Het blijft na al die jaren fotograferen toch nog altijd bijzonder om een valkje zo dicht naast de auto te hebben, echt genieten

Eindelijk lukte het mij na ongeveer 2 jaar om vrouw bosuil volledig (in ieder geval de kop) in beeld te krijgen. Soms had ik ze al samen gezien in deze holte, wat overigens géén broedholte is. Meestal zit man (de rooie, zie eerdere foto's) er alleen in. Nadat ze man de holte uitgejaagd had, liet ze zich even in vol ornaat zien om vervolgens ook op stap te gaan. Vanuit schuiltent.

Pelikaan in rusttoestand. De vogel zelf ligt dan rustig op het water te dobberen, vaak met het puntje van de snavel net onder het wateroppervlak. En zo af en toe haalt hij die snavel een stukje omhoog. Dit is geen gecropte foto maar bewust zo gemaakt. Even uitproberen voor mezelf.

Ook deze keer weer naar Oud Poelgeest geweest. Naast de auto en waaide ik bijna weg. Leuk dat begint goed. Toch de uitdaging aangegaan. Dat houd je scherp. Wat maakt een beetje wind nou uit met macrofotografie! Paraplu erbij en de wind is weg. Die paraplu is toch wel erg handig zo nu en dan. Zeker toen het begon te regen en keihard te hagelen. Die paraplu heeft me gered denk ik, wat een hagelbui was dat. Wat hebben we toch een fijne hobby. Toch weer Happy.

Twee welpen van de cheetah-familie, die we regelmatig tegen kwamen bij de fotosafari in Botswana. Hier gekozen voor een zwart/wit bewerking om te tekening op de koppen en vacht te benadrukken.

Nu de lente komt verdwijnt Orion weer uit beeld In het zwaard van het sterrenbeeld staat deze bekende nevel die ook met het blote oog als een vaag vlekje te zien is. In het hart van de nevel ontstaan nieuwe sterren, vandaar de titel. Na hele lange tijd afgelopen winter weer een beetje aan de gang met astrofotografie. Dit beeld is gemaakt met een camera met een zwart wit sensor door vele beelden gemaakt door verschillende kleurfilters samen te voegen.

Fuutje vindt het wel lekker zo op de rug van zijn moeder. Ben benieuwd of het nu wel lukt om te plaatsen.

Meestal laat ik de narcissen links liggen. Hier heb ik mezelf uitgedaagd om er wat moois van te maken.

Vrijdag 15 maart 2024 deelgenomen aan de Workshop Zilt&Zo onder de bezielende begeleiding van Loes en Brigitte. De workshop was opgedeeld in 3 delen. Start met structuren aan de kust. Daarna in het duinengebied ingetrokken voor de wat meer intieme landschappen, al vond ik de vormen in het zand gevormd door de wind nog veel interessanter. En eindigend op het strand om te spelen met lange sluitertijden. Ik heb de workshop als zeer interessant ervaren en weer een hoop inspiratie opgedaan.

Gisteren scheen het zonnetje even, dus ik ben weer even snel naar de bosanemonen gegaan. Het waaide nogal, dus het was best lastig om iets scherp te krijgen. Maar bij deze geloof ik redelijk gelukt.

Het is lang geleden dat ik voor het laatst een macrofoto heb gemaakt, maar toen ik de uitgebloeide geraamtes van de lampionplanten zag, wist ik dat ik daar iets mee moest doen. Ik heb me twee halve middagen uitgeleefd op de 'karkassen'. Ik merkte dat ik het mooiste licht, ook hier met macro, rond- en na zonsondergang had. Heel veel onderbelicht, in Photoshop/ Lightroom het contrast nog wat verder opgeschroefd en (denk ik) ook de verzadiging nog beetje verhoogd. Geen idee of dit aanspreekt?

Sinds kort les in het fotograferen met behulp van microscoop. Je kunt je camera via tube met microscoop verbinden. Of je gebruikt camera die op microscoop past en hier speciaal voor gemaakt is .

Moeder Vos vond blijkbaar de oude ruïnes van een kalk oven in het park een goede plek voor haar nest. De jonkies waren erg speels en trokken zich niks aan van het kleine groepje mensen die naar ze stonden te kijken (en te fotograferen).

Parende waterjuffers nog verbonden in de vroege ochtend tussen dauwdruppeltjes, stilletjesaan ontwaken ze.

Door de vele regen stond er een grote plas water die er normaal niet staat op deze plek. Ik maakte deze foto net voordat de zon op kwam. De zon die zich maar heel kort even liet zien. Daarna kwam er veel regen.

De macrolens weer op de camera voor sneeuwklokjes. De start van het macro seizoen. Langzaam komt de natuur op gang en kunnen we weer aan de slag op de vierkante centimeter.

Het was lang geleden dat ik de macrolens in mijn handen had, echt weer even wennen, maar wat was het toen heerlijk om lekker met de bosanemoontjes bezig te zijn, helemaal voorjaar!

Deze koolmees deed zich tegoed aan de katjes van de wilgentakken die tussen het riet stonden.

Vaarwel herfst en winter! Deze foto is genomen op het Kootwijkerzand tijdens een spectaculaire zonsondergang. Het moment was niet gepland. Ik stond hier en richte mijn camera puur intuïtief op deze fotogenieke berk. Ah, nice! Alleen aan de linkerkant nog een flitser plaatsten voor extra diepte en sfeer. De boom krijgt hierdoor meer vorm en ook doet het me goed om het gras te zien oplichten. Alles bij elkaar resulteerde in een episch landschap!

Tijdens een vroege morgenwandeling in het natuurgebied Doode Bemde merkte ik deze twee opvallend verschillend gekleurde Zwartgerande tuinslakken tijdens een intiem moment

Ik kon vorig jaar een heerlijke serie schieten van vechtende tureluurtjes, lang niet alle foto's daarvan heb ik geplaatst, dat komt nu bij het thema Twee mooi van pas.

De kleur wilde ik benadrukken van dit gele bloemetje. Door er een dubbele opname van te maken kreeg ik dit effect.

Dit was toch wel 1 van de mooiste momenten die ik samen met mijn vrouw in de natuur beleefd hebt op onze vakantie in Friesland. We waren elke dag te vinden in het Lauwersmeer gebied.

De bijenophrys heeft de vlinder niks te bieden. Geen nectar, geen stuifmeel. In tegenstelling tot alle andere ophryssoorten zorgt zij overigens meestal zelf voor haar bestuiving. Af en toe wil zij nog wel eens een solitaire bij verlokken tot een pseudocopulatie, maar met een vlinder heeft de orchis niets van doen. Veel meer dan een rustplaats is er voor het dambordje hier niet te rapen. in de vroege ochtend was de vlinder nog niet erg actief en dat liet mij toe om rustig dit beeld te schieten.

Sneeuwklokjes duo in het Mildenburgbos.

Nog mooi ingevouwen trotseren de krokussen alle regen. Nog even en dan volgt er een kleur explosie in mijn tuin.

Was een moeilijk karwei om er eentje ( kopje 1mm. ) scherp te krijgen. Plat op de buik omdat het kleine spul zich vlak boven het water bevindt. Moest me daarom behelpen met twee rijstzakken, op elkaar, omdat ik schuin naar beneden moest fotograferen. Tevens moest ik aan de compositie denken. Uiteindelijk gelukt.

Het was een nacht geweest met lichte vorst en had de mogelijkheid om s' ochtends even het veld in te gaan. Ik was op zoek naar ijspatronen maar de vorst was maar licht geweest dus waren de mogelijkheden beperkt. De sloot waar ik langs kwam was bedekt met een dun laagje ijs en zo vond ik dit kunstwerkje.

Met deze foto wilde ik het tere, prille van de pas ontloken sneeuwklokjes weergeven. De foto is gemaakt met mijn Canon Eos R en Canon 100 mm macrolens. F/3.2, Sluitertijd 1/1250, ISO 400 Koele witbalans om de foto wat extra sfeer mee te geven

Deze foto is gemaakt november 2023, Friesland. Eerst zagen we de Baardmannetjes op behoorlijke afstand, maar beetje bij beetje kwamen ze korter bij. Gewoon op een plekje blijven staan totdat ze mooi in beeld kwamen. Het tegenlicht gaf hier nog wat extra's. Sony A7IV + 200-600, uit de hand genomen.