De herfst is weer begonnen! Dit hazenpootje vond ik bij de fietsenstalling van de botanische tuin. De prachtig achtergrond met klimop en bomen zorgden voor een speelse achtergrond

Hoewel ik laatst al afscheid nam van het libellenseizoen, bleken er toch nog veel meer te vliegen dan ik dacht. Dus toch weer de camera gepakt en ermee aan de slag gegaan. Omdat ik van deze soort al aardig wat foto's heb, had ik me voorgenomen ze alleen nog vliegend te fotograferen. Ze zetten eieren af door boven het water steeds snel omhoog en omlaag te gaan, zodat bij het omlaag gaan het vrouwtje het water raakt en eieren kan afzetten. Deze zijn net weer omhoog aan het gaan.

Deze Europese Hoornaar zat in de grill van mijn auto, van het lijf was niet veel meer van over maar de kop die was nog wel goed en daar heb ik deze macro foto van gemaakt.

Ze zijn er weer!

Deze wesp deed zich te goed wat iets wat op een auto lag... blijkbaar lekker voor een wesp want er zaten er meerdere.

Afgelopen week vond ik de eerste hazenpootjes van dit jaar altijd een uitdaging om ze te vinden en dan een feestje als de herfst begint! Deze ochtend stond er 1 Die nacht was het helder en het koud geweest en de zon kwam snel op Het hazenpootje stond in de volle zon te shinen, heeft er een paar uur gestaan en boog weer om wat ging dit snel

Als afsluiting van het libellenseizoen nog een tegenlichtopname van een bruinrode heidelibel

Vorig weekend was mist voorspeld, dus een mooi moment om er vroeg op uit te trekken. Tijdens het blauwe uurtje heb ik dit spinnenweb, dat mooi bedauwd was door de mist, kunnen fotograferen. De donkere achtergrondkleuren laten de tot pareltjes geregen dauwdruppeltjes op het web mooi uitkomen. Hiervoor heb ik de witbalans koeler gezet en in de nabewerking wat donkerder gemaakt. Tijdens de nabewerking ontdekte ik dat er in het web een spinnetje zat. Leuke bonus.

Hoe lastig is het om een enkel blaadje van zonnedauw te isoleren. Zonnedauw is prachtig om te zien, maar zo kwetsbaar. Ik heb de macrolens gebruikt en vervolgens de foto bewerkt met een NIK filter.

Laatst naar een groot kassencomplex geweest in Emsburen, in Duitsland, waar ze ook een vlindertuin hadden. Daar deze foto gemaakt van de kop van een vlinder met de roltong. De naam van de vlinder heb ik thuis helaas niet kunnen achterhalen.

Tijdens de foto dag van DDN volop genoten van de boomkikkers en de gezelligheid. Exif Canon 6D II 100mm macro ISO 1000 1/640 sec f 2.8

Ze zijn er nog steeds. Ik vind de rode vlekjes op de bladeren wel fijn.

One day i will fly away Dat is dan maar goed ook. Dit zijn namelijk halfgevlekte ééndagsvliegen. Wist u dat: Eéndagsvliegen tot de oudste nog levende gevleugelde insecten behoren. Ze vliegen namelijk al miljoenen jaren rond op onze mooie planeet. De naam ééndagsvlieg klinkt dan eigenlijk wel een beetje gek. De haften leven het grootste gedeelte onder water. Zodra ze uit het water komen zijn ze ten dode opgeschreven. Boven water kunnen ze namelijk niet meer eten. Voortplanting is de reden dat

Soms staan ze even stil in de lucht en dan is het een kwestie van snel reageren en geluk hebben. Vooraf zo goed mogelijk de afstand instellen van de camera tot de plek waar je de libelle ongeveer verwacht, helpt.

Deze algemeen voorkomende soort kun je vinden in vochtige gebieden, met name bij water. De naam Rietkruisspin is dan ook goed gekozen. Diafragma f/22 levert bij het gebruikte objectief nog steeds een prima scherpte op waarbij ook het web goed zichtbaar is.

Gefotografeerd in mijn voortuin op de hemelsleutelbloem waar hij/zij een tijdje rustig zat te foerageren . De pose is zo dat nog net de blauwe vleugeltjes aan de binnen zijde zichtbaar zijn uiteindelijk heeft het vlindertje hier zijn naam aan te danken. Er zijn vele honderden soorten blauwtjes over de hele wereld ik , dacht in nederland rond de 27 , waarvan dit er 1 is en ook wel de meest voorkomende , alhoewel ik dit vlindertjes voor het eerst in mijn tuin signaleer .

Kleine vuurvlinder uit eigen tuin.

Gewoon Haarmos kom je vaak in wat drassige gebieden tegen. Ook in het Kuinderbos aan de rand van een vennetje. Leuk om deze eens van dichtbij te bekijken. Als de sporen rijp zijn klapt het ronde afdekplaatje open en de wind zal de sporen verspreiden.

Heideblauwtje dame dan zeg ik maar Heidevrouwtje en door haar ingetogen kleuren mag ze er zijn.

Op de fiets opzoek naar het Heideblauwtje waar ze vaak te vinden zijn op de dopheide , ja hoor daar kon ik deze schoonheid fotograferen.

Ik ben wel eens jaloers op de geavanceerde Olympus camera's waarmee je heel snel en accuraat focus-stack foto's kunt maken. Misschien zou ik hiermee wel een foto kunnen maken waarbij ook de vleugels met de voor het mannetje van de Bandheidelibel kenmerkende vuurrode pterostigmata scherp zouden zijn. In de situatie waar ik mee te maken had stond er teveel wind voor een handmatige focus-stack.

Hoewel de Kempense heidelibel landelijk gezien nog steeds te boek staat als zeldzaam, is deze soort op het ogenblik in het Woldlakebos in grote getale aanwezig. En dat is best fijn voor ons want het is een heel fraaie libel, toch?

In de regen onder de perenboom.

Zweefvlieg (blinde bij) op een dahlia heerlijk aan het hamsteren.

Wat is het momenteel toch heerlijk om lekker in de tuin op jacht te gaan naar spinnen en webben:)

Het mannetje van de Bloedrode heidelibel heeft een bloedrood achterlijf en zwarte poten.

Mijn vorige upload was de Bandheidelibel man met zijn rode achterlijf maar de dame mag er ook zijn zo te zien.

Waterlelies met hun grote bladeren en aantrekkelijke vormen. En dat in duplo doormiddel van meervoudige belichting.

Na veel speurwerk toch nog de Bandheidelibel gevonden. De populatie is vrij schaars in Nederland maar zo af en toe laat hij ( rood is het mannetje) zich bewonderen. Het leuke van dit moment dat hij plaats nam voor het Jacobskruiskruid.

Gelukkig dat er nog één bloempje is om de determinatie te vergemakkelen.