De foto's van het bomijs lenen zich volgens mij ook goed voor de omzetting naar zwart/wit. Deze foto is gemaakt op een zandpad waarvan de sporen gevuld waren met water dat vervolgens bevroren is.

Als de winter zich toont er er nog een vleugje herfst aanwezig is... Deze foto kwam tot stand door gebruik te maken van een vintage lens voor de achtergrond en meervoudige belichting vanuit de camera toe te passen.

Tijdens een flinke wandeling in de omgeving van Uffelte zag ik op een pad bomijs (ijs waar water onderweg gezakt is en waar dus lucht onder zit) met mooie structuurtjes erin. Eerst met de telefoon foto's gemaakt en later met de camera er weer naartoe en opnieuw foto's gemaakt. Omdat het ijs vlak is geen stack gebruikt. Bij een van de foto's heb ik de helderheid geinverteerd toen kwam dit eruit. Was ik toch wel enthousiast over.

Er lag vanmorgen een klein laagje ijs op de sloot waar een paar mooie luchtbellen in zaten. Vanaf de kant deze foto kunnen maken.

In een tuin mocht ik fotograferen toen er mooie rijp zich gevormd had op takjes en vruchtjes die er nog hingen. Tegen de groene achtergrond komt het ijs mooi uit, vind ik.

Op het raam van de deur van onze garage vormen zich soms mooie ijsbloemen. Met een zwart doek erachter komen de figuren mooi uit.

Heel bijzonder want als je op de weg rijd zie je alleen een klein stukje blauw ijs en na een stukje lopen zie je pas hoe groot het is. De Svínafellsjökull ("Varkensberggletsjer") is een kleine gletsjertong van de grote Vatnajökull in het zuiden van IJsland. Het smeltwater wordt via de Svínafellsá en vervolgens de Skeiðará naar zee afgevoerd. Deze Skeiðará vloeit met zeer vele armen door de enorme Skeiðarársandur.

Het antarctische landschap is verstillend en adembenemend mooi. En dan heb je de kakofonie van een pinguin kolonie.

Een Gentoo (ezelspinguin) wandelt terug naar zijn/haar kolonie. In de achtergrond zijn de uitlopers van een gletsjer te zien.

Hetzelfde plasje bevroren water als de vorige foto, maar een ander deel en door de polarisatiefilter zo te draaien bijna alle weerspiegeling weg gekregen waardoor dit abstracte kunstwerk overbleef. Nog wat gekleurde details door de verdorde grassen op de bodem.

Vorig weekend op de Veluwe heb ik mijn eerste vorst meegemaakt. Dit bevroren plasje had mooie structuren, dus het statief eroverheen gezet, meerdere composities gemaakt en met de polarisatiefilter gespeeld. Allemaal totaal verschillende plaatjes gemaakt. Hier het contrast en de kleuren versterkt en wat storende elementen weggestempeld.

Het lijkt wel alsof er rook uit de berg komt. De gebroken spiegeling tussen de ijsblokken verraden de temperatuur... Ik heb nog een lensvlekje gevonden en opnieuw verzonden. 😉

Bevroren water van een mini watervalletje geeft deze kleurrijke creatie.

Tijdens de reis om al het moois van Ijsland te zien mag een bezoek aan Diamond Beach niet worden overgeslagen echt bizar om te zien. Diamond Beach is een strook zwart zand die deel uitmaakt van de grotere Breidamerkursandur-gletsjervlakte, gelegen bij de gletsjerlagune Jokulsarlon aan de zuidkust van IJsland.Op het Diamond Beach spoelen de ijsbergen die de gletsjerlagune vullen aan op de kust.

IJzig weer met harde wind en regen. Maar een strand voor ons alleen! In de laatste tijd nog wel de eindselectie kunnen maken voor een fotoboek. Fijne herinneringen en foto's die voortreffelijk de sfeer van het moment weergeven: stormachtige wind, regen, koud, genieten!

Toch gelukkig een paar nachtvorstjes. Daardoor ijs in de sloot. Toen het water daaronder wegzakte ontstond er zgn. bomijs. Dit was kapot gemaakt maar daardoor waren er leuke figuurtjes ontstaan. Daar was dit er een van. Ik zie er twee ijsvogeltjes in.

Tijdens een fotowandeling door het Twiske raakte ik gefascineerd door de bevroren bellen in het ijs. Door de variërende grootte van de bevroren luchtbellen ontstaat er diepte in het beeld. De donkere delen heb ik in de nabewerking meer aangezet, zo ook de diagonale lichtval. Hierdoor ontstond voor mij een vervreemdend abstract beeld. Het mysterieuze 'zwarte gat' draagt bij aan dit gevoel, waardoor het net lijkt alsof je naar een planetenstelsel in de ruimte kijkt. In de vergroting van het beeld komt het effect nog beter naar voren.

Structuren en lijnen in ijs intrigeren me altijd mateloos. Jammer genoeg vriest het niet zo vaak in het westen van het land dus niet veel kansen. Maar als er dan ook nog net wat kleurtjes aanwezig zijn is het feest om te fotograferen.

Bij mij in de kustregio hebben we veel minder winterse omstandigheden gehad dan elders in het land, ik moest dan ook echt zoeken naar onderwerpen voor mooie winterplaatjes. Gelukkig vond ik deze herfstbladeren, gevat in een heel dun laagje ijs.

Ik zie hier niet zoveel landschapsfoto's voorbijkomen. Zonder een menselijke maat is in Nederland ook best wel lastig. Ik begin daarom maar eens met een buitenlandse foto. Hoewel bijna midden in de nacht is deze foto bij zonsondergang gemaakt in IJsland bij het bekende ijsmeer Jökulsárlón. De zon verlicht net een zichtbare top van de grootse gletsjer van Europa, de Vatnajökull. Het 'gouden' licht in het water wordt onderbroken door een Eidereend. Vorig jaar gemaakt tijdens een Photopills expeditie

Een koude winter morgen voor zonsopkomst in de polder de Berkenwoudse driehoek. Eindelijk sneeuw en ijs , en dat maakt gelijk alles anders in de polder.

Ik vond deze vorm in het ijs , deed me denken aan een of ander gedrocht, omgezet in zwart wit.

ik heb ijsschotjes gefotografeerd met de lensbaby met macroconverter. Scherpte is voor mij hierbij niet van belang. Wel bewust op zoek gegaan naar beeld opbouw en mijn inziens die ook gevonden.

Soms zij er prachtige weerverschijnselen te vinden als het winter is.

De korrelvorm van vensterrijp heeft een grotere dampspanning dan de kristalvorm, waardoor voortdurend dampdruppeltjes overdestilleren naar de naburige rijpkristalletjes; daar slaat de waterdamp op neer en zo is er om de groeiende kristalletjes een zoom, waarin het gehalte aan waterdamp een snel verval vertoont (zie paragraaf 174. Vensterrijp bij https://www.dbnl.org/tekst/minn004natu02_01/minn004natu02_01_0007.php). Dit is een stack van 4 opnames.

De natuur levert soms prachtige kunstwerkjes af. Dit kwam door stand doordat er eerst erg veel water in de uiterwaarden stond. Daarna begon het te vriezen en het bodempeil te dalen. Daardoor kon ik deze draad met ijs kunstwerkjes vastleggen.

Ik had de kerstslingers al een paar dagen geleden opgeruimd, maar koning Winter was het daar blijkbaar niet mee eens, want hij had een paar nieuwe aan de poortdeuren gehangen. Vensterrijp tref je meestal aan op enkel glas. Soms, als de omstandigheden gunstig zijn, vind je het ook op het schilderwerk buiten. Het vastleggen valt niet mee, want als je te dichtbij komt, smelt het door de 'warmte' van je camera, je adem en je lichaam. Dit is een stack van 12 opnames.

Doordat er veel hoogwater was in de polders en het daarna ging vriezen ontstonden er heel bijzondere kunst werkjes aan het prikkeldraad. Het water ging zakken en toen kwam dit prachtige natuurverschijnsel te voor schijn. Ik moest wel flink klunen en zakte vaak door het ijs in de weilanden om uiteindelijk deze foto te kunnen maken.

2 kleine Ijsschotsjes op elkaar, een laagstaande zon, dit zijn de ingrediënten voor deze 'softe' foto. De foto is gemaakt met de lensbaby velvet 85mm

Waterhoen, vrouw, begeeft zich op glad ijs.