De bronst van de Damherten is momenteel in volle gang. Daarom gistermorgen vroeg naar de Amsterdamse Waterleiding Duinen gegaan, de koude ochtend met wat nevel zorgde voor prachtig licht. Na wat rondlopen heb ik een plek uitgezocht met wat tegenlicht en daar gewacht tot er zo'n stoer Damhert het bos uit kwam rennen. En dat gebeurde....
Een stevige Noordwester bracht deze Rosse Franjepoot naar de kust. Die zelfde Noordwester maakte het door de hoge golven niet gemakkelijk om dit bijzondere vogeltje in focus te krijgen en te houden, maar gelukkig bleef hij een tijdje in de buurt zodat er ik genoeg kansen kreeg.
In Hut 10 van Han Bouwmeester heb je een geweldig mooi laag standpunt. Ik trof er in de vroege ochtend en bij prachtig licht Zwarte ruiters voor de hut. Het was genieten, ook al hadden ze vieze modderpootjes ;-)
Met een flinke telelens kon ik dit portret maken, sluitertijd slechts 1/100 waardoor de tong iets bewogen is, maar dat maakt het portret voor mij net wat minder statisch, oké dus.
Een beetje rare vogel, je zou hem bijna niet herkennen ;-) Voor wie 't echt niet ziet, het is een Waterral die zich hoog op de poten even lekker staat uit te schudden, ik vond het wel een gaaf moment!
In juni was ik samen met Brigitte bij de Zeehondenkijkwand in Termunten. Het overtrof onze verwachtingen, veel Zeehonden die tijdens hoogwater een rustplaats vonden onder aan de dijk, én enkele jongen erbij! Wat was dat een mooie belevenis, we hebben genoten! De foto is van achter de kijkwand gemaakt en enorm gecropt, ik was er dus echt niet zo dichtbij als het lijkt.
Een lange avond en halve nacht in een schuilhut voor Boommarters, dat betekent eindeloos in het donker zitten staren, wachten en nog eens wachten. Beslist heel spannend, maar een klein muisje is dan toch even een welkome onderbreking. Overigens was de missie geslaagd, de Boommarters lieten zich meerdere keren zien.
Een bezoekje aan de Siberische grondeekhoorns is altijd leuk, ze zijn zó schattig!
Het lijkt misschien een inspannende bezigheid om een libel in de vlucht te vangen, maar bij mooi weer, in korte broek en zomershirtje aan de waterkant, zonnetje op de rug, is het eigenlijk juist heel ontspannend!
Nog een keertje een Kolibrievlinder, omdat het van die leuke en uitdagende fladderaars zijn.
Deze zomer ben ik een paar keer bezig geweest met het proberen te vangen van deze snelle fladderaar, de Kolibrievlinder. Begonnen met snelle sluitertijden van minimaal 1/1000, toen dat steeds beter ging de tijd teruggebracht naar 1/500, omdat ik het persoonlijk mooier vind als de vleugels niet bevroren zijn maar juist bewogen.
Het is weer de tijd van de bloeiende heidevelden, ik ben er nog niet geweest maar deze foto van vorig jaar brengt me alvast in de stemming.
Citroenvlinder drinkend van de nectar in de Bolderik, dan krijg je een "Citroentje met suiker" !
In afwachting van het opkomende water om daarbij het Palendorp te fotograferen, me even bezig gehouden met de reflecties van slechts enkele palen in tegenlicht, waarbij een nagenoeg Z/W beeld ontstond.
Ik heb me het afgelopen voorjaar nogal eens bezig gehouden met Weidevogels waaronder de Tureluurtjes, die af en toe ruziënd opvlogen, hopla!
Beweging en reflecties leiden vaak tot leuke verrassingen, zoals hier een heuse waterglijbaan, lekker toch op een zomerse zondag!
Begin juni voor het eerst eens een kijkje genomen bij Moddergat. Zomaar midden op de dag, qua weer en getij niet op het juiste moment, maar het was ook vooral een kort verkenningsbezoekje. Toch werd het plotseling even heel leuk toen het water opkwam, hetgeen gepaard ging met dikke lagen schuim. Moddergat veranderde ineens in Schuimgat.
Heerlijk fris en helder water voor een beetje verkoeling op deze snikhete dinsdag. Ik zie er een landschap in met bergen en dalen, jullie ook?
Ik probeerde laatste donderkopjes te fotograferen, maar door veel vuiltjes op het wateroppervlak had ik steeds maar ruzie met de autofocus en voor handmatig scherpstellen waren ze veel te beweeglijk. Toen ben ik iets verderop met bewegend water en reflecties aan de slag gegaan, minstens zo leuk, en toen ik thuis de foto's bekeek zag ik tot mijn verrassing dat ik bij toeval toch een donderkopje had gefotografeerd!
Heerlijk om in het zonnetje aan de waterkant te zitten en dan te proberen om juffertjes te vangen, én heerlijk als dat lukt natuurlijk!
Water, wind, beweging, reflecties, kleuren, dat alles vormt een eigen wereldje, een 'waterwereld'.
