Een hele tijd zat ik te hopen dat de Watersnip op dit plekje bij de waterplant zou komen, blij dus toen hij dat deed en het gouden licht van de nazomer maakte het plaatje voor mij af.

Het valt nog niet mee om met het keiharde licht tegenwoordig de belichting een beetje goed te krijgen.

Eind september kleurde een klein eilandje bij HBN10 al in mooie herfsttinten. Dan is het hopen, en geduldig wachten tot een watervogel zo aardig wil zijn om op de juiste plek voor het eilandje langs te lopen. De Watersnip werkte een keertje fijn mee.

Watersnippen, ik was blij ze te zien, maar véél te ver weg. Een beetje verdekt opgesteld heb ik een poos zitten wachten. Af en toe kwam er eentje uit de dekking en hoopte ik dat ze dichterbij zouden komen. Dat deden ze helaas niet, dus maar geprobeerd om op meer dan 40m afstand er wat van te maken en naderhand héél veel gecropt. Vond het zo met één in de dekking en de ander eruit toch best een aardig plaatje, typisch het gedrag van Watersnippen.

Derde dag op rij een foto van een Watersnip, maar telkens heel anders. Ik ga vogels fotograferen dan ook een steeds  leukere uitdaging vinden!

Vandaag een Watersnip die zich wél goed liet zien, hij had net een vette worm gevangen.

De Watersnip bleef verstoppertje met me spelen, meer dan zijn kop liet hij niet zien, maar dat levert toch ook wel een leuk plaatje op.

Deze Watersnip zat op nog geen 30 cm van de rand van de weg maar liet zich niet door auto's verjagen ook al reden ze binnen de meter met een aardige snelheid langs de snip. In de natuur leer je steeds weer bij want als iemand mij verteld had dat deze schuwe vogels zo dicht lans de weg zouden foerageren had ik het waarschijnlijk niet geloofd. Ik heb nog gedacht de snip te fotograferen terwijl er een auto langs raasde maar dat leek me toch echt te gevaarlijk.