat meer nadruk, leuk voor het maandthema. Toen meende ik een soort vliegende vis te zien en eenmaal klaar werd het een duikende ijsvogel. Zien jullie hem ook? Ik zie zelfs de pootjes!

Doordat het water in een ruime sloot zo helder en stromend was kon ik deze foto maken. Een polarisatiefilter voorop de lens geschroefd voor meer details in het water.

Achter de zeedijk bij het wad van Moddergat komt en gaat de zee. Dit wad landschap is bij opkomend getij gefotografeerd om de water lijnen in beeld te krijgen vanuit de hoeken, zodat er een diepte in het beeld komt.

Het water van het bergbeeekje zoekt een weg tussen de rotsen uit zandsteen. Wat een prachtig stukje ongerepte natuur van de Oostkantons. Ik probeerde met lange sluitertijd de stroming vast te leggen.

Op de Azoren waren diverse stroompjes uti het binnenland die de oceaan instroomden. Geprobeerd de beweging met een filter en lange sluitertijd vast te leggen

Op een cascade in de Hierdense beek de wervelingen in de stroming vastgelegd met lage sluitertijd en creatief filter er overheen gezet. Kleuren zijn ontstaan door een combi van donker water, belichting van de bruine beekbodem en enige blauwe reflectie van de lucht.

Ook de zee van ons eigen landje kan mooie beelden opleveren, zoals hier de zonsondergang bij het Stille strand van Kijkduin. Als het licht dan nog even meewerkt bij een lekker dreigende lucht valt alles samen. Je moet er natuurlijk wel even voor tot je knieën in het water staan. Gebruik gemaakt van statief en een Little stopper (6 stops) Lee ND filter.

Hier is de beweging vooral impliciet aanwezig. Het riviertje stroomt wel maar het water heeft er ettelijke eeuwen over gedaan om door middel van een paar stenen die in een oneffenheid van het gesteente rond gingen tollen een heel diep gat uit te boren. Geen diascan, maar een echte digitale opname.

Tijdens een wandeling bij de sluis bij Uffelte zag ik dit lijnenspel als gevolg van de stroming. In het water een beetje schuim waardoor je precies kon zien hoe de stroming was. Het beeld veranderde voortdurend. Ik had alleen de telefoon bij me en heb daarmee een paar foto's gemaakt. Omgezet in zwart/wit.