De libel ging steeds rusten op een stam waar de schors vanaf is gevallen . De tinten en scheuren van het hout vond ik wel een mooie achtergrond voor de libel.

Parende libellen, het blijft mooi om te zien!

Foto genomen van bovenaf met 2x vergrotende macrolens. Op mijn pc zag ik de 'ogen' tussen de echte ogen van de juffer.

Ik ben geen expert maar volgens mijn zoektocht naar de naam is dit de Kempense Heidelibel maar nogmaals, ik kan me vergissen. Inmiddels werd mij bevestigd dat het om de bruinrode heidelibel gaat.

Ik had al foto's van andere soorten parende libellen, maar van deze nog niet. Ze bleven lang rondvliegen, maar gingen uiteindelijk toch even zitten.

Gefotografeerd tijdens een vlindertelling, tegen een achtergrond van gele bloemen. Er vlogen aardig wat libellen van deze soort rond.

Reflectie van de juffertjes

De Oostelijke witsnuitlibel is een echte libel uit de familie van de korenbouten. Het is een in Nederland zeer zeldzame witsnuitlibel, met slank achterlijf en witte achterlijfsaanhangsels

Tussen de vele bloedrode Heidelibellen vlogen enkele afwijkende exemplaren; het bleken bandheidelibellen. Een soort die langzaam algemener aan het worden is. In de vlucht geven de vlekken op de vleugels een heel apart effect. Gelukkig gaan deze heidelibellen ook vaak op min of meer vaste plekken zitten. Dus rustig in het gras gaan liggen wachten bij een takje.

Net als vorig jaar zaten er langs een fietspad weer houtpantserjuffers in een boom, hangend aan de uiteinden van takjes. Er zit een flinke concentratie in dezelfde boom, wat verderop zie je er veel minder. Gefotografeerd bij tegenlicht.

In de sfeer van de vroege ochtend ontdekte ik deze twee libellen in het veldje nabij ons verblijf in het natuurgebied. Het zachte tegenlicht zorgde voor het silhouet van de ontwakende libellen.

Er stond eigenlijk teveel wind voor het fotograferen van libellen, maar door steeds flink wat foto's te maken waren er toch enkele bij die scherp genoeg waren.

De grote keizerlibel hangt hier aan een jeneverbesstruik op redelijke hoogte. Ik kan er dan ook niet echt lekker bij. Met een paar rondjes rond de tuintafel zie ik ineens dat ik de grijswitte achtergrond kan onderbreken door een blad van de plataan van de buren achter de libel te plaatsen. Zo ziet het er verrassender uit.

Vaak gezocht maar nog nooit eerder gezien. Nu in flinke aantallen gevonden langs stromende beekjes in de Eifel. Deze zat een tijdje stil en opende zijn vleugels af en toe even heel kort.

Deze juffer had een tak gevonden om op te overnachten ipv het riet waar alle soortgenootjes in zaten. De achtergrond van de juffer is dan ook het zacht bewegende riet in bruin/groen. Vond het wel een mooi contrast zo.

Samen wachten we geduldig op de zon ... de mooie jongen om te kunnen vliegen, ik om dromerige beelden te kunnen maken.

Vroeg in de morgen probeerde deze grote roodoogjuffer wat op te drogen in het druilerige weer.

Als voorbereiding op het libellenseizoen nog even in mijn foto's van vorig jaar zitten zoeken. Dit vond ik wel een mooi silhouet. Een van de laatste libellen die ik vorig jaar gefotografeerd heb.

Mijn eerste inzending. Deze gekozen omdat dit een beetje buiten mijn comfortzone ligt maar ik wel blij was met deze juffer. Fotografeer toch het liefst vogelsoorten maar insecten en juffers beginnen toch ook wel interessant te worden. Deze zat op een bootrand aan de rivier de Dordogne. Ben met mijn apparatuur het water ingestapt en voorzichtig een positie gekozen knielend in het water. De bodem was niet glad gelukkig, dus ik durfde het te wagen. Uiteindelijk voor deze uitsnede gekozen.

Deze libel heeft een hek van gaas als een uitkijkpost gekozen. Hier is mooi te zien hoe een insect gebruik maakt van een menselijk aangebracht onnatuurlijk element.

Deze libel rust even uit op een opgedroogde bram. Uitsnede gemaakt op advies van het Deel de Natuur Team.

Om deze libel in de vlucht te fotograferen heb ik de camera ingesteld op 1/2000sec met ISO op de automaat.

Gefotografeerd met een 2x macrolens. Nog stack overwogen, maar ik vond deze scherptediepte wel goed.

Ik begrijp niet dat libellen vaak een dun sprietje of stengeltje als zitplaats kiezen. Bij het minste zuchtje wind zwiepen ze al heen en weer. Dan valt het niet mee om een scherpe foto van zo’n insect te maken en focus-stacking kan je meestal helemaal vergeten.

Weidebeekjuffer met een andere compositie. In de achtergrond de bladeren van een waterlelie.

Vlak voor mij op het zanderige pad waren deze libellen in een paringswiel neergestreken, de regen was net ten einde en ik ging plat om mijn buik. ( je moet er wat voor over hebben nietwaar).

Leuk om juffers te volgen en proberen te fotograferen met hun bijzondere kleuren.

Deze prachtige platbuik libel hangt hier zo mooi met openvleugels in het zonnetje

Het juffertje zat wat verborgen achter wat begroeiing, maar na even goed zoek naar de juiste positie, kon ik er toch een foto van maken. Gelukkig bleef hij lag genoeg zitten.

Vliegende libellen fotograferen is altijd weer een uitdaging, meestal lukt het niet, maar af en toe is het bingo en dan is het ook nog eens leuk om te ontdekken dat ik de niet zoveel voorkomende Zuidelijke Keizerlibel voor de lens had.