In werkelijkheid ziet het er heel anders uit ( zie internet ), Hoogstwaarschijnlijk heeft een slak dit op zijn geweten.

Kwam deze bekende zwam tegen op een omgevallen boom. Zoals vaker bij deze zwam zat die onder de guttatiedruppels. Het teveel aan vocht wat sommige planten, zwammen en schimmels tot zich nemen in de groei raken ze dan weer als druppels kwijt. Mooi om dit te fotograferen.

Door het afwezig zijn van vlinders de afgelopen maanden me maar toegelegd op andere kriebel beestjes. Spinnen zijn er wel . Dus maar aan de slag met Tijgerspinnen een losse flitsers.

De laatste twee weken aardig wat icarusblauwtjes gezien. Deze twee kon ik tussen wat takjes door parend fotograferen

Op een mooie septemberochtend kwam het torenvalkje ineens recht op me afvliegen! Heb net eens een heleboel foto's van torenvalken bekeken en in deze houding zie ik ze vrijwel niet voorbij komen. Gekozen voor vierkante uitsnede, zo vind ik hem het best tot zijn recht komen.

Een boeket bloemen met o.a. deze vrucht ( buiten geplukt, lijkt op framboos maar is het volgens mij niet) stond in een vaas. Deze vrucht viel in het water, waarna ik een foto heb gemaakt door het glas. De combinatie van luchtbelletjes en de eveneens ronde vormen van de vrucht vind ik mooi. En om een zachte uitstraling te bereiken heb ik een lens van Lensbaby ( de zogenoemde Velvet) gebruikt.

En hier dan een foto van de Visarend die kwam aanvliegen en neerstreek op de lantaarnpaal.

Geprobeerd een abstract beeld te maken van de Zwavelzwam, ik werd overdonderd door de kleurenpracht.

De beroemde berg op een onstuimige namiddag gefotografeerd vanaf de top van Sasso di Sesto.

Op pad met een oud projectorlensje ziet de wereld er ineens anders uit. Vooral naar het licht toe ontstaat er een wonderlijk bokeh. Deze rozenbottelstruik wilde wel meewerken om er een weelderig geheel van te maken. De nabewerking is redelijk standaard. De kleuren een beetje laten vervagen om het vertrek van de zomer weer te geven. Helaas geen Exif bij dit lensje. Diafragma onbekend. Er staat werkelijk niets op dit stukje "plastic fantastic".

Deze springspin had een vlieg te pakken gekregen en had voorlopig geen honger meer

Na aanleiding van de zwartwitte waterval van Birgitte mijn bijna zwart witte waterval van jaren terug in Australie, The Grampians, een klein bergformatie met spectaculaire vergezichten en landschappen, staat voor april weer op mijn lijstje. ik heb ook een zwarwitte versie hiervan.

Misschien wordt het nog eens een maandthema, maar na de vorige zwart-wit beelden wilde ik niet achterblijven. Dit is een bekende fotolocatie aan de Oelerbeek in landgoed Twickel. De over de beek hangende bomen hebben mooie vormen die ook nog eens in de beek reflecteren. Om de vormen nog meer te accentueren heb ik voor monochroom gekozen in een wat donkere stijl die ik voor het eerst heb bewonderd in foto's van Awoiska van der Molen

Deze Visarend had een harder gevangen in het Noordzeekanaal,waarbij de Ekster probeerde een graantje mee te pikken. Prachtig moment.

Ria Grootzevert en Anjolien van der Es hebben op 31 augustus een gezellige groep fotografen rondgeleid over het Buurserzand in Twente. Ria heeft mij gestimuleerd om eens buiten mijn comfortzone te gaan zitten zodat ik een groot deel van de ochtend met mijn Pentacon 50 mm f/1.8 lensje op mijn camera heb rondgelopen. Heel veel was niet geslaagd, maar deze foto vond ik wel een succesmomentje. Camera: Sony A7IV Lens: Pentacon 50mm f/1.8 1/1000 sec ISO 100

Ik ben geen expert maar volgens mijn zoektocht naar de naam is dit de Kempense Heidelibel maar nogmaals, ik kan me vergissen. Inmiddels werd mij bevestigd dat het om de bruinrode heidelibel gaat.

Nu er in deze periode volop Morinelplevieren doortrekken, een oudje van een paar jaar geleden, toen ik deze soort voor het eerst kon fotograferen. Na een paar uur zoeken had ik de moed al bijna opgegeven, toen een andere fotograaf ze gelukkig terug vond. Het waren drie vogels en ze lieten zich goed benaderen. Liggend in het zand uit de hand gemaakt.

Het blijft een mooie ontdekkingsreis, de Weerribben onderwater, hier de stengels van waterleliebladeren

Het was vorige week vrijdag tot mijn verrassing stormachtig aan de kust. Ik had een uurtje de tijd voor mijn afspraak elders en ben op de fiets gesprongen en naar Scheveningen gefietst. Wat was dat genieten met als extraatje de zwerm meeuwen in de lucht. Het voelt rijk om zoveel moois zo dicht bij huis te hebben.

Magisch ochtendlicht kleurt de heide

Tijdens een wandeling zag ik deze tak met bloemen staan en vond deze mooi. Verder voor mij onbekend maar mooi genoeg om mee te nemen, te laten drogen en te fotograferen. Vooral de fijne tekening vind ik mooi. Voor de achtergrond heb ik een opname van bakpapier gebruikt die ik vooral in de schaduwpartij laat doorkomen.

Zonsondergang langs de Australische kust, Kenneth River. Iso 400 F11 2 seconde 20 mm

Boomkikkers zitten meestal lekker in het zonnetje te dutten, maar gelukkig besloot dit kikkertje om een betere plek te zoeken. Snel een paar foto's kunnen maken. Pootjes zijn niet scherp maar ik had geen tijd om het diafragma aan te passen. Ik was me ook erg bewust van mogelijke verstoring. Wat dat betreft vond ik een macro lens niet echt ideaal.

Meestal is het een wirwar bij de schijnpluimpjes maar dit groepje kon ik mooi los van de anderen fotograferen. Ze zijn 4 á 6mm. hoog. Een mooie bijkomstigheid is hier de sierlijke voetjes.

Een ontwakende libel bij een klaverplantje. De kleuren en bubbeltjes op de achtergrond zijn ontstaan door de verschillende zomerse begroeiing in de graskant langs de vijver. Ik heb hier gebruik gemaakt van een vintage lensje: Meyer-Optik Gõrlitz Domiplan.

Onze vakantie in Noorwegen begon met een overnachting in Bergen. Vanaf het balkon van ons appartement hadden we een mooi zicht op Bergen, het fjord en de wijde omgeving. En een kleurrijke zonsondergang. Impressie m.b.v. ICM en MVB in de camera.

In een landschapsfoto in augustus is de paarse hei een fijn onderwerp dat vaak scherp in beeld wordt gebracht. In deze foto is de hei als achtergrond aanwezig, zowel letterlijk achterin, als in de reflectie op het water. Daardoor gaat de witte bloem van de waterlelie mooi afsteken en stralen, als een balletdanseres op een paars podium. Ik stak mijn telelens door een pluk pitrusstengels heen (de waterlelie wel in een kleine opening!) waardoor de achtergrond mooi dromerig wordt.

Een deel van de Jan-van-Genten kolonie op het eiland van Noss NNR, bij de Shetlandeilanden. Het lijkt weer wat beter te gaan met de Jan-van-Genten bij deze eilanden, de vogelgriep van twee jaar geleden heeft flink toegeslagen, maar de rotsen zaten weer vol met jong leven. Deze groep Jan van Genten broedde op een lager gelegen plateau bij de kliffen, een mooie setting met de rotswand op de achtergrond.

De Tryfan is een van de meest iconische berg in Wales en is gelegen in het Snowdonia National Park. Met een hoogte van 917 meter is de Tryfan beroemd om zijn opvallende, ruige profiel dat doet denken aan de rug van een prehistorisch dier. Het bezoek aan Snowdonia heeft veel indruk op mij gemaakt. Een prachtig landschap met ruige bergen, glooiende heuvels en schilderachtige meren. Om het dynamisch bereik te vergroten heb ik gebruik gemaakt van een belichtingstrapje.

Afgelopen nacht op het strand van Petten geprobeerd Perseiden te vangen. Met twee camera's bijna continu op de interval is nu de grote zoektocht naar vallende sterren begonnen. Maar de hele avond was er gloed van noorderlicht zichtbaar. Soms ook met pilaren die ook met het blote oog te zien waren. En nog wat zeevonk om het feest compleet te maken. Dit zijn vier gecombineerde foto's om wat mensen uit beeld te houden. Ik ben zelf door de zeevonk gerend.