Gefotografeerd bij tegenlicht en aan de voorkant bijgelicht met een ledlampje.

Gefotografeerd vanaf statief met tegenlicht. Bijgelicht met een lampje. Het rood zijn uitfocus herfstbladeren.

Gefotografeerd met camera hangend onder statief. Camera wat donkerder gezet en met een ledlampje op de voorste paddenstoel bijgelicht.

Ook bij deze foto, eveneens tijdens de workshop gemaakt, is een lampje gebruikt.

Nog een paar paddenstoelen van de workshop in Dorst. Helaas weet ik ook van deze de naam niet. De Obsidentify app is slecht in het herkennen van paddenstoelen.

Vandaag gefotografeerd tijdens de paddenstoelenworkshop van Deel de Natuur, in Dorst. Met dank aan Brigitte en Loes. Loes heeft me ervan overtuigd dat lampjes een prachtig hulpmiddel zijn bij het fotograferen van paddenstoelen. Helaas kon ik deze niet op naam brengen. Het was een regenachtige dag, maar evengoed erg leuk en bijzonder leerzaam.

Altijd genieten als de paddenstoeltjes beetje bij beetje tevoorschijn komen. Deze zijn bloedsteelmycena's, met dank aan Brigitte voor de naam.

Er vliegen nog aardig wat paardenbijters in de Groeve Oostermeent. Deze hing even stil boven het water, met als achtergrond riet en andere begroeiing. Het zijn flinke libellen, maar eerder vriend dan vijand van paarden.

Ik vond deze schietmot bij het zoeken naar libellen. Hij kroop wat rond, om de plantenstengel heen en zat op een gegeven moment even stil waardoor ik een foto kon maken. Ze schijnen veel voor te komen bij stilstaand water, maar dit is de eerste die ik zag. Na vorige upload wat donkerder gemaakt, lichte baan afgezwakt en insect verscherpt.

Hoewel ik laatst al afscheid nam van het libellenseizoen, bleken er toch nog veel meer te vliegen dan ik dacht. Dus toch weer de camera gepakt en ermee aan de slag gegaan. Omdat ik van deze soort al aardig wat foto's heb, had ik me voorgenomen ze alleen nog vliegend te fotograferen. Ze zetten eieren af door boven het water steeds snel omhoog en omlaag te gaan, zodat bij het omlaag gaan het vrouwtje het water raakt en eieren kan afzetten. Deze zijn net weer omhoog aan het gaan.

Als afsluiting van het libellenseizoen nog een tegenlichtopname van een bruinrode heidelibel

Laatst naar een groot kassencomplex geweest in Emsburen, in Duitsland, waar ze ook een vlindertuin hadden. Daar deze foto gemaakt van de kop van een vlinder met de roltong. De naam van de vlinder heb ik thuis helaas niet kunnen achterhalen.

One day i will fly away Dat is dan maar goed ook. Dit zijn namelijk halfgevlekte ééndagsvliegen. Wist u dat: Eéndagsvliegen tot de oudste nog levende gevleugelde insecten behoren. Ze vliegen namelijk al miljoenen jaren rond op onze mooie planeet. De naam ééndagsvlieg klinkt dan eigenlijk wel een beetje gek. De haften leven het grootste gedeelte onder water. Zodra ze uit het water komen zijn ze ten dode opgeschreven. Boven water kunnen ze namelijk niet meer eten. Voortplanting is de reden dat

Soms staan ze even stil in de lucht en dan is het een kwestie van snel reageren en geluk hebben. Vooraf zo goed mogelijk de afstand instellen van de camera tot de plek waar je de libelle ongeveer verwacht, helpt.

Het Bargerveen is een prachtig gebied voor landschapsfotografie. Maar bij het zien van de grote hoeveelheid zonnedauw die er stond, kon ik de verleiding niet weerstaan. Opname gemaakt met Laowa 60 mm f2.8 2x Ultra-Macro lens.

Deze libelle vloog heel even van zijn takje op en landde daarna met een flinke kever in zijn bek. Ik heb nog even gekeken op hij hem naar binnen kon werken, maar dat ging zo langzaam dat ik het niet heb afgewacht.

Uit de hand gefotografeerd. Dit is de praenubila variant van de viervlek. Deze heeft, behalve de langwerpige vlekjes op de vleugelranden, op de vier vleugeluiteinden nog een extra, wat grotere en vagere vlek.

Uit de hand gefotografeerd, schuin omhoog met tegenlicht.

Een vooraanzicht van deze mooie heidelibel. De grote vleugels vallen zo extra goed op.

Weinig juffers deze keer in het Woldlakebos, maar deze houtpantserjuffers wilden zich wel even laten zien.

Er vlogen voornamelijk Kempense heidelibellen gisteren in het Woldlakebos. Dit is er een van. Het riet was gemaaid, dus konden we dichter bij het water komen dan wanneer dat niet het geval is.

Er zaten veel lantaantjes in de Groeve Oostermeent. Deze twee hadden elkaar gevonden voor een paringsritueel.

Net zoals bij de vorige bruinrode heidelibel (er zaten bijna geen andere soorten die dag dag) vooral gelet op de beste positie ten opzichte van het licht. Deze is gefotografeerd met schuin van voren invallend tegenlicht. Dit gaf mooie kleurtjes in de vleugels.

De Lensbaby Velvet 56 heb ik aangeschaft omdat ik zo'n prachtige foto's voorbij zag komen van wat de lens met waterdruppels kan doen. Een ochtend fotograferen bij een droogstaand vennetje waar veel zonnedauw voorkomt. Bij deze foto had ik direct het gevoel van: "Ja, dit is het wat ik wil."

Deze keer tijdens het fotograferen van libellen vooral de belichting centraal gesteld. Ik kreeg dan toch andere foto's dan wanneer ik voornamelijk op scherpte, compositie etc. lette. Omdat ik zodoende vaak tot een ander standpunt ten opzichte van de libel kwam dan anders, bijvoorbeeld niet perfect haaks, heb ik de aperture op f/13 tot f/16 gezet.

De juffer hing aan een neerwaarts hangende tak, half in de schaduw van de rest van de boom. De achtergrond was heel ver weg, zodat die mooi egaal werd.

Dit kleine (ongeveer 1 cm lang) dagactief nachtvlindertje vloog al een tijdje in de buurt rond en ging uiteindelijk even op een plek zitten waar ik er een foto van kon maken.

Weer eens naar de Waterleidingduinen geweest. Er vlogen aardig wat libellen, waarvan sommige ook wel even wilden blijven zitten voor een foto. Deze heb ik iets schuin naar boven gefotografeerd, bij tegenlicht.

Boswitjes zitten meestal niet op de beste plekken voor een foto. Daarnaast vind ik het vaak lastig om er goede foto's van te maken. Soms zit het wel eens mee en krijg je het op een presenteerbloemetje.

In een aan verdroging onderhevige berm trof ik toch nog wat bloemen, waaronder dit mooie akkerviooltje aan,