In een landschapsfoto in augustus is de paarse hei een fijn onderwerp dat vaak scherp in beeld wordt gebracht. In deze foto is de hei als achtergrond aanwezig, zowel letterlijk achterin, als in de reflectie op het water. Daardoor gaat de witte bloem van de waterlelie mooi afsteken en stralen, als een balletdanseres op een paars podium. Ik stak mijn telelens door een pluk pitrusstengels heen (de waterlelie wel in een kleine opening!) waardoor de achtergrond mooi dromerig wordt.

Het blijft me verbazen hoe deze fragiele diertjes zich tussen de doorns van bramentakken kunnen bewegen. Ik kom altijd bekrast terug als ik ze gefotografeerd heb maar het lijkt de kikkertjes niet te deren.

Als er ergens een boom mooi vrij in een landschap staat, probeer ik het Pep Ventosa effect toe te passen. Hier trof ik een eik nog vol met herfstbladeren mooi op zichzelf staand in de Boshuizerbergen bij Venray. Ik had de 100-500mm telelens op de camera en op 100mm fotografeerde ik uit de hand. Na elke foto liep ik drie passen verder. In elk nieuw beeld lette ik erop dat de stam weer in het midden van de foto kwam. Een dromerige foto die de sfeer van dat moment weergaf, was het gevolg.

Panorama van 7 liggende beelden. Het kostte de PC wel vereende rekenkracht om het beeld mooi "vullend" te krijgen.

Ik was eigenlijk iets te laat met de paarse heide, de mooiste periode was al geweest. Dus het was even zoeken naar de 'leftovers'. De ondergaande zon achter de paraboolduin zorgde voor mooie kleuren in de wat hogere wolken.

Dit mannetje weidebeekjuffer fladderde steeds in dit stukje riet en landde een aantal keren op dezelfde plek. Ik wilde hem met de vleugels wijd en ook helemaal scherp vastleggen dus schroefde de ISO op en zette de sluitertijd op 1/4000s. Op de achtergrond is hooiland te zien waarop de zon scheen en dit zorgde voor een mooie gelige tint. Het duurde even maar hij stelde me niet teleur en kwam weer keurig naar dezelfde plek!

Van de week weer naar de Maasduinen geweest. In het noorden van Nationaal Park De Maasduinen in het Bergerbos in Afferden ligt Het Quin. Een prachtig stukje natuur met vennen en heidevelden geheel omsloten door een paraboolduin. Quin betekent vijfling, in de duinpan van deze paraboolduin liggen dan ook vijf vennen. Tijdens het fotograferen zag ik achter me ineens een regenboog, daar maakte ik natuurlijk gretig gebruik van.

Maandagmiddag waren er al mooie luchten dus het weer in de gaten gehouden en eind van de dag op pad gegaan. Dramatische luchten ik houd ervan, weer een tripje naar NP de Maasduinen. Een prachtig gebied met veel mogelijkheden. Had hier al eens in de winter gefotografeerd en soms wandelen we hier wel eens. Lekker weertje dus korte broek, dat was een grote fout, wat een muggen daar.... ;)

Volkomen ontspannen zit dit boomkikkertje op een verticaal blad. Voor de foto heb ik kort en langzaam bewegend een schaduw over het kikkertje gemaakt, mijn idee is dat het voor de kikker hetzelfde is als een wolk voor de zon.

Deze Honingbij vliegt tussen de citroengele honingklaver. De klaver heeft een hoge aantrekkingskracht op insecten als deze bij. Het zoemde dan ook van alle kanten. Verschillende instellingen gebruikt en uiteindelijk camera ingesteld op 1/5000 sec met automatische ISO. Veel foto's onscherp, net niet scherp, of hele maal geen beest. Uiteindelijk lukt het. Foto iets gekropt voor een betere compositie.

Deze Tengere grasjuffer heeft een vlieg gevangen. Voorzichtig steeds iets dichterbij en tussen de windvlagen door foto's gemaakt. Ook wilde ik de juffer van kop tot einde vleugel scherp hebben. Uiteindelijk is dat bij twee foto's gelukt.

Nieuwe omgevingen in het zuiden des lands aan het ontdekken. Vandaag in de buurt van de Groote Peel deze juveniele klauwier kunnen fotograferen

De Gulden sleutelbloem is een soort die vrij zeldzaam is en ik mocht deze bloem spotten in het Gerendal. Gefotografeerd met de telelens.

Weekje in Limburg en daar kwam ik het Soldaatje tegen, waarvan de bloei net was begonnen.

Met ICM en een enkelvoudige belichting lukte het me om een mysterieuze sfeer aan de vele berken toe te voegen. In Lightroom verder aan contrast en kleuren gewerkt voor het eindresultaat.

De zon was inmiddels langzaam opgegaan. In de tegenovergestelde richting hiervan was het licht mooi zacht en kleurrijk.

(3 belichtingen samengevoegd)

Omdat de herfst nog zo lang mooi is, moest ik van mezelf gewoon een doordeweekse dag vrij nemen om er op uit te gaan. Daar heb ik geen spijt van gekregen. Zo mooi hoe de laatste blaadjes aan de berken als gele confetti in het bomen hangen. Op sommige dagen vult het kaartje zichzelf. Dit was er zo een. Standaard ontwikkeling in Lightroom.

Dit jaar lijkt de herfst langer te duren dan anders. De kleuren blijven fantastisch en ook de eikenbomen zijn nog mooier dan anders. Tenminste, zo voel ik het. Wanneer ik dan zo'n prachtige boom tegenkom plaats ik die vaak centraal in het beeld. Die aandacht verdienen de bomen want ze zijn belangrijk voor ons. Fot is standaard bewerkt in lightroom en daarna in Luminar AI wat sfeervoller&zachter gemaakt.

Een beeld vol met berken en met een creatieve inslag. Dat mag wel gezien worden als mijn signature. Keer op keer val ik voor berken omdat ze fotografisch zo veelzijdig zijn en grafisch zeer aantrekkelijk. Mijn Lightroom catalogus puilt er van uit. Op het eerste oog lijkt dit een dubbele belichting. Maar wanneer ik naar de lange sluitertijd kijk dan denk ik dat de foto geknutseld is tijdens een lange belichting. Ontwikkeld in Lightroom met keuze voor sobere kleuren.

Deze detail foto is een vergroting van 1:4 met F11 en een ledlampje. Om geen bewegingsonscherpte te krijgen is deze foto gemaakt in de studio. Camera op statief. Mijn Neike macro lens wordt niet herkend door mijn camera en daarom moet ik met de hand scherpstellen. Vandaar ook de spaarzame opnamen gegevens

Dit hommeltje heb ik gefotografeerd uit de Hand. De camera op 1/2000 sec met ISO automatisch ingesteld. Om deze foto te maken is de ISO waarde op 3200 uitgekomen. De ruis heb ik verminderd door Ps met Topaz Sharpen Al plug in.

De parende Staartblauwtjes heb ik gefotografeerd met de camera op statief. Het tafeltje iets opgelicht met een ledlampje. Thuis bleek het wel een bijzondere ontmoeting te zijn. Vanaf 2011 heeft de soort zich van dwaalgast weer in Nederland gevestigd. Ook worden er ieder jaar meer aantallen waargenomen. Het het kenmerkende staartje aan de vleugel is goed te zien.

Dit witje heb ik gefotografeerd met de camera op statief en een 100- 400mm lens om genoeg afstand te kunnen houden van de vlinders. De camera op 1/2000 sec met ISO automatisch ingesteld. Om deze foto te maken is de ISO waarde op 4000 uitgekomen. Als experiment heb ik de ruis in de foto verminderd door Ps met Topaz Sharpen Al plug in.

Dit motje fladder langs de bloem van de kattenstaart omhoog. De vlinder rust normaal met alle vier de vleugels plat zichtbaar. Ik heb de camera op 1/2500 sec met ISO automatisch ingesteld. Om deze foto te maken is de ISO waarde op 4000 uitgekomen. Camera op statief met een 400mm lens om genoeg afstand te kunnen houden van de vlinders. Als experiment heb ik de ruis in de foto verminderd door Ps met Topaz Sharpen Al plug in.

Deze vlinder is op de vlinderlamp afgekomen. Camera op statief, iets opgelicht en met een ledlampje iets opgelicht. Foto stack van 15 opnamen gemaakt en in de camera samengevoegd tot 1 beeld.

Door het klikken van de camera heeft de rups zijn kop iets ingetrokken. De camera op stil gezet. De oogachtige niervormige vlekken zijn op de kop zijn goed te zien. Op die manier worden mogelijke, natuurlijke vijanden afgeschrikt. Het oude vel van de vervelling is op deze detail foto nog goed te zien. Het was niet mogelijk om een statief te gebruiken. Om zo veel mogelijk scherpte te krijgen en geen bewegingsonscherpte met heb ik 10 opnamen gemaakt en in de camera samengevoegd tot 1 beeld.

Deze Rups zat in het bermgewas in een greppel. Laag bij de grond gefotografeerd voor wat licht op de achtergrond. Om de hele rups scherp te krijgen en geen storende achtergrond heb ik 10 opnamen gemaakt en in de camera samengevoegd tot 1 beeld.

De camera op statief en de kattenstaart in beeld en wachten tot er iets langs komt. Deze Honigbij heeft van de nectar gesnoept en vliegt weer weg.

Een plukje Soldaatjes (is het dan een peloton?) stond mooi vrij met in de achtergrond boterbloemen

In een grub in het bos is de bodem overdekt met daslook.