Wat een training voor je spieren, deze foto. Oog- hand- en armspieren dan. Scherpstellen op de nieuwe baby van een bladluis. Dat kan uiteraard niet via AF. En iedere ademhaling zorgt voor onscherp beeld. Ik had geen idee dat de bladluis levend wordt geboren. Hier kun je dat duidelijk zien; pas op het eind buigt de moeder naar voren zodat de pootjes van de baby de tak raken. In kleur vond ik deze te rommelig worden dus gekozen voor zwart-wit.

In de voortuin staat een paw-paw; een boom die ook wel indianenbanaan wordt genoemd. Als er vruchten komen, kun je deze eten en hebben een lichte banaansmaak. Met doorsnijden zie je dan een soort hondenpoot in de zaagsnede. Hier is het nooit zover gekomen, want er staat ook een vijg die de zon wegneemt. Het blad is 3-lobbig en dat jonge blad zie je hier op de foto.

Er zitten weer 2 bloesembolletjes in de perenboom. Ben benieuwd of ik hier dit jaar peren vanaf kan halen; is nog nooit gelukt.

Wellicht ten overvloede; 'mijn' huismussen vliegen gewoon vrij rond hoor. Het klimrek is bedoeld voor de klimplanten. Maar wordt goed gebruikt door alle tuinvogels. Deze jongedame kwam even vlakbij om te kijken of er nog iets lekkers in de buurt lag.

Een tipje van de sluier opgelicht (de wind dan). Een enkele bloem van het kersenboompje uit de tuin. Ik hoop dat we dit jaar weer 1 kers kunnen vierendelen voor het hele gezin...

Bij een stuk ondergelopen wandelpad op de voorgrond en laag bij de grond 'ontstond' dit beeld door de lens. Achter het water een dubbele rietkraag waarachter een zogenaamd 'wiel'; een diepe waterpartij. Met tegenlicht genomen waarbij ik heb scherpgesteld op de grasgroene helling achter het wiel. Kwam erachter dat het beeld dan het mooist is en zonder dat je die grashelling kunt zien.

Deze huismus kijkt naar de lichtshow van de jonge rozenblaadjes in de wind. Terwijl ze zelf geniet van het voorjaarszonnetje. Ben zelf wat aan het spelen met ISO-waardes en wilde een donkerder effect bereiken.

De staartmees keek even als een volleerd model over z'n schouder. Hij was bezig de knoppen te openen van de Japanse esdoorn en de lariks. Knop open, fris nieuw blaadje komt eruit. In het geval van de lariks is dat dan een rozetje naalden. Het mooie contrast in blauw is van de afvalcontainer van de overburen... maar kleurt hier prima bij.

Pas toen ik hier voorbij was en achterom keek, zag ik de mooie lichtval. Een houtduif is hier opgegeten door waarschijnlijk een buizerd en samen hebben ze een monumentje achtergelaten. Ik heb in dit geval maar gekozen voor de categorie vogels want weet niet goed waar dit te plaatsen is.

Het wordt steeds moeilijker om 'vrije' foto's te kunnen maken in de voortuin die ramvol met vogeltjes zit. M'n jungle wordt wakker en krijgt blaadjes.

Een actief roepende pimpelmees voor het gevaar van 'een verbouwing aan de overkant'. En dat maakt hier ook de mooie achtergrond; zon op een gevel, een zilverkleurige steiger en een paar nieuwe kozijnen met glas. Nooit gedacht dat zoiets voor rust kan zorgen in een foto.

De wilg heeft hier nog 1 langdradig katje met mooi gele meeldraden. De andere zijn al uitgebloeid. De achtergrond bestaat uit een nat gedeelte gras en aarde (bovenin) en het water (onderin).

Het is nooit de bedoeling in de volle zon witte bloemen te fotograferen. Maar door alle uitbundige kleuren die hier aanwezig waren kon ik het niet laten. Een bloesemboompje (krent?) groeit hier samen met een ander boompje uit de grond. De takken zijn donker met doornen en rode bladeren, de ander lichtgroen met witte bloemen. En dan ook nog een hazelaar opgevangen die bleef hangen. Ik vond het een uitbundig plaatje geworden.

Onze wijk staat er vol mee; hooikoortsbomen... Gelukkig heb ik er geen last van, maar de rest van het gezin wel. Dit is er zo eentje; de wilg. Het lichte stuk linksboven heb ik al wat getemperd en ook geprobeerd om een andere uitsnede te maken, maar dit blijf ik toch de beste vinden.

2e upload van m'n vergeten foto van de zaagbek. Nu staat ie recht (is wennen met een zware lens). En iets minder verscherpt. Ruisonderdrukking had ik niet gebruikt; nu ook niet. M.i. niet nodig. In het brandschone water zwom ie tegenover een school. Was even zoeken naar een 'leeg' beeld; zonder ingeschopte voetballen, wat papier en plastic. Is bijna fullframe (behoudens het scheef houden van de camera) vanaf een schuine helling.

Dit weekend even gekeken of er al wat leven zat in een oeverwand langs de Maas. Nog niet dus. Over een paar maanden zit deze zandwand vol met oeverzwaluwen die af en aan vliegen. Maar ook het lege landschap vond ik wel de moeite waard.

Een simpel gansje, maar wel een foto met wat uitdagingen. Niets is recht; zo staat de gans op een helling naar het water, en het water loopt in een bocht weg naar een grotere plas. Het water (het gele gedeelte) is hier bijna niet zichtbaar; in de tuin die hier aan het water ligt, staat een flinke forsythia in bloei die het zonlicht vangt. Die reflecteert in het water samen met wat langere takken van een treurwilg. Om in reflectie geen licht te krijgen, camera net zolang kantelen tot het weg is.

In het grote koeienveld staat bij de afrastering een prachtig bloesemboompje. Volgens obsidentify is het een kerspruim. In dit geval was het wat later op de dag waarbij de zon de bomen aan de andere kant van de wei verlichtten. Felle late zon op de achtergrond gaf heel mooie kleuren.

Deze mooie zanger is niet alleen maar grijs x bruin en van dichtbij zeker niet saai. Vandaar dit portretje. Je kunt goed zien dat hij hele mooie en kleine veertjes rondom het oog heeft. Hij ging precies bij dat ene dode blad zitten van de klimop, dus wat extra contrast. Dit schuwe vogeltje had niet in de gaten dat ik vanuit de keuken met hem mee kon kijken, dus door het raam heen gefotografeerd.

Binnenkort barst de bloesem weer open aan de gemeenteboompjes naast de stoep. Dit vrouwtje vink heeft sinds kort verkering met het mannetje dat hier sinds vorig jaar af en toe langskomt. En op een dag als vandaag kwamen ze samen hier scharrelen; mannetje in de tuin, vrouwtje genoot van het zonnetje in de boom.

Grote zaagbek is hier bezig aan de jacht. Zorgt met z'n poten voor het 'omwoelen' van het water. Vlak voordat hij duikt staat z'n bek al open. Over de foto: je zou bijna denken dat ik de verzadiging omhoog gebracht heb. Die heb ik juist een tikkie teruggezet... De felle zon op het water zorgde hier voor knalkleuren.

Een maand of wat terug heb ik al es een foto geplaatst waarbij rivier de Maas buiten de oevers was getreden. Het natuurgebiedje is inmiddels weer toegankelijk, maar nu (in maart) is er nog steeds een stukje waar het water wel is binnengekomen, maar niet meer terug kan naar de Maas. Deze knotwilg staat nog steeds in bad en heeft een modderjasje aan. Bovenop ontstaat nu natuur die daar eigenlijk niet hoort te wonen.

Dit is de waarschuwing van de pimpelmees voor een naderende ekster. Je zou het geluid bij de foto moeten horen... Deze dappere pimpelmees besloot hier niet te vluchten, maar heel hard tegen de ekster te schreeuwen; en dat hielp. De ekster vloog (half doof) alsnog weg.

Vis in chocoladevla. Je moet er maar zin in hebben. Deze grote zaagbek zwom volgens mij bewust naar dat ene stukje waar veel zon stond. Door de warmte van het water zou de vis daar ook zwemmen? En dat klopte; heb er in die 5 minuten tot 3 keer toe 1 uit zien halen. Uiteraard bleef ik zo stil mogelijk staan. De honger was blijkbaar groter dan de angst.

Neem ik een keer een ander straatje in de wijk, loop ik ineens naast een vissende grote zaagbek (man). Zo af en toe laat ie zich in de wijk zien. Helaas een heleboel zon, dus het wit gaat uitbijten. En normaal heel erg schuw, maar blijkbaar zat er door de aanwezigheid van die zon, heel veel vis in dit stukje water. De zaagbek zwom met me mee (ik op het fietspad) zodat ik er lang van kon genieten.

Ik zat op een vuilniszak langs de waterkant en deze gans was nieuwsgierig en zwom naar me toe. Rondom het eilandje in de wijk zitten 5 paren die binnenkort hun nest gaan maken. Het claimen van de beste plekjes is al over het hoogtepunt heen.

De houding van de mus in combinatie met de 2 takken deed me aan een paradijsvogel denken. Hij zat ook wel keurig als model en de achtergrond werkte ook al mee.

De ijskristallen waren net aan het wegsmelten toen ik dit blad tegenkwam van de hemelse bamboe. Het lachte me toe.

De bloemetjes van vorig jaar zitten er nog in bij de buren. Helemaal gestript. Ik vond het wel een mooi effect hebben met een beetje zon. Zou dat ene spinragdraadje het bloempje in evenwicht houden?

Een paar dagen waren de singels bevroren. Een knobbelzwaan had een alternatief plekje gevonden; een grasveldje in de zon, met aan 2 zijden een taxushaag. Die kon wel een paar dagen zonder water; na een dag of 3 was ie weer weg en kon het gras herstellen. De uitdaging in deze foto was het niet laten clippen en te focussen op de details in het verenkleed.