Ik was nieuwsgierig hoe mistafzetting op planten eruit zou zien van dichtbij. Een straatje verderop zag ik een geschikte plant; uitgebloeid siergras. Met de macrolens ontdekte ik een verlate kerstsfeer.

Op de valreep nog een inzending voor het maandthema Herfstschatten, want de welbekende 'Rood met witte stippen' is natuurlijk ieder jaar weer een heerlijke herfstschat.

We kunnen wel wat kleur gebruiken op zo'n sombere dag als vandaag. Veldbloemen van afgelopen zomer, lenen zich daar wel goed voor.

Kaleidoscoop gemaakt in de camera. Meervoudige belichting van 9 beelden.

Als een schatbewaarder loopt het springdiertje heen en weer om al z'n juwelen bij elkaar te houden. De kleur van Japans bloedgras is m.i. erg fotogeniek. Evenals dauw, enn als je niet beweegt, het springdiertje ook.

Deze prachtige beukenlaan leende zich goed voor een ICM opname. De donkere stammen steken mooi af tegen de oranje-rode gloed. Het beeld kwam al mooi uit de camera, ik heb alleen de verzadiging van primair rood en primair groen (bij kalibratie) in Lightroom verhoogd om de rood oranje tinten meer te laten spreken. Hierdoor geeft het een warm, herfstig beeld.

Op een schiereilandje bij de sluis in Uffelte was een tulpenveldje aangelegd. Bij heel stil weer weerspiegelden de tulpen prachtig in de vaart.

Deze huisjesslak had Japans op het menu staan. Geen idee of hij dat gras ook echt eet, of dat hij alleen van het uitzicht wilde genieten. Door de lichtinval is wel te zien dat hij nogal 'ruim in z'n huisje zit'. Het kleine stukje rode Japans bloedgras is nog mooier als de zon erop schijnt, maar dat komt nu nog zelden voor, want de schutting is vervangen door een hogere. In het voorjaar weer denk ik (hoop ik).

Kunst van moeder natuur. Water, gekleurde bomen en wat rimpelingen die gemaakt zijn door een waterhoen, meer is niet nodig. Er is niet gecropt in de foto, maar uitsneden eruit zou ook nog zomaar eens kunnen.

Zonsopkomst bij Werk aan de Groeneweg. Genieten met net een klein laagje grondmist

Hij zat daar heerlijk in het zonnetje dit wel heel erg rode exemplaar.

Een bekend stukje polder voor mij . Aan het einde van straat waar de polder de Krimpenerwaard begint. Al vele malen de bewoners in mijn directe omgeving verbaast in wat voor mooie omgeving we wonen als daar oog voor hebben. Helemaal als ze het resultaat op het scherm van de camera zien .

Heel vroeg in de ochtend in het donker al in het veld voor de vlindertjes. Helemaal niks te vinden, dan maar een mooi spinnenwebje in fijn licht.

Onze vakantie in Noorwegen begon met een overnachting in Bergen. Vanaf het balkon van ons appartement hadden we een mooi zicht op Bergen, het fjord en de wijde omgeving. En een kleurrijke zonsondergang. Impressie m.b.v. ICM en MVB in de camera.

Beeld zoals de titel al omschrijft; Broken. Zowel de heidelibel met kapotte vleugel als het takje waar ze op zit. Maar wel gebruikelijk na bijna een heel seizoen. De kop van de libel heb ik hier plaatselijk verscherpt (oefening baart kunst). Ik vond hier de achtergrond verrassend goed uitpakken.

Hier is ie weer; de groene schildwants. Gezien het kleine formaat moet dit haast wel 1 van die 28 zijn die als eitje in m'n tuin onder een kiwibesblad hingen. Kom er regelmatig nog een stuk of 5 tegelijk tegen die bij elkaar in de buurt blijven. Dit exemplaar laat zien dat een bijna uitgebloeide klaproos nog steeds waarde heeft voor insecten.

Na de zonsondergang lichten hoge wolken nog even rood op in een verder kraakhelder lucht die snel donker wordt. Op de voorgrond tussen de stenen en het wier reflecteren de wolken hier en daar in het water.

Een klein beestje met een nog kleiner oog voor het maandthema; de miersikkelwants. Had ik nog nooit van gehoord en/of gezien. Het oog is gestippeld zilver met een grote rode rand eromheen. Het diertje is tussen 8 en 10 mm en jaagt zowel overdag als 's nachts op andere insecten. De vleugels zijn niet volgroeid en ze kunnen dus ook niet vliegen. Op de foto zie je dit insect op het uitgebloeide jacobskruiskruid zodat zachte pasteltinten ontstaan.

Vroeg op voor deze mistige ochtend. Toen het zonnetje net opkwam boven een nevelig veld liep deze dame plots door het beeld in een ietwat diffuus landschap door de mist dezelfde ochtend als van de bedruppelde juffertjes maar dan nog eerder

De Apollovlinder komt voor in bergachtige streken, met steile zonnige hellingen met een schrale begroeiing. Onze tweede locatie in Bulgarije was zo'n plek en we konden daar dus genieten van deze prachtige vlinders met de kenmerkende rode ogen op de vleugels.

Gisterochtend was het bij zonsopkomst genieten in de polder van het mooie licht, de vogels en de rust.

Op een rustig groen blad zag ik deze vlieg zitten met z'n grote rode ogen.

Alles is dan ook vuurrood aan de Vuurlibel, van zijn tenen via zijn ogen tot en met de pterostigmata in de vleugels, althans bij het mannetje, het vrouwtje is oranje , ook mooi maar die was er niet.

Tijdens een bezoek aan Pantropica zag ik het mooie blad van de Begonia monsoniana. Ik heb de helderheid geinverteerd waardoor je mooie rode lijnen krijgt.

Deze rustende meeuwen in de sneeuw zien er zo vertederend uit, een beetje waakzaam en alert met hun prachtig rood omrande oogjes. Ik kon ze waarnemen vlakbij ons gehuurde huisje in Lofoten.

Vol verlangen kijkt de knop uit naar haar voorbeeld.

In Pantropica ligt een leguaan, maar hij ligt vaak zo hoog dat je er moeilijk een goede foto van kunt maken. En stacken is al helemaal niet mogelijk. Vaak zit de witte lucht er ook nog achter. Maar toch een keer geluk en ik kon er een paar foto's van maken.

Grondmist en mooi ochtendlicht (voor de zon opkomt) zijn twee sterke item bij landschapsfotografie, maar als je ze combineert wordt de sfeer magisch en is het gewoon kijken en genieten en snel fotograferen, want het is zo weer voorbij.

Afgelopen woensdag heb ik samen met Loes en Richard met de boswachter van Staatbosbeheer een proefvaart in de Molenpolder gemaakt, dit ter voorbereiding van de Fotodag special volgende week. Wat een mooie tocht was dat! Loes heeft al een voorproefje laten zien met een foto van een grote zilverreiger. We beloofden zonnedauw en dat is er ook volop aanwezig, dus hierbij mijn voorproefje. Zonnedauw in de schaduw en op de achtergrond zonlicht. De kleuren waren echt zo intens, daar is niks aan veranderd in de nabewerking.

Tip:  neem een pluutje mee als de zon schijnt.

Wat was het leuk deze morgen om de bijtjes te volgen die het stuifmeel van de klaprozen aan het verzamelen waren. Het is moeilijk om de bijtjes goed scherp te krijgen, daar zal ik nog wat op moeten oefenen.