Wat is het toch een fantastisch gezicht als je meer dan 100 grutto's over het water ziet scheren. Keuze stress bij het uitzoeken van de beelden, maar het scherpstellen op zo'n grote groep blijft toch wel een dingetje. Wat mij bij deze opname vooral aansprak is het onscherpe riet op de voorgrond en de het net iets gedraaide lijf, waardoor het wit van de buik en de onderkant van de vleugels mooi gedetailleerd te zien is.

Een paar dagen geleden eens een kijkje genomen bij een plasje in Spaarndam. Van vorig jaar herinnerde ik me te hoog riet om mooi te kunnen fotograferen, maar er bleek drastisch te zijn geruimd, waardoor een laag standpunt mogelijk was. Gelukkig nog wel voldoende riet voor mooie gekleurde reflecties in het water en een paartje Wintertalingen wilde wel even op precies het goede plekje zwemmen. Ik kon niet kiezen, dus daarom een plaatje van zowel man als vrouw, hier het prachtige mannetje.

Een paar dagen geleden eens een kijkje genomen bij een plasje in Spaarndam. Van vorig jaar herinnerde ik me te hoog riet om mooi te kunnen fotograferen, maar er bleek drastisch te zijn geruimd, waardoor een laag standpunt mogelijk was. Gelukkig nog wel voldoende riet voor mooie gekleurde reflecties in het water en een paartje Wintertalingen wilde wel even op precies het goede plekje zwemmen. Ik kon niet kiezen, dus daarom een plaatje van zowel man als vrouw, hier de dame.

Bij de dwergors vlogen zeer veel rietgorzen rond, eigenlijk net zo leuk om te fotograferen

Een Roerdomp aan het vissen. Geen geluk voor de Roerdomp op het moment dat wij er stonden. Wel geluk voor de vis.

Creatieve foto van het wuivend riet.

Rijdend langs het riet zagen we een klein bruin vogeltje rennen. Het bleek een waterral. Gelukkig niet zo schuw dat ie er meteen vandoor ging.

Soms heb je geluk en storen ze zich totaal niet aan je.

ICM in het Waterloopbos, 1 opname. Hier is wat meer beweging in de foto.

Foto gemaakt met ICM en daarna bewerkt met Nik-filters.

Deze foto is gemaakt, midden op een beetje winderige dag, in Zweden,. Een snelle sluitertijd en in de nabewerking de kleuren maar heel iets aangezet en de textuur iets aangezet. Ik was zelf verbaasd, direct na het maken van de foto hoe hij eruit zag. Meerdere foto´s gemaakt, maar vond zelf deze de beste.

Opeens een vrij grote zwarte opening in het riet. Wie of wat zou dat veroorzaakt hebben? En waarom?

Er broeden al jaren Woudaapjes in onze regio. Vaak erg druk met fotografen, en ik heb al veel aapjes gefotografeerd, dus ik fiets meestal voorbij( of ik vraag nonchalant of er iets bijzonders te zien is :-) ) Omdat er gisteren een bekende stond, toch maar even gestopt. Net mijn camera uit de tas gehaald en dit mannetje kwam aanvliegen en ging hoog in het riet zitten. klikkerdeklik...

Een paar blaadjes riet in rustig water, ben er altijd graag mee bezig.

Deze foto is genomen vanuit de inmiddels ter ziel gegane (in brand gestoken) hut in de Ezumakeeg. Het was die dag bloedheet en het stikte er van de vliegjes. Fijn voor de vogels, die het zich goed lieten smaken. Ze kunnen het hebben, want ik denk dat overconsumptie meer iets voor mensen is.

Vogelfotografie is niet mijn sterke kant. Toch probeer ik het af en toe, zoals met deze blauwborst in de Everdinger Waarden.

In hetzelfde gebied als de snor scharrelden deze leuke beestjes rond. Een stuk beweeglijker dan de snor, die bijna de hele tijd in dezelfde rietstengel bleef hangen. Ik trof het dat mannetje en vrouwtje even vlak bij elkaar landen. Het zijn twee foto's die samengevoegd zijn omdat bij de ene foto het mannetje scherp is en bij de andere foto het vrouwtje.

Vlak voor de voordeur van het appartement waar we in de Weerribben verbleven ligt een rietveld waar het wemelt van de rietvogels. Ook de snor is ruim vertegenwoordigd. 's Ochtends heb je mooi licht van de opkomende zon in de rug, 's avonds heb je er tegenlicht en dat levert een bijzondere sfeer op. Deze snor zat tussen het riet. Bewust gekozen om het riet op deze manier mee te nemen zodat duidelijk is hoe de snor zich meestal verscholen ophoudt tussen het riet.

Afgelopen (lang) weekend genoten wij van de heerlijke natuur in de Weerribben. De komende dagen zal ik hiervan wat resultaten met jullie delen. Dit tafereel is voor mij kenmerkend voor de Weerribben: Helder water met krabbescheer en veel groen, boordevol leven, zeker in het voorjaar. Gefotografeerd met de supergroothoek (12mm) net boven het water.

We hadden een rondje over een dijkje door de polder gelopen af en toe wat vogeltjes gezien maar eigenlijk niet wat we zochten. We wilden naar de auto lopen en opeens land er op een grote paal een Blauwborstje, heel voorzichtig benaderd en hij bleef in de beurt, hipte wel steeds naar een ander plekje maar kon hem toch goed vastleggen.

Riet

Een zeer koude en gure winterdag met harde wind. Dat is ook wat ik met deze bewerking in het beeld naar voren wilde laten komen.

Toen ik ging schaatsen bij Beltschutsloot had ik de camera meegenomen in de hoop een paar mooie winterse beelden te kunnen schieten. Hierbij het resultaat.

Toen we nog winters hadden.......

Blauwe reiger in de sneeuw.

Een aantal rietstengels in het water met de spiegeling erbij geeft voor mij een abstract beeld.

In bijna windstil water...

2 foto's, dubbele belichting. basisfoto een klein plasje olie-achtig water (lang bewaard in camera) en de tweede foto wat polletjes riet in een licht bevroren plas Nabewerkt in LR met maskeren

Gister 2 uur in de ijskoude wind in de polder gestaan, maar het was het alles waard. De eerste keer dat ik een roodborsttapuit heb gezien en dan ook nog heb kunnen fotograferen. Wat een mooie, maar ook schuwe vogeltjes. Het vrouwtje kwam elke keer dichterbij dan het mannetje. Dat is dat ook zo heb mogen vastleggen was de kers op de taart.

Deze was redelijk goed te benaderen, het gaat natuurlijk wel steeds heen en weer op de rietstengels.