De Bloedrode heidelibel (Sympetrum sanguineum) is een van de meest algemene libellen van Nederland. De soort dankt zijn naam aan de dieprode kleur van de mannetjes, de vrouwtjes zijn geel van kleur. De zeldzame Kempense heidelibel (zie voorgaande upload) heeft ook zwarte poten, maar een anders gevormd achterlijf, met druppelvormige vlekjes.

Wat vroeger dan verwacht maar hij is er weer, de Kempense heidelibel (Sympetrum depressiusculum). Deze mooie soort werd in Nederland voor het eerst gezien in de Kempen in Noord Brabant, vandaar de naam, maar heeft daarna de weg gevonden naar de Weerribben, waar hij het heel goed doet. Deze soort wordt nog steeds beschreven als zeldzaam. Maar zeldzaamheid is een relatief begrip want de Kempense heidelibel kan in de zomer in de Weerribben in grote aantallen worden waargenomen.

In 2018 brak bij een storm een van de vier wieken van deze beeldbepalende spinnekopmolen af en dat was een dure grap . Dankzij subsidies en donaties kon de molen in 2021 na restauratie weer geopend worden waarbij ook zijn oorspronkelijke functie bij de bemaling van de polder weer in ere werd gesteld.

Het oude cultuurlandschap van de Weerribben in de Kop van Overijssel met de petgaten (weeren) waar vroeger de turf uit gewonnen werd en de ribben waar de turf te drogen werd gelegd.

Tijdens een fotoreis in Spanje zag ik op een bergweggetje iets groens op het wegdek. Het was een Bidsprinkhaan. Ik pakte hem met mijn zakdoek op en zette hem op een takje met rozenbottels, waar hij rustig ging zitten bidden. Na de fotosessie bedankte ik hem voor de medewerking en hij mij voor zijn redding. Gefotografeerd in 2006 met mijn eerste digitale camera, de Canon EOS 20D.

Langpootmuggen behoren tot de orde van de Diptera (Tweevleugeligen), waartoe ook muggen en vliegen toebehoren. Zoals bij alle Diptera zijn de achtervleugels veranderd in knotsvormige orgaantjes die bij langpootmuggen goed zichtbaar zijn. Deze orgaantjes hebben een functie bij het evenwicht en de vluchtstabilisatie. Volwassen langpootmuggen eten niet meer en zijn dus onschadelijk, in tegenstelling tot hun larven (emelten) die zich tegoed doen aan allerlei tuinbouwgewassen. Focus-stack van drie.

Soms is de rups mooier dan de vlinder die hij uiteindelijk wil worden. Ik kan me nauwelijks voorstellen dat het functioneel is want hij valt behoorlijk op in het groene riet. Een focus-stack van drie opnamen bij f:4,5 om de achtergrond onscherp te houden.

Bryce Canyon is een Nationaal Park gelegen in het zuidwesten van de Amerikaanse staat Utah en is beroemd om zijn unieke, sterk geërodeerde rotsformaties van rood gekleurd zandsteen. Deze foto is gemaakt in 2001 op Velvia diafilm en nadien gedigitaliseerd.

Welke is beter?

Een weitje vol met pinksterbloemen maar geen Oranjetipje te zien. Aan de rand daarvan een paar koolzaadbloemen en jawel één vouwtje.

Net als een misdadiger komt een landschapsfotograaf graag op eenzelfde plek weer terug. Hij weet wat de ideale compositie is, maar de omstandigheden zijn net weer even anders. In dit geval iets meer voorjaar, maar de Gagel is nog steeds mooi donkerrood. Wordt vervolgd.

Wildemanskruid (Pulsatilla vulgaris) groeit voornamelijk op Zuid-Europese kalkrijke graslanden. Vroeger kwam deze soort ook Nederland voor, maar werd waarschijnlijk door de mens ingevoerd. Tegenwoordig wordt de plant wel gekweekt als tuinplant.

Cistus ladanifer is een plant uit de familie van de zonneroosjes en groeit in het westen van het Middellandse Zeegebied waar hij hele landschappen kan overwoekeren. De bloemen hebben vijf papierachtige, kreukelige kroonblaadjes, die in de loop van de dag glad trekken en ’s avonds afvallen. Het is een groenblijvende struik die tot 3 m hoog kan worden. In Nederland wordt deze soort als min of meer winterharde tuinplant gekweekt. Voortschrijdend inzicht. Focus-stack van acht opnamen.

Op de grens van Overijssel en Flevoland. gefotografeerd vanaf de de oude Zuiderzeedijk. Op de achtergrond het Vogeleiland in het Zwartemeer. In dit beeld de horizon precies in het midden gelegd omdat boven en beneden de horizon even belangrijk is.

Het was een mooie lente. En dus geschikt voor een focus-stack.

Expres tegen een donkere achtergrond gefotografeerd en als focus-stack bewerkt.

Uitzicht en overzicht

Ook bekend onder de naam van Angel's Tears-narcis, is een elegante, kleinbloemige soort narcis die ook wel als tuinplant wordt gekweekt, maar dit exemplaar is in het wild gefotografeerd. Meest draagt ​​de stengel maar een of twee bloempjes maar hier had ik het geluk dat er drie aan zaten.

Een mooie dag werd afgesloten met een nog mooiere avond.

Mooi gebied in de Picos de Europa

En dan moet je wel wat manoeuvreren om ze alle vier scherp te krijgen.

Het Mantingerveld of Mantingerzand in Drenthe is op zijn mooist als de heide bloeit. Als je die twee heidepollen vooraan verbindt met de middelste jeneverbes krijg je een driehoek wat ik wel een interessant element vind in de compositie.

Met de zeer gewaardeerde hulp van Brigitte ontdaan van een magenta zweem, die vaak optreedt bij veroudering van dia's. Het is een diascan van een Velvia-dia, gefotografeerd in 1997.

Zie de special van Brigitte van Krimpen voor een heel interessant verhaal over de Knotwilg, geïllustreerd met prachtige foto's. Rubriek: Deel jouw Natuur.

 Klik hier voor het artikel.

Zie de special van Brigitte van Krimpen voor een heel interessant verhaal over de Knotwilg, geïllustreerd met prachtige foto's. Rubriek: Deel jouw Natuur.

 Klik hier voor het artikel.

In de omgeving van Haarlem zijn enkele mooie landgoederen die prima lenen voor natuur- en landschapsfotografie.

Ik ben er niet helemaal zeker van of dit een Zwarte Els is.

Dansend in de herfst

De Silvervegen in Lapland loopt van Zweden naar Noorwegen. Komend vanuit Zweden splitst zich even voorbij de grens met Noorwegen een onverharde weg af richting Skaitie (alwaar een kleine camping) en loopt vervolgens dood in de bergen.

In de uiterwaarden van de IJssel