Ik zat aan de waterkant om juffers en libellen te fotograferen toen er ineens iets langs mijn blote benen streek... het bleek een mannetje Zandhagedis te zijn. Even schrokken we van elkaar, toen ging hij weer rustig zijn gang en vervolgde zijn weg langs de oever waarbij hij onderweg even mooi voor me poseerde.

De DDN Fotodag Zandhagedissen op 10 juni jl. was klein maar fijn. En heet! 

Hier een verslagje van deze geslaagde dag.

Een artikel in het magazine van Landschap Noord Holland deed me ineens aan deze foto denken. Ik las dat een bevrucht vrouwtje Zandhagedis een nestkuiltje maakt in het open zand om haar eitjes af te zetten. Ze begint 's avonds met graven en gaat daar de hele nacht mee door. 's Morgens komt ze aanzienlijk slanker weer tevoorschijn.

Dat graven zagen we tijdens de DDN fotodag  in 2019 al midden op de middag, tot groot genoegen van de aanwezige fotografen uiteraard ;-)

Wat zou het fijn zijn als we die DDN-fotodagen weer eens mogen gaan organiseren!