Op het lavazand in Indonesie groeien soms wat sponstakken. In een daarvan zaten twee kleine sepia's. Uit niets begonnen ze met paren. Ze verstrengelen hun tentakels waarbij het mannetje het sperma pakket overbrengt naar het vrouwtje.

Je ziet in Indonesische wateren zeer regelmatig murenen. Dit zijn echte nachtjagers. Als ze eenmaal iets in hun bek hebben, laten ze dat niet zomaar los. Deze " Fimbriated Moray" (bij gebrek aan een nederlandse naam) zit overdag gezellig in zijn holletje, maar niet alleen. Als je goed kijkt zie je links en onder de murene de armen van een brokkelster, een soort zeester. En rechts naast zijn kop zie je nog net het lijfje van een vis. Die voelen zich daar best veilig denk ik.

Zeenaaktslakken zijn er populair bij onderwaterfotografen. Vaak is het wel even zoeken, maar het is zeer de moeite waard. Hier een Three-lined Pectenodoris, een slakje van 5 to 10 mm groot. De Pectenodoris eet voornamelijk sponzen. Daar krijgt hij zijn kleur en ook zijn gif van! Fel gekleurde onderwaterdieren zijn vaak giftig, deze dus ook. Hier legt het slakje zijn eieren, allemaal in een string. Zelfs de eieren zijn giftig. Gemiddeld komen ze uit na 15 tot 20 dagen.

De Donut naaktslak dankt zijn naam aan de rondjes op zijn rug, die doen denken aan een donut. Het slakje is een beetje doorschijnend en maximaal 1,5 cm groot. Het is dus wel even zoeken, maar dan heb je ook een prachtig mooi klein naaktslakje voor de lens.

In de wateren van Indonesië leven heel veel naaktslakken van groot tot zeer klein. Voor een (macro) fotograaf is dit echt een paradijsje. Het is niet eenvoudig om deze kleine wezens te vinden. Maar als je er ëën gevonden hebt, zwemmen ze gelukkig ook niet snel weer weg. De Halgerda Batangas is een van de vele mooie voorbeelden.

Rhinopias Frondosa is een vis uit de schorpioenvissen familie. Bijzonder en zeldzaam. Een trofee voor de onderwaterfotografen. Een fel begeerde vis voor de vissenhandelaars helaas.

De anemoonvis, in dit geval een Clark's clownvis, leeft in symbiose met een anemoon, hier een Heteractis Aurora (Beaded sta anemone) De vis krijgt bescherming van zijn gastheer, een neteldier. De vis zorgt dat alles netjes en schoon blijf bij de anemoon. Eitjes leggen de vissen meestal aan de voet van de anemoon, hier in een omgekeerde schelp. De eitjes worden vaak voorzien van nieuw "zuurstofrijk " water door de ouders.

Het Bargibant's zeepaartje is super klein. Van kop tot staart slechts twee centimeter.Het is één van de 8 pygmee zeepaardjes die bekend zijn. De zeepaardjes leven in koraal Gorgonen. Dit zijn ook weer diertjes die het water filteren voor voedsel. Met alle poliepen uit is het zeepaardje bijna niet te vinden. Het zeepaardje is in staat om zijn uiterlijk aan te passen aan de gorgoon waarin hij leeft, In dit geval rosé. Zeepaardjes leven van plankton en zuigen dit naar binnen.

De pygmee inktvis, slechts een paar millimeter groot. Ze hebben een soort plakrand op de rug waarmee ze zich onder blaadjes, wier of andere dingen. Niet te vinden, dat doet de gids voor je. Daarna kan je ze zelf wel vinden als je heel goed kijkt.

De Hairy octopus.....zeer zeldzaam. Een van de weinige keren dat de duikgids compleet uit zijn dak ging toen hij dit beest vond. De structuur, onderdeel van de huid van de octopus, lijkt net op gras en wier. En is zo goed gecamoufleerd. De gids vond hem, en ik maakte maar wat foto's, ik had geen idee wat ik zag. Inzoomen op de foto, en pas toe ontdekte ik het oog van de octopus ;-). Daarna kon ik deze foto maken. Vervolgens schoot de octopus er vandoor in het wier en gras, niet meer te vinden.

Net terug van een mooie duikvakantie in Indonesië. Veel gezien, waaronder deze decorator crab. De krab vermomd zich door de hydropoliep, waarin hij verschuilt, op zich te plakken. Bijna niet te zien. Wij hadden gelukkig goede gidsen die ons dit dier en vele andere hebben laten zien.