Even een broodje eten op de Zuidpier van IJmuiden, tot mijn verbazing kwamen de Steenlopers 'bedelen'. Brood bleef dus liggen, tijd om te fotograferen, af en toe kwamen ze zelfs veel te dichtbij.

Tijdens het blauwe uurtje zijn er vaak mooie blauwe tinten in de golven te zien die prachtig contrasteren met de witte schuimkoppen, Dit wordt op een verrassende manier versterkt door de camera met een langere sluitertijd - in dit geval 1/8 sec - horizontaal over het water te bewegen.

Door de witte omgeving van het dunne laagje sneeuw op het strand zag ik eigenlijk voor het eerst pas echt goed hoe fantastisch mooi al die verschillende kleurtjes van de schelpjes zijn, ook dát is 'winterwonderland'.

Bij Winterwonderland denk ik al snel aan een situatie met wondermooi winterlicht, maar die omstandigheden zijn momenteel ver van ons verwijderd. Terwijl de wind alweer rond het huis giert, lijkt een foto van een sneeuwstorm me op dit moment wel toepasselijk, want ook dat is tenslotte Winterwonderland.

Een tijdje terug heb ik pogingen gedaan om de snelheid van zo'n leuk Drieteenstrandlopertje vast te leggen met een langere sluitertijd, pfff dat valt niet mee. 

Maar zoals vermeld in het vandaag gepubliceerde artikel Lange sluitertijden: het is heel veel “trial and error”. En met wat geluk begint het dan ergens op te lijken ;-)

'Lager is vager' wordt vaak als ezelsbruggetje gebruikt om te onthouden dat een laag diafragma-getal voor minder scherptediepte zorgt. Lager is ook letterlijk vaak vager, zoals hier, waar ik de Steenloper zo laag mogelijk over de stenen gefotografeerd heb, dat zorgt voor meer vervaging in voor- en achtergrond.

Gisteren naar de Zuidpier van IJmuiden geweest, de vogels lieten het een beetje afweten, maar deze schattige zeehond werkte uitstekend mee!

In deze tijd van het jaar ga ik in de Amsterdamse Waterleidingduinen graag op zoek naar de wintergasten, afgelopen stonden de Wilde zwanen op mijn verlanglijstje, en gevonden!

Elke golf is anders, daardoor kun je uren aan en in het water staan om telkens weer andere beelden te maken, vooral bij lange sluitertijden is het steeds heel verrassend wat er op je schermpje verschijnt.

Afgelopen maandag bleef het lang mistig, Ik zag op internet dat de Wisenten in het Kraansvlak in de buurt van het wandelpad liepen, dus ik besloot mijn geluk te beproeven. Geen telelens mee, maar de 70-200mm want Wisenten in het landschap stonden op mijn  lijstje. Het viel wat tegen, alles was erg sombertjes, maar uiteindelijk is deze foto toch wel een sfeervol 'schilderijtje' geworden denk ik?

Een dikke laag rijp komt direct aan zee niet zo heel vaak voor, maar als het dan een keer gebeurt is het wel een buitenkansje om schelpen met rijp te zien en te fotograferen,

Eind augustus zat ik op een koude ochtend in een vogelhut bij Boer Murk. Op de tafel in de hut lag dit vlindertje, ik dacht dat het dood was. Maar toen de zon de boel eindelijk wat opwarmde kwam het Witje tot leven, terwijl het zonlicht het tafelblad omtoverde in zilver en goud.

Ik word altijd helemaal blij wanneer ik zo'n prachtig mannetje Krooneend zie, maar man én vrouw samen in het gouden water spant natuurlijk helemaal de 'kroon'.

Net na de zonsondergang, die nauwelijks iets voorstelde, werd ik alsnog getrakteerd op heerlijke pastelkleurtjes in de golven. Lekker gespeeld met langere sluitertijden en beweging.

Mijn laatste ochtend in het Speulderbos, het weer was erg somber en ik zag aanvankelijk geen mogelijkheid om nog iets toe te voegen aan wat ik al gefotografeerd had. Toen trok een lichtere plek in de verte mijn aandacht, dat bleek een meer open stukje bos te zijn. Ik had de witbalans iets koeler ingesteld en op mijn schermpje zag ik pastelkleurtjes verschijnen. Die heb ik in de nabewerking wat verder uitgewerkt en ik liet me meevoeren naar een sprookjesbos waar ik zomaar elfjes, feeën en prinsesjes kan tegenkomen....

Tijdens de workshop van DDN onder leiding van Brigitte , kwamen we op mooie plekjes in het Speulderbos Het was een erg gezellige, mooie en vooral leerzame dag. Het enthousiasme waarmee Brigitte de workshop leidde werkte aanstekelijk. Via haar tablet liet ze prachtige voorbeeldfoto's zien. Een belangrijk les was om vooral evenwicht in je foto te krijgen wat niet makkelijk is in dit best chaotische bos. Brigitte en Loes bedankt voor deze te gekke dag, ik heb genoten!

Als mede-organisator was ik beide Workshopdagen present in het Speulderbos, maar op één dag was ik ook deelnemer aan de workshop, want van bosfotografie had ik nog maar weinig kaas gegeten en die creatieve technieken waren aan mij eigenlijk nooit zo besteed. Maar onder de bezielende begeleiding van Brigitte heb ik me toch eens aan de ICM gewaagd! Dank zij goede uitleg en geduldig én onder veel hilariteit lekker oefenen kwam er zelfs een beeld tot stand dat ik toch best wel gaaf vind ;-)

De kleuren van de Lariks daagden me uit om er maar eens écht een kleurenfeest van de maken.

Drie kwartier na de vorige upload stond ik bij toeval weer op dezelfde plek in het bos. Het licht was al weer totaal anders, ik koos nu voor een iets andere compositie en zoomde meer in, dat komt de sfeer toch wel ten goede, een heerlijk sprookjesbos!

Bij mijn vorige upload 'Speulderbos, nat en donker' schreef Brigitte in haar reactie 'en dat pad wil je natuurlijk aflopen, want wat daarachter ligt lonkt en is best spannend.' Daar was ik uiteraard ook benieuwd naar, dus ik liep door, 20 minuten later stond ik op deze prachtige plek, hier was het wat lichter maar al het vocht in de lucht zorgde nog steeds voor mooie verzadigde herfstkleuren. Drie kwartier later bracht mijn wandeling me weer terug op dezelfde plek, wat was het toen weer anders, dat laat ik in een volgende upload zien.

In de vroege ochtend had het zaterdag flink geregend, maar rond 8 uur werd het droger en stapte ik weer het bos in. Het bleef nog lang donker en alles was verzadigd door het vocht. Het gaf wel een lekker sfeertje in dit donkere deel van het bos.

Ik heb een klein weekje Veluwe achter de rug, alle dagen door het Speulderbos gedwaald en uiteraard veel foto's voor het maandthema Sprookjesbos, ik heb nu dus keuzestress, haha, luxe probleem! Statige beukenlanen en dansende bomen zijn geweldig, maar ik ben ook op zoek gegaan naar de intieme boslandschapjes. Hier maakte het lage warme ochtendlicht een sprookje van een heel gewoon stukje bos.

De namiddagzon kleurde het veld goudgeel en op het juiste moment liepen deze mooie donkere damhertjes langs de bosrand, een sprookje!

Een sombere winderige dag leent zich leuk om eens te spelen met helmgras in beweging. Maar ja, zo'n dag staat helaas ook garant voor saaie kleuren. Daarom maar eens een creatieve uitspatting en met behulp van NIK filters kleur aan het geheel gegeven. Voor mij best wel een gewaagde actie, meestal houd ik het natuurlijker.

Een plaatje uit het archief, deze bijzondere kopergroene zwammetjes zijn voor mij echt herfstschatten, ik heb ze wel vaker gevonden maar nooit zo mooi als hier. De guttatiedruppeltjes zijn natuurlijk ook een mooi extraatje. Deze Gewone kopergroenbekerzwam groeit op dode takken van de eik, het blauwgroen verkleurde hout wordt verwerkt in inlegwerk van meubels en beeldjes (Tunbridge ware)

Zilverplevier, charmant en elegant op de catwalk van het Zandvoortse strand

In de dagen voorafgaand aan de fotodag was ik al een paar keer in het bos geweest om uit te vinden waar we de meeste kans zouden hebben om de Siberische grondeekhoorntjes te fotograferen. Ik had dus al wat fotootjes kunnen maken, waaronder dit eekhoorntje bij zijn 'herfstschatten'. 't Is zelf natuurlijk ook een herfstschatje ;-)

Deze Rosse grutto zit noodgedwongen op slechts één poot want hij mist de tweede. Je vraagt je dan wel of hoe hij zich nu moet krabben, dan heeft hij letterlijk geen poot om op te staan.....

Een van de leuke dingen van een gezamenlijke fotodag is dat tien deelnemers samen meer zien dan één. Zo ontdekte Boele waar een van de diertjes telkens zijn gehamsterde voer in een holletje verstopte. Met overvolle wangzakken ging hij telkens onder de grond en als hij daarna weer boven kwam ging hij steevast eerst zijn snuitje schoonwassen. Vanuit mijn lage standpunt had ik daarbij heel eventjes het geluk van schitterend licht in de achtergrond, genieten! Bedankt Boele ;-) 

Het heeft heel lang geduurd, maar het begint me nu eindelijk een beetje te lukken om vogels in de vlucht te vangen, dus best wel blij met deze Grote zilverreiger.