Mist, grijs, kou, kaal, twee bomen, leegte, stilte. Dit ervoer ik tijdens mijn flinke wandeling in onze omgeving. Van mij dus een heel andere foto dan normaal. Gemaakt met de telefoon. Ik denk dat ik de sfeer zo goed heb vastgelegd.

Zon probeert krampachtig door de dichte mist door te dringen wat een magisch effect geeft.

Het was behoorlijk mistig langs de rivier in de Biesbosch. De vogel in de boom bleek een aalscholver te zijn. Dacht eerst dat het een buizerd was.

Ik was nieuwsgierig hoe mistafzetting op planten eruit zou zien van dichtbij. Een straatje verderop zag ik een geschikte plant; uitgebloeid siergras. Met de macrolens ontdekte ik een verlate kerstsfeer.

Het was de laatste dag van een midweekje texel...toch nog even vroeg in de ochtend met de camera eropuit (net buiten de cocksdorp) voor het inpakken en vertrek en werd getrakteerd op een mooie en mistige zonsopkomst boven dit landschap.

Eindelijk na weken weer het eerste zonnetje precies op de dag dat ik op de Veluwe aankwam. Meteen een rondje bos gedaan met mijn nieuwe lens en prachtige magische momenten vast kunnen leggen. Flink onderbelicht om de juiste sfeer te krijgen.

ICM opname van de bloei van de hazelaar.

Vroeg in de ochtend voor zonsopkomst hing de nevel nog over dit dal bij het Corsicaanse dorpje Scalella. De voorbode van een bloedhete dag van 35 graden Celsius. Een combinatie van zilver en goud in pasteltinten.

Een prachtige gouden morgen. Mens en natuur staan zo letterlijk dicht op elkaar. Dit is 1 van de dode armen van rivier de Maas en op slechts tientallen meters de eerste huisjes op de dijk. Ik sta hier op een door het hoge water geblokkeerde doorgang. Kon hooguit een foto maken kijkend naar rechts tussen de struiken door op een open plek(je). Had geluk met het weer...

Een groepje grauwe ganzen in een goudgeel landschap.

Deze foto is zowel in portrait (eerder geplaatst) als in landscape gefotografeerd. Het is een landweggetje in de Betuwe met een fraaie mistige zonsopkomst.

Dit landweggetje met een mistige oranje zonsopkomst kwam ik tegen tijdens een rondje in de Betuwe. Tsja en voor je het weet ben je weer een tijdje zoet om een juiste compositie en licht te vinden.

Een berg in de wolken. Tre Cime di Lavaredo (midden 1.999m), Cadini di Misurina (links 2.839m) en Croda Rossa d'Ampezzo (rechts 3.146m) Ik heb bijna vier uur op deze zelfde plek gestaan tot het donker was. Het wordt op dit soort dagen meestal pas heel laat tegen de morgen een beetje helder, dus van nachtfotografie is het (weer) niet gekomen. Op bepaalde momenten was het zicht gewoon nul en sta je in de mist te turen, afvragend of je nog iets zal zien...

Het was die ochtend behoorlijk mistig in het natuurgebied wileskop wat wel een ``spookachtige`` sfeer opleverde.

De opkomende zon zorgde voor dat er waterdamp onstond boven het land en het water...het gaf een mooie sfeer mee toen ik deze drie meerkoeten op de foto kon zetten.

Dit stukje bos wilde ik al langer fotograferen, toevallig toen ik er aankwam was het mistig. De afgebroken Beuk vondt ik een leuke afwisseling en heb ik hier centraal gezet zodat hij de hoofdrol krijgt.

Dit keer geen geel koolzaad in Werk aan de Groeneweg. Ook op een mistige dag zijn de oude fruitbomen een mooi object om te fotograferen.

Gisterenochtend was het erg mistig op het midden van het land wat een bezoek aan het Speulderbos de moeite waard was om in de vroege uurtjes de herfstkleuren gehuld in de mist te kunnen fotograferen.

Tijdens een vroege, mistige ochtend in het bos gebruik gemaakt van die mist i.c.m. tegenlicht om een extra zachte sfeer in de opname te krijgen.

Bij schatten horen ook juwelen. Gelukkig is de herfst tijd van mist en dauw zodat de juwelen gewoon in de taxus in de tuin hangen. Gemaakt met Laowa 100mm 2x macro, dus vandaar geen lensgegevens in exif.

Vroeg opgestaan om deze molens in de mist te kunnen fotograferen. De mist was hardnekkig en bleef heel lang hangen waardoor in de lucht het luchtverkeer ook al snel te merken was door de welbekende sporen dat het achterliet.

De opkomende zon gaf voor een mooie kleur in de lucht en op het water plus dat de mist/waterdamp voor een aangename sfeer zorgde langs de oever van de Lek.

Ik was bij het Gentianenven in de hoop juffers en libellen te vinden. Het was een prachtige ochtend met veel grondmist. Langzaam loste dit zich op en bewogen slierten nevel over het ven en het omringende, bedauwde grasland. De dode boom past m.i. goed bij de sfeer.

Het voordeel van een overvolle fototas is dat je op het moment suprême alles bij je hebt wat je nodig hebt, zoals op deze dag die eigenlijk bedoeld was om landschap in High Key te schieten. Nadeel, is dat je met 12 kilo door het mulle zand loopt te sjokken. Maar dat heb ik er graag voor over als ik zulke "pareltjes" als dit kan vastleggen.

Tijdens een hele fraaie ochtend in het Speulderbos kwam ik een behoorlijke plas water tegen, midden op het bospad. Het uitzicht was geweldig en een reflectie zou het plaatje helemaal af maken. Dus met het statief plat in het water heb ik een plek in de plas opgezocht om de reflecties zoveel mogelijk in beeld te krijgen. In de nabewerking zet radiaalmaskers en kleur gewerkt voor een nog dromeriger resultaat.

Stoere oude beuken, mooi om er de aandacht op te leggen.

Zennnnn

Het was mistig in de ochtend op het Leersumse veld. Nog steeds staat er veel water in de vennen. Deze drie boompjes met spiegeling passen in het maandthema. Duidelijk is te zien dat alle dennenbomen inmiddels bruin verkleuren doordat ze te lang in het water staan.

Er is veel regen gevallen waardoor het Leersumse Veld helemaal ondergelopen is. Door het vele regenwater, de mist en de mooie zonsopkomst was dit een magisch moment.

De natuurfotograaf in mij is zojuist uit zijn zomerslaap ontwaakt. Want... de herfst is aangebroken! Door omstandigheden kon ik er de afgelopen tijd heel weinig op uit gaan, maar zaterdag was het eindelijk zover. En het was me toch een mooie ochtend! De Houtbeek op de Stroese Heide loopt nog steeds overvloedig over. Na wat foto's te hebben gemaakt van de prachtige zonsopkomst, ben ik een eind gaan wandelen om weer op zoek te gaan naar nieuwe motieven, zoals een kunstschilder eens zei.