Bij deze pas uitgeslopen libel zaten de vleugels nog op elkaar geplakt. Ook zijn de pterostigma's nog niet op kleur, maar nog zachtblauw. In de lichte ochtendbries bewoog de libel zachtjes heen en weer. Op het moment dat de vleugels in hetzelfde scherpstelvlak zaten als de druppel op de spriet ernaast, drukte ik af. Zo heb je twee tere, kwetsbare onderwerpen in één beeld.

Ik ben regelmatig met mijn archief bezig, waar bijna niet doorheen te worstelen is, maar dat is natuurlijk een luxe probleem. Van dit mooie vrouwtje (mijn lieveling libel) had ik 40 foto's gemaakt om volledig scherp te krijgen met een stack. Elke keer stink ik er weer in, wat door al die waterdruppeltjes, lichtverschillen in de breking van de belletjes krijgt een stack programma dat gewoon niet goed voor elkaar. Dus uiteindelijk maar 3 van de 40 beelden geruikt . Jammer genoeg is het lijfje dus niet scherp, maar de vleugels en de kop wel, dus missie toch wel geslaagd.

Die mannen komen altijd maar in beeld van de bandheide libellen, maar ook de vrouwtjes met haar witte pterostigma mogen er zijn. Vroeg in de ochtend met de libel in de schaduw en de zon in de achtergrond. Handmatige stack van 4 beelden. Stacking software heeft de grootste moeite met de details in de vleugels, vandaar handwerk.