Daags voor de Workshop 'Anders kijken, anders doen' gingen Brigitte en ik nog eens naar de AWD om de laatste puntjes op de i te zetten, Natuurlijk gingen wij toen ook anders kijken en anders doen, een tapijt van gekleurde herfstblaadjes trok mijn aandacht, het anders doen kwam hier pas in de nabewerking door een inversie van de kleuren.

Heerlijk als je in het tegenlicht na wat draaien en zoeken ineens al die reflecties in het licht door je lens ziet verschijnen.

Een koude ochtend met wat lichte nevel, wat een heerlijke sfeer krijg je dan en als bonus dat ademwolkje.

Een koude en grijze dag in de duinen bij De Zilk, waar door alle regen overal duinmeertjes waren ontstaan. De gure wind deed het water rimpelen, door de wat langere sluitertijd van 1/125 werden de reflecties schilderachtig. Om alles niet te somber te maken heb ik ruim 3 stops overbelicht, waardoor dit high key beeld ontstond.

Deze pad - ik durf niet te zeggen welke soort - zwom mooi in de kleurrijke reflecties.

Kijken naar en spelen met reflecties in het water is altijd leuk, hier vormden de reflecties van de rietstengels dunne zwarte en kronkelende lijnen in het water, alsof er inkt uit het riet lekte, Ik had al wat overbelicht, en om de 'inkt' nog beter uit te laten komen heb ik ook in de nabewerking de belichting nog wat opgeschroefd.

Twee jaar geleden was ik een paar keer in de mooie hut HBN10 met telkens prachtige omstandigheden. Hoe anders trof ik het nu! Heel veel regen en wind en daardoor maar heel weinig vogels. Toch waren die stortbuien wel gaaf, je kunt dan totaal andere beelden maken. In heel veel gevallen was er echter geen vogel te zien op zo'n moment. Maar soms zat het toch even mee, Maarten, die naast mij zat, liet al de Wintertaling zien, hier mijn bijdrage met een Zwarte Ruiter.

Op een braakliggend terreintje bij de haven van Lauwersoog zag ik een Tapuit in het gras zitten. Net toen ik voorzichtig voldoende dichtbij getijgerd was kwam er een busje aanrijden en weg Tapuit. Maar toen ik opstond en omkeek zat hij tot mijn verrassing op een veel origineler plekje!

De najaarstrek brengt weer grote groepen Drieteenstrandlopers naar ons land. Heerlijk als zo'n groep het luchtruim kiest en als je dan eens speelt met langzame sluitertijden, en probeert er een aantal scherp te krijgen met de beweging in de vleugeltjes.

Op een mooie septemberochtend kwam het torenvalkje ineens recht op me afvliegen! Heb net eens een heleboel foto's van torenvalken bekeken en in deze houding zie ik ze vrijwel niet voorbij komen. Gekozen voor vierkante uitsnede, zo vind ik hem het best tot zijn recht komen.

Nog maar weer even een 'vakantiefoto': Lekker in een bootje over het mooie Tiszameer in Hongarije en genieten van de vele watervogels. Deze Ralreiger deed wat leuke kunstjes, het tegenlicht daarbij was me heel welkom.

Een hele tijd zat ik te hopen dat de Watersnip op dit plekje bij de waterplant zou komen, blij dus toen hij dat deed en het gouden licht van de nazomer maakte het plaatje voor mij af.

Tijdens een mooie boottocht over het prachtige Tiszameer liet het woudaapje zich even mooi zien en schudde even leuk zijn veren uit.

In de nazomer kun je de Zwarte ruiters zien op doortrek van het hoge noorden naar het zuidwesten. De beginnende warme herfstkleuren laten hier goed zien dat het nazomer is.

Nog maar even in het archief gedoken voor het maandthema Paars, kwam daarbij dit sneeuwklokje in het lila tegen.

Tijdens mijn mooie reis in Bulgarije brachten we een bezoek aan een druk stadspark om de daar 'wonende' Siesels te fotograferen. Bij Siesels denk ik altijd direct aan de vrijwel perfecte plaatjes van Siesel bij bloem, voor mijn gevoel vaak in scene gezet. Hoe leuk was het nu om te zien dat de diertjes ook gewoon spontaan van de daar bloeiende paarse bloemetjes snoepten!

Ik ben doorgaans van de zachte foto's met pastelkleurtjes, maar zo af en toe rolt er wat anders uit mijn camera zoals deze duinviooltjes bij zonsopkomst.

In Hongarije maakte ik twee keer een boottocht over het prachtige Tiszameer. Veel reigersoorten gezien, waaronder de Purperreiger. Eerst vloog hij tegen de blauwe lucht, vervolgens voor de bomen langs, dat vind ik persoonlijk aansprekender, dus blij mee.

De Fotodag Zuiderheide was weer een heerlijke en geslaagde dag! Het harde zonlicht en de felblauwe lucht waren voor de foto's natuurlijk wat minder, maar de paar witte wolkjes die aan het zwerk verschenen maakten het nog een beetje goed. De zandverstuiving vind ik keer op keer een leuke speelplaats, iedere keer is het weer anders want wind en water verplaatsen het zand, waardoor hoogteverschillen ontstaan en diverse zandlagen en kleuren aan het oppervlak verschijnen of verdwijnen. Ik ben hier dicht op zo'n rand gekropen, waardoor het hoogteverschil veel groter lijkt dan het in werkelijkheid is. Lekker spelen in de zandbak ;-) 

Het mogen observeren en fotograferen van een paartje wielewalen met 4 jongen was toch wel mijn mooiste belevenis in Bulgarije. Hier vliegt papa Wielewaal weg nadat hij zijn hongerige kroost van een lekker hapje heeft voorzien. Man en vrouw kwamen beide voeren, rupsen, insecten, bramen, er werd van alles gebracht. Vanuit een schuiltentje gemaakt, zonder verstoring en op ruime afstand, foto is gecropt.

Recent een heerlijke vakantie in Hongarije doorgebracht en mijn eerste bijeneters gezien! Deze kon ik in het veld fotograferen tijdens een rondrit door de omgeving, maar ze zaten eigenlijk veel te ver weg. Omdat ik het moment zo mooi vond heb ik geprobeerd er wat van te maken door flink te croppen en ook nog eens te vergroten in Topaz. De kwaliteit is daardoor niet optimaal, maar nog wel acceptabel denk ik.

Baltsgedrag van de Knoopkruidparelmoervlinder, de vlinder bleef langdurig met zijn vleugels fladderen. Dat bood mij de mogelijkheid om met  steeds langere sluitertijden te proberen de beweging van de vleugels vast te leggen. Bij 1/125 lukte het me nog de ogen scherp te houden, bij een nog langzamere sluitertijd kreeg ik dat niet meer voor elkaar.

Dezelfde Apollovlinder met zijn mooie rode ogen als de upload van gisteren, met slechts 4 minuten tijdsverschil. Ander standpunt, veel ruimer belicht en nu de lucht als achtergrond.

De Apollovlinder komt voor in bergachtige streken, met steile zonnige hellingen met een schrale begroeiing. Onze tweede locatie in Bulgarije was zo'n plek en we konden daar dus genieten van deze prachtige vlinders met de kenmerkende rode ogen op de vleugels.

De Nachtegaal ken ik voornamelijk van de prachtige zang in de duinen, ik zie hem slechts bij grote uitzondering. Ik was daarom best wel verbaasd om hem bij de drink- en badderpoel in Bulgarije te zien verschijnen voor een lekker bad. Net als laatst bij de Grauwe gors heb ik ook hier bij het felle en harde zonlicht gekozen voor onderbelichten en zwart/wit.

We benutten in Bulgarije alle dagen de uren met mooi licht, de wekker ging dus altijd heel vroeg! Maar overdag wil je toch ook wel wat, dan zochten we onderwerpen op die juist gedijen bij knalhard licht, zoals hier de Geelbuikvuurpad in een kletsnatte omgeving met volop zonlicht, waardoor we lekker met de bokeh konden spelen. Past met die grote uitpuilende ogen wel leuk in het maandthema dacht ik.

Bij knalhard zonlicht gingen we midden op de dag bij een mooi bergriviertje fotograferen, een flinke uitdaging! Ik ben daar een poosje bezig geweest met reflecties in het snel stromende water. Voldoende sluitertijd en scherptediepte: oei, hoge iso! Gelukkig hebben we Topaz ;-) Bij het bewerken en kaderen zag ik iets van een oog, dat gaf ik wat meer nadruk, leuk voor het maandthema. Toen meende ik een soort vliegende vis te zien en eenmaal klaar werd het een duikende ijsvogel. Zien jullie hem ook? Ik zie zelfs de pootjes!

Op de dag van aankomst arriveerden we laat in de middag in ons hotel en nog vóór het diner zaten we in schuiltentjes te wachten op steenuiltjes. Het idee was dat die - gelokt door meelwormpjes - naar het droge zand zouden komen en daar in het lage tegenlicht mooie zand- en stofwolken zouden veroorzaken. Zo'n heerlijk zandbad, ik zag het al helemaal voor me, maar... de uiltjes lieten zich niet zien. Gelukkig wilde de Roodborsttapuit wel even langskomen. Daarna dus toch tevreden naar het hotel voor onze eerste heerlijke bulgaarse maaltijd.

Een badder- en drinkvijver voor de vogels leek mij niet de aantrekkelijkste locatie, maar met de tips van tegenlicht, onderbelichten en z/w werd het toch een leuke uitdaging! De vogels werden hier niet gelokt met voer, ze kwamen op het water af. De Grauwe gors foerageerde vooral in de struiken achter de vijver, hier bleef hij even mooi hangen, het tegenlicht en de tips deden de rest, waarbij onderbelichten de struiken bijna laat verdwijnen. Was leuk om eens uit mijn comfortzone te stappen!

Ik had het 'dudeljo' van de Wielewaal al wel eens gehoord, maar nooit meer gezien dan een snelle gele flits. Tijdens mijn prachtige reis naar Bulgarije heb ik  dus voor het eerst  - in een schuiltentje - uitgebreid mogen genieten van deze prachtige vogel!