Een klein stukje terug in de tijd: de herfst van 2024. Het was een goede herfst voor paddenstoelen, in het bijzonder de vliegenzwam (amanita muscaria).

Het sprookjesbos is een magische plek waar de natuur tot leven komt en je betoverd wordt door de schoonheid van paddenstoelen. Deze mysterieuze schimmels, met hun kleurrijke hoeden en grillige vormen, prikkelen de verbeelding en nodigen uit tot het vertellen van verhalen over feeën en elfen.

Deze grote bloedsteelmycena's staan vaak met meerdere exemplaren bijelkaar op dode stronken. De tak waar deze mycena's op groeide was door iemand ergens opgelegd en een slag gedraaid. Hierdoor kon ik ze mooi op deze manier fotograferen. Dit is een stack van enkele foto's.

Amethistzwammen heb je in allerlei vormen en je raakt er volgens mij nooit op uit gekeken. Bij deze foto heb ik gebruikt gemaakt van een polarisatiefilter. Dit om ongewenste reflecties te voorkomen. De kleuren komen door het filter ook erg mooi uit.

Weer lekker in het bos geweest met de 100 mm Trioplan. Het valt af en toe niet mee, het gaat echter steeds beter. Deze mycyna's zijn erg fraai en spierwit.

Altijd leuk hoe die kleine paddenstoelen op dit materiaal groeien. De achtergrond heb ik zelf gecreerd door er drie grote langwerpige bladeren achter te plaatsen op een plamp (dit omdat mijn armen gewoonweg te kort zijn). Je moet dan wel een paar keer heen en weer lopen om alles op de juiste plek te krijgen.

Melksteelmycena op een dennenkegel.

Vandaag weer eens in het bos wezen struinen naar paddenstoelen. Hoewel je zoekt naar paddenstoelen krijg je er van alles bij. Spinnenwebben in je gezicht en allerlei beestjes als je op de grond ligt. Maar dit bosje natuurlijke bosbloemen stond er mooi bij.

Elke keer zie ik in de herfst allerlei paddenstoelen die in een vaas helemaal niet mis zouden staan op tafel.

Afgelopen week vond ik de eerste hazenpootjes van dit jaar altijd een uitdaging om ze te vinden en dan een feestje als de herfst begint! Deze ochtend stond er 1 Die nacht was het helder en het koud geweest en de zon kwam snel op Het hazenpootje stond in de volle zon te shinen, heeft er een paar uur gestaan en boog weer om wat ging dit snel

Een week eerder was ik al op zoek geweest naar de omgevallen boom met Oranje Oesterzwammen die ik vorig jaar had ontdekt, maar werd toen afgeleid door andere mooie dingen aan het begin van het pad. Deze keer had ik mijn blik strak gericht op het pad om niet te worden afgeleid en verleid door al het moois onderweg en waarempel, ik haalde het tot de boom zonder dralen en dwalen. De oesterzwammen waren er echter niet, maar wel deze fraaie Spatelhoorntjes. Deze foto is een stack van 16 opnames.

Ik was met mijn vrouw gaan wandelen in het Sprielderbos. Zij ontdekte deze met guttatiedruppels uitgedoste Echte Tonderzwam (Fomes fomentarius). Een dag later ben ik even terug geweest met mijn camera in de hoop dat de druppels er nog waren. Ze waren er nog, maar wel iets kleiner en minder talrijk dan een dag tevoren, maar er was nog genoeg over van de druppels om er in ieder geval een uur mee bezig te zijn. Deze foto is een stack van 9 opnames.

Het Waaiertje (Schizophyllum commune) is een heel algemeen zwammetje dat ook nog eens bijzonder fraai is aan de onderzijde. Desondanks had ik nooit de moeite genomen er foto's van te maken. Deze keer heb ik er toch maar eens werk van gemaakt en mij ermee aldus heerlijk een tijdje vermaakt in de stilte van het prachtige Sprielderbos. Dit is een jong exemplaar van zo'n 15 millimeter. Het betreft hier een focus stack van 9 opnames

Bij deze soort ben ik altijd een beetje huiverig om er dicht op te kruipen, want van deze soort, het Waaiertje (Schizophyllum commune), is bekend dat hij, zij het zelden, mensen kan infecteren, soms met de dood als gevolg. Met gevaar voor eigen leven heb ik, omdat ik door de schoonheid betoverd was en de verleiding niet kon weerstaan, toch een poging gewaagd. Nu maar hopen dat Magere Hein mij die roekeloosheid wil vergeven... Het betreft hier een focus stack van 25 opnames.