Tijdens een fotoweekend in het Viroinval gefotografeerd. Lang moeten zoeken voor we deze plek vonden met tientallen grote geaderde witjes. Een focusstack van 5 foto's

Deze bloemetjes staan nu prachtig te bloeien aan het vijvertje bij onze dochter. De koude nacht heeft dauwdruppeltjes achter gelaten en de zon schittert nog in het water.

Geen bijzonder licht of omstandigheden en zo kabbelt de fotografische ochtend door zonder noemenswaardige kliks. Totdat de feller wordende zon wat bedauwde webjes aanlicht. Alle macroringen op de lensbaby composer en aan de slag. Wat de Hubble telescoop in het oneindige zoekt, dat vind ik dichtbij. Meer dan een basisbewerking heeft de foto niet nodig, alles zit er al in.

Tijdens een middagwandeling zag ik op een zuidhelling deze insecten vliegen. Ik ben in de avond terug gekeerd om vele foto's, dus ook deze te maken.

Gisteren morgen aan het oefenen geweest met achtergebleven dauwdruppels op de witte asters die nu volop aan het bloeien zijn in de tuin.

Inktzwammen in het Zandhove bos.

Een tweede upload van mijn enige zonnebloem. Ik hoor vaak mensen zeggen dat ze 'goed bezig zijn door inheemse planten en bloemen in de tuin te hebben'. Maar ze weghalen zodra ze zijn uitgebloeid. Dit is een foto van een zonnebloem zoals de natuur deze bedoeld heeft. Opruimen volgt later als de zaden zijn gegeten of verspreid. De vraag is echter; wie is er bereid een verdorde bloem die echt niet meer mooi is te laten staan?

Wat een geluk dat de zon zo mooi achter deze herfstijlloos scheen! En er was nauwelijks wind. Dus ik ging maar weer eens op de knieën om een deze bloem te fotograferen. Voordat ik iets vastleg kijk ik eerst altijd of de achtergrond interessant genoeg is. En dat was hier zeker het geval!

Dit jaar deze bij veel vaker gezien dan andere jaren . Ik vind het een prachtige behaarde bij die erg fotogeniek is.

Begin september weekje vakantie op camping Ommerland. Tijdens een wandeling bij de prachtige Steile Oever zag ik dit huidje van een libel op een varen. Ben met camera teruggegaan en heb er een paar foto's van gemaakt.

Nog maar eentje, gewoon omdat ze zo mooi zijn in de nazomer.

Ik ben al maanden bezig om mijn archief op te schonen en kwam nu een map tegen met mega veel vlinders. Daar zitten gelukkig nog heel veel fijne niet bewerkte beelden in waarvan dit er eentje is en die qua sfeer en kleur voor mij prima past in de nazomer. Ik denk dat het een bruin blauwtje is, maar mocht dat niet zo zijn lett me know.

De paddenstoelen tijd is weer aan gebroken. Op de knieën zoeken naar stillevens. Maar oppassen met het kleine gevaar (teken) op de bosbodem. Al weer veel teken waargenomen. Teken werkende kleding aan en jezelf insmeren met dieet. En na afloop van een foto dag, jezelf even goed controleren. Ook je tas nakijken op meeliften teken .

Dit hazenpootje deed me denken aan een bloem...De foto is ontstaan door gebruik te maken van meervoudige belichting vanuit de camera. De achtergrond op onscherpte en het hazenpootje in de focus.

Een toevallige ontmoeting; ik zit op de stoep met m'n camera bij een bloemetje (niet gelukt overigens) en plotseling valt er 'iets' op m'n broek wat er daarna af stuitert de stoep op. Met m'n camera nog voor m'n ogen kijk ik wat het was. 2 Groefbijen die voor het nageslacht zorgen. Scherpgesteld op het mannetje. Moest wel ff heel snel. Tot m'n verbazing was dat nog gelukt ook. De bijen (deze zijn minder dan 1 cm) trokken zich niets van me aan. De achtergrond is dus een wazige stoeptegel.

Deze oliekever zat heerlijk te snoepen op een kruiskruid plant op een zeer warme nazomer dag in Zuid Frankrijk. Door de plant en insect in de schaduw te zetten (van mijzelf) kwam er voor mij een fijn tons sur ton beeld uit waarbij de kleuren voor mij typerend zijn voor de maand september.

De berenklauw is eigenlijk best een mooie plant; zowel in bloei als uitgebloeid. Staat ie dan ook nog op zo'n mooie plek dan is het wel een foto waard. Al moet ik eerlijk zeggen dat als ie nog gewoon groen is, m'n hond heel erg moet uitkijken als we daar lopen. Honden krijgen hier nl. heel veel jeuk van. En zo vlak langs het paadje heeft ie al voor heel wat blaren gezorgd. Gelukkig heeft mijn hond véél haren dus beperkte schade.

Ik houd enorm van sfeerfoto's, maar vind het ook enorm leuk om buiten de lijntjes te kleuren met heel strak werk. Een crème witte dahlia stond al heel lang op mijn wishlist. Deze kon ik dus niet laten passeren met zijn maagdelijk witte kleur zonder enige imperfectie. Niet de sfeer van de nazomer, maar wel een bloem die typerend is voor de maand september.

Vorig jaar stonden er veel zonnebloemen in de tuin , de avondzon zorgde toen weer voor mooi tegenlicht om de zonnebloem te fotograferen.

September opent een nieuw seizoen de nazomerse warmte en de vochtige lucht komen samen...deze paddenstoeltjes ontdekte ik in onze tuin. De veelheid aan druppeltjes rondom hen zorgde voor reflecties en sfeer.

De meeuw zit hier in Noord-Brabant op een paaltje, de boom die je ziet in de weerspiegeling van het water van rivier De Maas, staat in Gelderland. Foto is genomen op een wat saaiere dag met een laat avondzonnetje van links. De paaltjes met opgekruld prikkeldraad zijn bedoeld om de koeien in de wei te houden en niet te laten oversteken naar de wei ernaast. Maar dit jaar is het water niet laag geweest dus reparatie was overbodig. Bijna een zwart-witje.

Een boeket bloemen met o.a. deze vrucht ( buiten geplukt, lijkt op framboos maar is het volgens mij niet) stond in een vaas. Deze vrucht viel in het water, waarna ik een foto heb gemaakt door het glas. De combinatie van luchtbelletjes en de eveneens ronde vormen van de vrucht vind ik mooi. En om een zachte uitstraling te bereiken heb ik een lens van Lensbaby ( de zogenoemde Velvet) gebruikt.

Na een hele tijd sap van de lijsterbes drinken met 30 graden, werd het even te veel voor deze vlinder. Afkoelen dan maar op het koude metaal van een windmolen. Al gingen de bladen zacht heen en weer, de vlinder bleef er gewoon op zitten. Een blad van de wilgenboom dat verstrikt was geraakt in de windmolen heb ik er digitaal maar even afgehaald.

Ik vond deze foto nog in mijn archief toen ik weer eens ging opruimen. Het is een prachtig bloemetje dat tussen de zaden zat van het bloemen mengsel. In de late zomer zijn er dan toch nog wat beginnen te bloeien .

Het Icarusblauwtje vloog vandaag voor het eerst in mijn voortuin en lande op de half uitgebloeide Guldenroede die nu schoonste tijd gehad heeft. Net toen ik een foto wilde maken kwam een Blinde bij naast hem zitten. Twee .....in één klap.

Deze foto heb ik van dichterbij genomen om één bloemetje scherp te krijgen. Door dat de zon door het bladerdek kwam kon ik mooie bubbeltjes op de rest van de bloem bekomen.

Blijkbaar had de rups toch nog meer honger (of ging gewoon even de benen strekken) en liep het blad en de stengel af. En dat is een road to nowhere want de plant is echt op. Helemaal onderaan nog een paar centimeter groen, maar wel om te delen met 5 andere rupsen. Op zoek naar een plekje om te verpoppen misschien?

Dit is een foto van het eerste ei van het koolwitje dat ik heb zien leggen. Het kleine mini-eitje op dat ene stengeltje koolzaad dat in de voortuin staat heb ik in de gaten gehouden. De rups heeft zo te zien voldoende gegeten want is aardig groot geworden. En die ene stengel is bijna kaal, al heb ik gezien dat er nog meer (kleinere) rupsen op zitten.

Zeldzaamheid is een relatief begrip, in heel Nederland is deze soort zeldzaam maar in het Woldlakebos doet hij het heel goed en is hier nu dan ook in grote getalen te zien. Kenmerkend voor de soort zijn de druppelvormige vlekjes op de segmenten van het achterlijf. Dit is een mannetje, waarvan de kleur veel roder is dan van het vrouwtje.

Soms hangt het web met de spin net heel even stil.