Vanmorgen trof ik een groepje kraanvogels aan in de kop van Drenthe. Dit soort doet het erg goed in Drenthe

Kluut pulletje op ontdekkingstocht

Dit Tureluurtje bleek de lens toch in de gaten te houden. Nauwelijks uitgesneden.

Vandaag op zoek geweest of er al pulletjes waren van de Grutto. Helaas niksgezien of gehoord,maar kwam wel deze tegen die aan het foerageren was.

De wind deed twee slagpennen opwaaien, doet me denken aan het vredesteken, laten we er van uit gaan dat dit oeverlopertje de vrede in deze wereld wil terugbrengen.

Toen er toch een ruime opklaring verscheen kwam er ook kleur, de weerspiegeling van de lucht maakt het water dan blauw, bij gebrek aan zon blijft water wit, iets wat ik vooral ervaar met de drijfhut.

Tijdens de terugtrek van de overwintergebieden in het Middellandse-Zee gebied naar Scandinavië blijkt de Dollard een belangrijke pleisterplaats te zijn voor Zwarte ruiter, deze periode kan je ze in zomerkleed treffen.

Ik zag hem aan komen vliegen en dacht meteen die is voor mij en nog gelukt ook. Zo te zien dachten de Grutto,s daar heb je hem ook weer

Ik kon helaas geen lager standpunt innemen maar ben hier ook blij mee. Zat in de auto en hij kwam langzaam op mij aflopen.

Tijdens een dagje in een vogelhut in de Breebaart polder was deze Wulp de gehele dag aan het foerageren.

Twee gruttos, vlak na zonsondergang in silhouet, genieten als je daar mag zijn onder zulke mooie omstandigheden. Binnenkort in de herhaling.

Van harte gefeliciteerd Loes Belovics, je fraaie foto "Pas de deux" heeft de ereplaats onder Spotlight veroverd!

Klik hier om de originele inzending van Loes te bewonderen.

Hier nog een foto van mij uit 2017 waar ik toen en og steeds blijk mee ben,hangt ook in mijn woonkamer op canvas.

Aanvulling bij mijn vorige upload, hier wat meer omgeving erbij.

Bij mijn vorige uploads liet ik van deze locatie een grote zilverreiger zien tussen de bloeiende kattenstaarten, toen ik er half oktober langs kwam waren bloemen uitgebloeid en had de grote zilverreiger plaats gemaakt voor een kleine zilverreiger. Genomen vanuit drijfhut.

Wanneer de zon er even op de achtergrond kwam te zitten deden bepaalde delen van de vegetatie al aan herfst denken.

Onze grootse weidevogel blijf een genot voor het oog. Deze liet zich gewillig fotograferen, zo vanuit de auto.

Deze verwacht je niet snel bij een fotohut. Hij kwam luidruchtig aanvliegen, lande midden in de vijver om vervolgens 5 sec later weer weg te vliegen. De witgat is een middelgrote, van boven zeer donkere steltloper van het binnenland die bij het wegvliegen altijd goed de opvallende witte stuit en staartbasis laat zien. Hij is vaak bij de kleinste plasjes te vinden en broedt niet ver van Nederland. Al in Duitsland is een behoorlijke populatie te vinden. Broedt vaak in oude lijsternesten.

Ook deze steltkluut werkte meebrengen, kwam regelmatig ernstig dichtbij. Wat maakte dat ik verticaal verder moest. Gelukkig bleef de vogel even staan.

Deze kluut plofte voor eventjes vlak bij mij neer in de Ezumakeeg. Met de madeliefjes in de achtergrond. Als je gezegend bent met zo'n mooie tekening op je verenkleed, de hoge poten en ook nog die bijzondere snavel, dan heb je niet te klagen, vind ik.

Het bleef maar regenen die dag maar de plevieren trokken zich daar niets van aan. Kon daardoor juist prachtige foto's maken.

Snavel bijna parallel aan de diagonale slootkant.

Een foto van een paar jaar terug. Op dit moment staan de grutto's in Waterland nog niet zo vrij in de wei. Het weer werkt niet mee. Maar dat zal nu wel gauw veranderen toch?

Kluut in een minimalistische setting

Een steenloper in de haven van Lauwersoog

Na een goede tijd in de modder van de polders te hebben gelegen, waren er twee Grutto's die me wel vertrouwde. Soms kwamen ze tot een metertje of 3! Zo dicht ook dat ze volledig ingezoomd niet meer helemaal in beeld paste. Een van de leukste foto's die ik toen heb kunnen maken vindt ik dit portretje. Door de toch ietwat ongewone houding met het hoofd naar mij toegedraaid is het net alsof deze vriendelijke Grutto even hallo komt zeggen! :D

Mijn eerste laag standpunt foto van een vogel, dat stond hoog op de bucket list en ik ben er blij mee. Brigitte aan de vogels, ja ja, wie weet wat daarvan gaat komen?

Een Tureluur in de Yerseke Moer. Een mooi natuurgebied, de wegen liggen soms iets lager dan het omliggende land waardoor je vanuit de auto op ooghoogte een foto kan maken,.

Ik vind dit een mooie, elegante vogel met lange bek en poten. Deze grutto was zijn veren aan het schoonmaken. Het moment waarop hij zijn kop rechtop heeft met zijn snavel in de lucht vind ik heel sierlijk.

Als je lang genoeg in de bodem blijft wroeten hangt er vanzelf troep aan je snavel.