Elk jaar maak ik toch weer een knieval voor deze gracieuze bloemetjes, ze vervelen me nooit. Het wordt wel steeds moeilijker om er weer wat "nieuws" van te maken. Zo kom je nog eens iets tegen voor het maandthema als je je enorme archief aan het opschonen bent.

Op zoek naar paddenstoelen werd mijn aandacht getrokken naar de schoonheid van de fragiele structuur van dit blad (Canada populier). Gemaakt in tegenlicht . In nabewerking omgezet naar zwart/ wit en bewerkt in Nik silver efex. Achteraf gezien had wat meer ruimte aan de rechterzijde welkom geweest.

Deze afgelopen week worstelde ik met ernstige ziekte in de familie (crisis is inmiddels voorbij, gelukkig). En het enige dat ik wilde fotograferen waren de massa's bloeiende fluitenkruid in het bos. Op de een of andere manier, was hun fragiele elegantie troostend voor mij. Met meervoudige belichting probeerde ik de essentie van 'Queen Anne's Lace' zoals we dat in het Engels noemen te vangen.

Ze zijn zo fragiel en toch zijn het bikkeltjes om met de kou al hun bloemetjes gelijk na de winter al te laten bloemen. een van de weinige bloemen waarvoor ik graag op mijn buik ga.. Ik heb er een meervoudige belichting van gemaakt, 2 foto's samengevoegd door de camera.

Vorige week zondag op zoek geweest naar Hazenpootjes, en gevonden. Wat zijn het toch prachtige fragiele paddenstoelen.

Het fragiele van de gele morgenster zaadpluizen en waterdruppels heeft dit beeld opgeleverd.

Heerlijke tere paddenstoelen zijn dit toch. De oranje blaadjes zetten deze zwam in vuur en vlam.

Schaduw makend op de grassen en de zon op de achtergrond geeft deze pastelkleuren van bloeiende grassen. Het is bijzonder mooi om de kleine details te zien van de bloeiwijze.