Dit hazenpootje lag gebroken op het gras in de tuin, ik vermoed door een neergedwarreld blaadje. Ze zijn dan ook zo kwetsbaar. Ik gebruikte blaadjes om er rond te leggen en heb de kleur van die blaadjes teruggeschroefd in de nabewerking om de aandacht op de structuren van het hazenpootje te leggen. De zon zorgde voor het tegenlicht.

Het was een zonovergoten dag tijdens de workshop 100 tinten wit, heerlijk om met ons groepje door de duinen te struinen, bewust de paadjes volgend om niet teveel verstoring te brengen. Af en toe dreven er wat sluierwolken voorbij, zo ook tijdens het maken van deze foto. Tijdens de nabewerking ging ik op zoek naar het kleuren of zwart/wit profiel dat me het meest aansprak en kwam bij dit beeld terecht. Ik weet niet met zekerheid of ik nu nog kon spreken van een high key technisch gezien?

De workshop 100 tinten wit legt de weg open naar een creatieve insteek die me echt wel aanspreekt. De sfeer en zachtheid komt helemaal naar boven door deze techniek toe te passen. Bedankt Brigitte voor de fijne begeleiding.

Ik heb geëxperimenteerd met het samenvoegen van 2 foto´s in de nabewerking, ondermeer om de lichtinval tussen de boomblaadjes te kunnen meenemen in de foto samen met het fragiel hazenpootje.

Dit hazenpootje deed me denken aan een bloem...De foto is ontstaan door gebruik te maken van meervoudige belichting vanuit de camera. De achtergrond op onscherpte en het hazenpootje in de focus.

Mijn verwondering was groot toen ik dit prachtig, teder paddenstoeltje vond in onze tuin. Het ochtendlicht speelde dan ook nog eens zo sfeervol met de achtergrond. Wat een moment....nu ga ik elke ochtend terug kijken! 😉

Heerlijk, genieten van de vroege ochtend, de opkomende warmte van het septemberzonnetje vertaalt zich doorheen de straling op de laaghangende nevel.

September opent een nieuw seizoen de nazomerse warmte en de vochtige lucht komen samen...deze paddenstoeltjes ontdekte ik in onze tuin. De veelheid aan druppeltjes rondom hen zorgde voor reflecties en sfeer.

Een jong konijntje dat even komt piepen tussen de lamsoor door. Het nazomers zonnetje zorgde hierbij voor de warme sfeer terwijl het haasje rustig verder knabbelde aan de lamsoorplantjes.

Deze zomer vonden de libellen het best goed om te vertoeven bij ons tuinvijvertje. De libel ontwakend, nog vol dauwdruppeltje. Het diafragma heb ik flink wat geknepen om de details beter in beeld te brengen vermits de achtergrond toch niet zo dichtbij lag.

Ik had gisteren een heerlijke dag met DDN op de Zuiderheide bij Hilversum. Het licht was helaas te hard voor fotografie! Maar onder de vliegden voorzien van een koel briesje hadden we gezellige en voor mij vooral leerzame gesprekken. Dit maakte deze dag voor mij tot een klein feestje. Mij zien jullie dus vast weer eens langskomen. Voor nu dank allen voor deze fijne dag.

Een ontwakende libel bij een klaverplantje. De kleuren en bubbeltjes op de achtergrond zijn ontstaan door de verschillende zomerse begroeiing in de graskant langs de vijver. Ik heb hier gebruik gemaakt van een vintage lensje: Meyer-Optik Gõrlitz Domiplan.

Het vroege ochtendlicht zorgde voor een magische sfeer. Wanneer er dan ook nog een geduldige purperreiger bij de tak zit en heel erg gefocust blijft om met zijn goed ontwikkelde ogen een visje te spotten is het genieten van het hele tafereeltje..

De libellen sluipen nu talrijk uit bij ons tuinvijvertje. De achtergrond is de omgeving waar het ochtendzonlicht speelt. Ik heb gebruik gemaakt van meervoudige belichting vanuit de camera om het beeld te creëren.

Die wondere wereld van de libellen die uitsluipen, hangen te drogen en hun vleugels openen om hun nieuwe wereld te verkennen...wat zijn ze fotogeniek en zo fragile en kwetsbaar. Dit beeld kwam tot stand door gebruik te maken van een oud lensje Helios- 44 M. Ik draaide het diafragma helemaal open wat de sfeer versterkt.

Ik heb bewust gekozen voor onscherpte om een dromerige sfeer in het beeld te creëren. Het silhouet van de bosbeekjuffer blijft nog mooi herkenbaar mede door de bokeh in achtergrond.

Deze libel stond al eens in de aandacht enkele uploads geleden. De omgeving wordt een beetje mysterieus en sprookjesachtig door een beetje afstand te nemen en een ander standpunt te kiezen. De witbalans is lichtjes teruggeschroefd.

Het aanbod dat we kregen tijdens de workshop 50 tinten groen was ruim en inspirerend, het nodigde dan ook uit om mee aan de slag te gaan. Deze high key sprak me aan omwille van de rust en de sfeer die het uitstraalt. De frisse plukjes groen tussen de oude bomen spelen de hoofdrol...nieuw leven in het wilgenlaantje.

Bij de start van de workshop 50 tinten groen kwamen we onmiddellijk terecht op een stukje dat rijkelijk bezaaid was met dit prachtig fluitenkruid. Het was even zoeken vooraleer ik de sfeer vond die me kon bekoren. Deze achtergrondkleuren en de bokeh die ontstond door de lichtinval tussen de blaadjes door vond ik wel mooi.

Wat een leuk maandthema, geel kan me nog wel even inspireren en het lentegevoel een beetje versterken. De oranjetipjes, afgeschermd van de wind door de witte paraplu op de achtergrond, komen mooi in de aandacht te staan. Bedankt voor al jullie inzet en feedback.

Meestal ga ik van de avond voordien eens kijken of er vlindertjes zijn die een slaapplaats zoeken in de bloemenvelden van het natuurgebied in de buurt. ´s Morgens bij het vroege licht en de ochtenddauw heb ik dan de mogelijkheid om terug te gaan zonder veel verstoring te brengen en ze in beeld te brengen in een zachte sfeer.

Het veldje voor het bos stond knalvol paardenbloemen. Meervoudige belichting vanuit de camera proberen is altijd leuk...en dan even wachten wat het resultaat is. Dit zijn 2 foto´s op verschillende punten scherp gesteld.

Ontwakende oogjes van de waterjuffers, in het licht op een windstille ochtend in de herfst.

Ik heb de lentesfeer proberen te versterken door het licht op te vangen in de achtergrond en een lichtbundeltje toe te voegen in de voorgrond.

Ik heb geprobeerd om het licht van de gouden ochtendzon op te vangen met de telelens. Tijdens de nabewerking nog een beetje bijgestuurd in de witbalans en kleurtemperatuur.

Het opduiken van de eerste lieveheersbeestjes en het zachte warme lentegevoel wordt stilletjesaan werkelijkheid.

Het windspel zorgde voor een mysterieuze sfeer.De groene en gele tinten van de ontluikende blaadjes van de treurwilg heb ik weggehaald om dit gevoel te versterken.

Het roodborstje bij de voederplank in de tuin, het sneeuwde hevig waardoor het voedsel snel bedekt werd. Hij kijkt een beetje mistroostig.

Een beeld van een bos in de Hoge Venen na de sneeuwval . Ik heb gebruik gemaakt van dubbele belichting vanuit de camera om de sfeer en diepte te versterken.

Een eenzame boom in een wit landschap, de foto kwam tot stand door gebruik te maken van de dubbele belichting uit de camera.