Al jaren hang ik pinda's in een netje in de tuin om een Gaai te lokken. Gisteren was het eindelijk zo ver. Gelukkig blijf hij nog even in de appelboom na genieten.

Wat zijn ze ontzettend schuw deze mooie vogelsoort. Deze bleef gelukkig een seconde zitten.

Als een gaai bij de hut verschijnt blijft het zaak om rustig te bewegen. Weinig ontgaat deze slimme vogels.

Een Gaai kwam vlak voor de hut badderen en dan zetten ze vaak hun kuif even op. Zo ook dit keer. Ik kreeg de vogel er niet helemaal op, omdat die vlak achter de rand van de hut zat, dus dan maar een portretje. Exif-gegevens: Iso 1250, 300 mm, 0ev, f/7.1, 1/250

opname vanuit een fotohut. Doordat de vogels vaak op ooghoogte zitten levert dit vaak intieme beelden op. Het weer was somber, dus hoge ISO (6400ASA), maar toch via Topaz Photo AI plug-in behoorlijk onder controle gekregen. Tegelijk betekent dit ook het voordeel van zachte, delicate lichtval, geen harde slagschaduwen. Met een 300mm/f4 lens op volle opening (600 mm FF equivalent) levert dit ook een mooie vage achtergrond op.

Van Gaaien is geweten dat ze een wintervoorraad aanleggen van eikels en beukennootjes maar ook op je voederpost weten ze aardig wat weg te dragen. Zon op de herfstbladeren in de achtergrond gaf hier een gele kleur. Vanuit schuiltentje.

Terug naar juli voorbije zomer, tja ik ben nu eenmaal iemand die liever in de natuur rond hangt en niet zo graag aan de PC zit, dit brengt natuurlijk wel achterstand met zich mee, de weersomstandigheden zoals vandaag helpen me daarbij. Vogel eigenlijk wat kort bij de lens, luxeprobleem zoals men wel eens zegt.

De wetenschappelijke naam van de gaai, Garrulus glandarius, is te vertalen als 'voortdurend krassende eikelzoeker'. Dat typeert de gaai alleen in de winter, dan eten gaaien vooral eikels, maar ook beukennootjes, granen (mais), fruit en ander eetbaars. In het najaar hamsteren gaaien de eikels en verstoppen die in de grond. Bij voedselgebrek worden ze opgegraven (bron: Vogelbescherming).

Wat zijn het toch prachtige vogels, die gaaien. Toen ik in Vogelhut Enterveen zat, kwamen ze een paar maal dichterbij en kon ik dit portretje schieten.

Deze foto van een Taiga-gaai is liggende in de sneeuw genomen. De gaai had op iedere plek de foto in kunnen vliegen, maar dat de vogel zo perfect door het midden kwam en ook nog de vleugels spreidde op de juiste plek, dat had ik niet durven dromen.

Ik vind gaaien best lastig te fotograferen. Ze vliegen snel weg en vliegen haast altijd van je af als je ze vliegend wilt fotograferen. Deze had me pas in de gaten nadat ik hem gefotografeerd had.

Gaai prachtige vogel en zo actief voor een Schuilhut.

Dubbelopname van berkenbomen, een meegetrokken en de andere met de Gaai, die een paar seconden op een tak kwam zitten, gelijk er achterna genomen. Samengevoegd in photoshop.

Wat de achterste Gaai te vertellen heeft weet ik niet maar de Gaai vooraan kijkt wel héél bedenkelijk.

Deze gaai die van wat besjes kwam eten kon ik fotograferen in Zweden vanuit een hut

Een gaai vanuit de vogelhut in Klazinaveen. De Gaai is toch wel een favoriete vogel van me. Ze zijn altijd attent, mooie houding en een donkere achtergrond heeft mijn voorkeur.

Portret van een gaai voor een schuilhut.

Het zijn brutale rakkers en schreeuwers, maar tegelijk ook prachtige vogels om te zien met die zwart-witte kraalogen, gestreepte kop en subtiele lichtblauw met zwart gereepte veren opzij....

Het gebeurt niet vaak dat een Gaai even blijft zitten om een foto van zich te laten maken. Meestal zijn deze vogels erg schuw.

Ging de meeste aandacht uit naar de spechten, een gaai is ook nooit weg. Deze kwam even kijken wat ik aan het doen was.

Tijdens een strenge winterperiode enkel jaren geleden kwamen de Gaaien, heel voorzichtig, ook naar het vogelvoer als ik bij het keukenraam zat. Loeren, pakken en wegwezen.

Bij het fotograferen vanuit een fotohut had het gevroren, lag er rijp op het gras en scheen het zonnetje. Er kwamen steeds enkele Gaaien vlak voor de hut eten van de gestrooide maïskorrels. Het viel ons op de Gaaien diepere kleuren leken te hebben dan de Gaaien, die je bij ons ziet.

Op de straat zag ik een Vlaamse gaai liggen die kennelijk in aanraking met een auto was geweest en gedood was. Ik heb een veertje meegenomen naar huis en daar met de macrolens een paar foto's van gemaakt.

Deze gaai genoot van de pinda.

Deze gaai kwam heel even drinken en was toen weer snel weg.

Vlaamse gaai op een paaltje.

De gaai ging het water n aar hield de boel goed in de gaten.

De Gaai zat te pronken en hoorde het geluid van de camera , maar bleef onbewogen zitten.

De normale schuwe vogel stoorde zich totaal niet aan het geluid van de camera.

Voor de hut ligt een veldje met graan, klaprozen en korenbloemen. Dit is vooral in het voorjaar een fraai gezicht en toen er ook nog een Gaai wilde gaan zitten had ik geen reden tot klagen.