Dit hoopje ellende kwam naar me toe gelopen op het pad in de voortuin. Blijkbaar in gevecht geweest met een ander. Voorzien van water en eten mocht ik ook nog een paar foto's maken. De normale schuwheid was helemaal verdwenen. Deze 2e upload ziet er iets minder dramatisch uit maar de foto is wel scherper en een minder drukke achtergrond. Heb ooit es zo'n gevecht tussen eksters gezien; is echt heel heftig. Nu gelukkig niks ervan meegekregen.

Op de voorgrond de vergeelde toppen van het oude palmboomblad; op de achtergrond het nieuwe ongeschonden blad. Vond de strepen met wat flauw zonlicht erdoorheen wel mooi uitkomen. En typisch nazomer (dan snoei ik de bladeren altijd bij).

1 kant van de dijkhelling is (nog) niet (voor de 2e keer) gemaaid. Het groepje distels dat op die plek staat wordt druk bezocht door de vlinders. Het is een leuk gezicht om te zien, al die fladderaars op 5 m2. Maar ook jammer. Want het was niet nodig geweest om al die inheemse planten en bloemen weer te verwijderen.

Deze vlindersoort helemaal alleen op een paar eenzame distels; moest ik thuis opzoeken wat het was. Logisch; de distelvlinder. In deze 2e upload de vlinder erbij gezocht die wel scherp was op het oog. Denk dat ik gewoon de verkeerde had gepakt bij de eerste upload. De drukke foto door het felle licht wat getempered. Waarbij je toch nog kunt zien dat de zon door de vleugels heen schijnt. Kan me van heel lang geleden herinneren dat ik die vroeger wel vaak zag.

De honingbij bezocht de watermunt in de tuin. Op de achtergrond kwam de zon door wat takken heen. Net zo lang geprobeerd totdat de bij precies voor het licht kwam door de wind want de watermunt bewoog zachtjes heen en weer.

Dit zaaddoosje van een klaproos wordt als het ware gelift door de grassen. De grassprieten geven een speels effect.

De compositie van de eerste upload trok inderdaad de blik weg van het licht. In deze tweede upload een stukje links eraf gehaald, maar ook 1 roze blaadje dat schuin naar beneden wees; dat viel meer op door de compositie te veranderen. Het wilgenroosje zag ik hier voor het eerst en het schijnt een geheel eetbare plant te zijn. Hij stond hier praktisch naast het bitterzoet en die is dan weer giftig.

In een groep rennen mieren de hele dag rond en zijn hard aan het werk. Solo gaat dat blijkbaar net iets anders. Deze zat helemaal alleen in de zon en liep rustig wat heen en weer. Maar steeds weer terug de warmte in en lekker rustig. Niks werken vandaag... De druk groene kleuren en een rozenblad onderin vroegen wat mij betreft om zwart-wit.

Tsja, deze vlinder hing aan een plankje. Kop naar beneden. Heb de vlinder dan toch maar digitaal omgedraaid want stond er een beetje raar bij. Oog en zwart-witte rand aan achterzijde vleugels wat verscherpt.

Ik zie een muis over het terras lopen en roep gauw de hond naar binnen. En ik dus naar buiten. Bewijs dat je een muis ook met een macrolens op de foto kunt zetten want dit is geen crop. Maar hoe kom je op ooghoogte? Ben gaan zitten op het pad en een uurtje later besloot de muis op een steen te klimmen. Een heel jonge gezien de nestharen en niet echt schuw. De lens op 10cm. Oogje verscherpt en klein stukje boven eraf gehaald.

Op zoek naar insecten zie ik ineens een voor mij onbekend zaad met lange staart aan een salieblad hangen. Er in gewaaid en staat niet in mijn tuin en voor mij onbekend. Alsof het salieblad een lik gaf aan deze gast waarna hij bleef plakken. Afbeelding extra zacht gemaakt met wat nevel; dit hing boven de fontein dus die waterkleuren (zachtgeel water met wat algen) zie je hier ook in terug. Specifiek gelet op het off-centre houden van het onderwerp.

Wat dit is weet ik niet; kan het ook nergens vinden. Op een 10cm hoge stengel staat een onbeduidend klein bolletje... tot de zon erop schijnt. Pas dan zie je de felgekleurde oranje haren. En kijk je dan van dichtbij dan zie je de zaden zitten. 2 Hiervan heb ik plaatselijk verscherpt. Ook nog zonder zon geprobeerd, maar dan zijn de haren ineens wit/grijs en zie je het plantje niet staan.

Vandaag een heleboel vlinders in m'n tuintje. De lijsterbes gaf een dotje schuim op de stam en alle vlinders uit de buurt (vliegen ook) kwamen langs om mee te eten. Op deze foto de gehakkelde aurelia die hier ondersteboven aan de stam zit met z'n tong in het schuim.

En eindelijk zat ie in een mooie setting met fijne achtergrond en een actieve houding. In die wachttijd werd ik op m'n handen gestoken door de muggen en het zweet liep in straaltjes van m'n hoofd. Maar ik ben hier wel blij mee al jeuken m'n handen nu nog (een week later).

Beeld zoals de titel al omschrijft; Broken. Zowel de heidelibel met kapotte vleugel als het takje waar ze op zit. Maar wel gebruikelijk na bijna een heel seizoen. De kop van de libel heb ik hier plaatselijk verscherpt (oefening baart kunst). Ik vond hier de achtergrond verrassend goed uitpakken.

De boomkikker eet volgens mij ook muggen. Deze is niet bang en gaat erachter zitten. Of juist slim, want daar zitten de ogen niet. Durft hij ook nog te steken? Bij deze 2e upload het velletje van de kikker weer gerepareerd. Na plaatselijk verscherpen en achtergrond wat vervagen bleek dat ik de ruisonderdrukking nog per abuis had toegepast.

Hier is ie weer; de groene schildwants. Gezien het kleine formaat moet dit haast wel 1 van die 28 zijn die als eitje in m'n tuin onder een kiwibesblad hingen. Kom er regelmatig nog een stuk of 5 tegelijk tegen die bij elkaar in de buurt blijven. Dit exemplaar laat zien dat een bijna uitgebloeide klaproos nog steeds waarde heeft voor insecten.

De zweefvlieg nam een aanloopje in de lucht om te gaan landen in de smalle weegbree; zijn restaurant. Het is een stuk eenvoudiger om een zittend insect te fotograferen dan vliegend heb ik gemerkt.

Aan de rand van het water rondom het hondenlosloopveldje staan een paar citroengele honingklaverbloemen. Door de stand van de zon (en om de flat erachter niet op de foto te krijgen) moest ik hier vanaf de slootkant richting veld fotograferen. Heb het droog gehouden gelukkig.

Het harig wilgenroosje vormt zaaddoosjes die uiteindelijk openspringen naar 4 zijden. Deze krullen weg zodat het zaad met de wind mee kan. De bovenste hebben uiteraard de meeste kans. Op deze foto zie je ook nog een gesloten zaaddoosje onderaan.

Mooi in kleur afstekende bloemen; diepblauw met letterlijk schitterende meeldraden. Het viel me op dat deze in de ochtend bloeien en 's middags trekt de kleur zich terug in de bloem. De bloembladen worden dan wit en sluiten. Eerst dacht ik dat ze dan dood zijn, maar de volgende ochtend zijn ze weer even fris blauw.

Een onkruid waarvan ik de naam niet ken; hoge steel met 5 mm kleine roze bloemen. Na de bloei komen er peulen aan. De peulen (op de foto onderin nog 1 te zien in lichtgroen) verdorren en als ze lichtbruin zijn springen ze van bovenaf open. Hierin zitten de zaadjes aan witte draden. De 4 peuleinden krullen steeds verder weg zodat de zaden vrijkomen. De bovenste gaat eerst en heeft dus de meeste kans.

Dit insect doet me in deze compositie denken aan De Denker van Rodin. Misschien dat ene pootje dat gebogen onder de kin uitkomt... Het is een vliegje dat thuishoort bij de zogenaamde wappervliegen. In 1820 voor het eerst wetenschappelijk gepubliceerd door Fallen. Meer info is er niet van. In de foto een fijn kleurverloop van groen naar rozeachtig links.

Hier zie je een groot model zweefvlieg; de zogenaamde 'blinde bij'. Hij heet echt zo. Deze zweefvlieg is niet blind en is ook geen bij. Met andere woorden: hij lijkt op een bij zodat anderen denken dat hij kan steken. En dat kan hij niet. Een tikkie meer naar rechts was mooier geweest in deze foto maar helaas niet mogelijk. Had er nog een paar gemaakt en daar kan ik de blinde bij wel verder naar rechts plaatsen, maar alleen op deze foto is de rechtervleugel zo mooi. Daardoor blijft dit de beste.

Frisgroene wilde plant met gelijkende hartvorm van de bladwesp. Het viel me op dat het plantje en het insect bij elkaar lijken te horen. Op de achtergrond het gesloten gele bloempje van de plant.

Dit is een moeraspendelvlieg; wie kent 'm niet? Het is een soort zweefvlieg. Wikipedia weet ook niet veel méér dan dat. Deze vlieg was druk aan het werk in de wildebloementuin en z'n ogen zaten vol met stuifmeel. Waarschijnlijk dan ook een vergissing om op een touw te landen. Het zicht was vast wat beperkter dan normaal.

Ook dit insect is slechts tussen 8 en 10 mm klein. De grote klokjesbij. De Grote Klokjesbij verzamelt voornamelijk stuifmeel op klokjes. Het stuifmeel wordt verzameld en naar het nest gebracht met de buikschuier; deze is geel-wit. De vrouwtjes hebben smalle witte haarbandjes op het achterlijf. En leuk om te zien zijn ze ook. In eerste instantie dacht ik dat het een mier was maar vloog weg toen ik dichterbij kwam. Hier rust ze even in de zon op een rozenblaadje.

Een klein beestje met een nog kleiner oog voor het maandthema; de miersikkelwants. Had ik nog nooit van gehoord en/of gezien. Het oog is gestippeld zilver met een grote rode rand eromheen. Het diertje is tussen 8 en 10 mm en jaagt zowel overdag als 's nachts op andere insecten. De vleugels zijn niet volgroeid en ze kunnen dus ook niet vliegen. Op de foto zie je dit insect op het uitgebloeide jacobskruiskruid zodat zachte pasteltinten ontstaan.

Hier kom ik niet uit; weet iemand van jullie welke vogel dit is? Lijkt op koolmees, maar is te groot/lang. Snavel is ook langer. Er zit een witte vlek op achterhoofd. Dan zou het een zwarte mees kunnen zijn, maar die hoort geen stropdas te hebben. Lijkt zo wel een kruising tussen merel en koolmees... in ieder geval vond ik de foto heel sfeervol al had ik hem liever iets hoger in beeld gehad.

De uitgebloeide klaprozen in m'n voortuin heb ik laten staan; kijken of dat nog iets wordt. Het zaad oogsten en volgend jaar weer uitstrooien leek me wel wat. Kijk is door de macrolens bovenop de knop, dan zie ik nu een pannenkoek met bruine suiker. De groene knoppen zijn bruin geworden.