Dit kleintje stond veilig tussen zijn adoptieouders in het grote donkere herfstbos.

De achtergrond van deze foto vond ik gelijk erg mooi; en de dennennaald op de voorgrond vond ik er gewoon bij horen. De titel? Da's een doordenkertje. Hint: 't is in ieder geval een klassieker.

De knopschimmel is een uiterst fotogeniek, piepkleine zwammetje waarvan het vruchtlichaam (1 millimeter doorsnede) eerst doorschijnend wit is en bij rijping naar zwart verkleurt. De steel is 5 tot 15 millimeter lang en waterig wit, doorschijnend. De knopschimmel komt voor op de hoedjes van van kleinere plaatjeszwammen zoals de mycena

De Mycena stond mooi alleen en met het takje erachter gaf een bepaald stilleven weer. Lampje erop gezet en kreeg deze softe sfeer.

Mycena met knopschimmel.    Hoedjes van slechts 1 cm doorsnede - stack van 21 beelden in Helicon Focus.

Dit kleintje was stapel op zijn mycena.s . Vloog weg en kwam daarna weer terug. Rechts stond er een klein lampje. Iso 100, F/2.8, 1/60 sec

Het is niet lang zoeken naar leuke/mooie paddenstoelen op het moment. Er is nu genoeg te vinden. Twee exemplaren geeft al gauw een gevoel van samen. Heeft al meerwaarde voor de sfeer. De gele berkenblaadjes heb ik met een mvb eraan toegevoegd om de sfeer te verhogen. Dit zijn zwarte melksteelmycena's overigens. 

Met een oreston 50 mm gemaakt.

Dit paddenstoeltje wurmt zich omhoog tussen het haarmos. Stack van 2 foto's gemaakt 1van het hoedje en 1 van het steeltje.

De tweede fotowandeling over de Zuidpier van IJmuiden verliep winderig en erg nat, maar de deelnemers waren bikkels en trotseerde de wind. Er werden nog steeds fijne gesprekken gevoerd ondanks de nattigheid. De basaltblokken staan daar dag in dag uit in de regen, storm en spattend zoute water. Hierdoor zijn er door de tand des tijds haarscheurtjes in het steen gekomen die naadloos worden opgevuld door mycena draden en algen. En vast nog veel meer waar ik de naam niet van weet te achterhalen.

Deze paddenstoelen staan nog overeind, maar zullen snel verdwijnen. De witte berijping en het kleurverloop op de stelen is al niet meer te zien. Toch is het ook zo nog wel een mooi groepje.

Ik heb de paddenstoel iets overbelicht, waardoor er een dromerige sfeer ontstond.

Deze grote bloedsteelmycena's staan vaak met meerdere exemplaren bijelkaar op dode stronken. De tak waar deze mycena's op groeide was door iemand ergens opgelegd en een slag gedraaid. Hierdoor kon ik ze mooi op deze manier fotograferen. Dit is een stack van enkele foto's.

Heel soms heb ik dat. Je kijkt op je beeldscherm ziet een tafereeltje en denk dit wordt hem. Later op je computerscherm zie je de foto dan in het groot en is het weer genieten.

Weer lekker in het bos geweest met de 100 mm Trioplan. Het valt af en toe niet mee, het gaat echter steeds beter. Deze mycyna's zijn erg fraai en spierwit.

Voor deze foto een rol boombast gebruikt om een tunnel te creeren aan het eind stond deze mycena met in de achtergrond de kleur van herfstbladeren. Tijdens het maken had ik ook meteen de titel in mijn hoofd. Foto komt zo uit de camera.

Altijd leuk hoe die kleine paddenstoelen op dit materiaal groeien. De achtergrond heb ik zelf gecreerd door er drie grote langwerpige bladeren achter te plaatsen op een plamp (dit omdat mijn armen gewoonweg te kort zijn). Je moet dan wel een paar keer heen en weer lopen om alles op de juiste plek te krijgen.

Ik vind het fotograferen van groepjes padddenstoelen wat lastiger dan van een enkel exemplaar en ga er dan ook vaak aan voorbij. Deze stonden echter zo mooi tussen het mos, dat ik er toch maar wat tijd ingestoken heb.

Melksteelmycena op een dennenkegel.

Focusstack gemaakt van deze paddenstoeltjes. Ook foto's van de paddenstoeltjes gemaakt met een zaklamp. Foto's bewerkt in Ps en samen gevoegd.

Focusstack van 10 beelden in de camera gemaakt, foto vertoonde op diverse plaatsen een halo. Stack opnieuw gemaakt met 8 beelden met Helicon.

Een focus stacking gemaakt van 10 beelden in de camera, de foto vertoonde een halo. Daarna 8 beelden gestackt in PS.

Mooi om te zien deze draadvormige parasiet (Spinellus fusiger). Of hij nadelig is voor de paddenstoel weet ik niet. Ik kon daar op google niet zo gauw informatie over vinden.

Afgelopen vrijdag onder toeziend oog van Johan van der Wielen geëxperimenteerd met flitstechnieken. In dit geval met de flitser los van de camera (tegenlicht). Verder gewerkt met een waterspuit voor de bokeh-bollen en tevens de witbalans laag gezet. Met als uitkomst twee Mycena paddenstoelen in een 'magisch bos'.

Door het natte weer staan overal alweer paddenstoelen. Op deze kleine mycena zat "iets" wat bij nadere beschouwing een naaktslakje bleek te zijn die zich langzaam over de hoed bewoog. Dan is het een kwestie van geduld om te wachten tot er een mooie situatie ontstaat. Toen hij besloot om de hoed te verlaten en naar beneden te gaan, was dat voor mij het moment! Het dromerige effect is ontstaan door het gebruik van de Helioslens met een macro tussenring.

Ik denk dat dit een kalkkopje is, maar weet het niet zeker. Dit is een overzichtsfoto op een eikel dopje, zodat je kan zie hoe klein dit wel niet is. De volgende upload is een close-up. Deze foto is een handmatige stack van 25 foto's , die daarna zijn samengevoegd als stack in de Helicon software.

Gefotografeerd vanaf statief met tegenlicht. Bijgelicht met een lampje. Het rood zijn uitfocus herfstbladeren.

Dit zijn wel genoeg rondjes voor het maandthema, dacht ik. Een heerlijk onderwerp voor macrofoto's, zo'n boomstronk vol (bloedsteel?) -mycena's. Maar ik wilde deze toch ook eens recht van boven proberen. Verrassend hoeveel kleur er dan ook nog in de boomstronk tevoorschijn komt.

Nog een eenzame mycena die trots rechtop stond naast wat rottend hout. Simpele macrofoto zonder extra hulpmiddelen.

Zelf aan de slag tijdens de workshop Forest Fairytales om een zo sereen mogelijk beeld te maken van deze kleine, veel voorkomende paddenstoel.

Ook deze foto heb ik gemaakt met de Lensbaby Soft focus. Spelen met het licht vind ik super leuk.