De tweede fotowandeling over de Zuidpier van IJmuiden verliep winderig en erg nat, maar de deelnemers waren bikkels en trotseerde de wind. Er werden nog steeds fijne gesprekken gevoerd ondanks de nattigheid. De basaltblokken staan daar dag in dag uit in de regen, storm en spattend zoute water. Hierdoor zijn er door de tand des tijds haarscheurtjes in het steen gekomen die naadloos worden opgevuld door mycena draden en algen. En vast nog veel meer waar ik de naam niet van weet te achterhalen.

Gister een heerlijke dag uitgewaaid aan de Zuidpier van IJmuiden tijdens de DDN fotowandeling met goed gezelschap en fijne gesprekken. Behalve vogeltjes is daar ook voor mensen die van abstract  houden genoeg te fotograferen. Foto is omgezet naar zwart wit mbv NIK Silfer-Effex.

Wat gespeeld aan het strand van Menorca de zon scheen er zo mooi op en ik kon deze steen isoleren van de rest. Kan ik deze inzenden voor het thema van de maand?

Vorige week een paar heerlijke dagen met Loes naar de Opaalkust geweest om te fotograferen. Wat een fantastische speeltuin is dat toch. Hierbij alvast een eerste opname, er volgen er nog wel meer, maar er is nog veel uit te zoeken.

Op het strand van Karpathos lagen prachtige glad gesleten rode kiezels met een fraaie marmerstructuur. Dit is een detail van circa 3x3 cm in een stack van 8 beelden samengebracht via Helicon Focus software. Dit zijn aardig wat lijnen lijkt me zo.

Een baksteen in het gras dat er een paar jaar al ligt, vertoont heerlijke macro onderwerpen.

Een rondje van 300 miljoen jaar oud. Het cijfer opschrijven geeft 8 rondjes. Toen deze plek in Wales een ondiepe tropische zee was leefden hier vele ammonieten. Eigenlijk is het ongelofelijk dat je daar vandaag nog de sporen van kunt vinden.

Tijdens de fotodag Boomkikkers en meer zag ik deze op de steen ze zijn superalert en snel. Prachtige beesten om te zien.De muurhagedis is een slanke, kleine, afgeplatte hagedis met een lange staart (tot 12 cm). Je herkent deze hagedis aan zijn (donker)bruine, soms groenige grondkleur, afwisselend donkere en lichte lengtestrepen en ingewikkelde tekening op de rug. De muurhagedis is over het algemeen zeer fijn geschubd en heeft een niet-getande, gladde achterrand aan de halskraag, een belangrijk detail om de muurhagedis van de levendbarende hagedis te onderscheiden. Ook opvallend is het slaapschild tussen oog en oor. Mannetjes hebben langere achterpoten en een grotere kop dan vrouwtjes. Hun zijkanten zijn donker en hun buik is oranje(rood) met zwarte vlekjes. Vrouwtjes herken je aan lichte strepen op de flank en een witte, roze of gele buik met puntvormige vlekjes. De appel valt trouwens niet ver van de boom: jongen worden geboren met een witte buik en lijken dus erg veel op hun moeder. Sommige volwassen muurhagedissen hebben ook blauwe vlekjes op hun zij. ​

Dit is echt een oude foto uit de oude doos, het is een scan van een dia, totale oppervlakte van dit detail uit een grote steen is denk ik 20 vierkante cm. Hopelijk komt de foto goed over. Niet geschoten altijd mis geschoten.

Bij ons thuis een beeld van albast , zat dit detail en kleuren in ,ik vond het wel een mooi abstract beeld.

Tijdens de fotodag van DDN in Vledder deze hagedis vastgelegd die soms even stil bleef zitten op die steen.

De staart heeft een afwijkende kleur en het zou kunnen dat hij z'n staart een keer afgeworpen heeft en dat dit de tweede staart is. Het schijnt dat zelfs een oog dat hij verliest weer kan aangroeien. Zouden wij ook moeten hebben met ons gebit.

Tijdens de boomkikkerdag in Vledder zat deze libel op de mooi gekleurde steen zich op te warmen.