Van bosanemonen krijg ik altijd Lentekriebels. Ongelooflijk met het koude gure weer op dit moment dat dit vorige week was.

Misschien een uitgemolken bloemetje maar elk jaar ga ik weer door de knieën om ze toch weer mooier te kunnen vastleggen.

Mijn eerste bosanemoon van dit jaar. Nog niet veel macro kunnen testen met mijn nieuwe camera dus vooruit toch maar weer experimenteren. Gemaakt met een 45 jaar oude vintage lens zonder coating en zonder stabilisatie, helemaal niet nodig hoor voor mooie sfeer foto's. Meyer Gorlitz Oreston 50 mm met een 12+ 8 mm tussenring en een diafragma van 2.0.

Krokussen (Crocus) met een beperkte scherpte genomen om de sfeer te behouden. Sinds kort ben ik mij ook aan het verdiepen in Adobe Lightroom. Dit is mijn eerste foto waar geen Photoshop aan te pas gekomen is maar die enkel wat basic en kleur aanpassingen heeft gekregen in LR.

zonsopkomst aan de oostkust van Zanzibar

Droombeeld van een reflectie in het water

reflectie van riet tijdens zonsopkomt in de mist

When the mind is cluttered with darkness, there is always a bright spot, just stay open-minded!

Dark mood van varen bladeren in de late herfst

Wat zou ik me graag nog meer willen toeleggen op bosfotografie, maar hier in het Westen zijn niet heel veel mooie bossen te vinden, dus altijd met de auto op stap. Het Speulder- en in dit geval het Sprielderbos blijven een magische aantrekkingskracht op mij uitoefenen en daardoor speciaal Dit jaar nog extra bijzonder met de nieuwe camera op pad en omdat ik nu full frame heb en mijn crop factor "kwijt" ben moest ik steeds "voor" mijn fotomaatjes gaan staan, een aparte ervaring voor beiden.

Thuis heb ik een heel speciaal bloemstuk staan wat ik heb gefotografeerd met een Omnifilter, die ik voor mijn verjaardag heb gekregen deze maand. Tezamen dus voor mij heel speciaal.

Zonsopkomst bij natuurgebied Lentevreugd

Begin 2019 vroeg een fotomaatje van mij of ik meeging naar de ledenavond van DDN en meewilde doen aan de fotowedstijd. Schoorvoetend ben ik meegegaan. En wat was ik verrast dat mijn (dit) beeld de overall winnaar van die avond werd. Sindsdien ben ik in een aangename rollercoaster beland: 1 maand later was ik moderator en nog eens een half jaar later zat ik in het bestuur. Ik voel me hier bij DDN als een vis in het water en daarom is deze foto voor mij ook heel speciaal.

Op deze sprookjesachtige plek, mogen de eikenbomen elkaar nog gewoon omhelzen en knuffelen. Een virtuele knuffel voor iedereen die hard gewerkt heeft aan deze mooie nieuwe website.

Ochtendstralen in het Speulderbos