Speulderbos revisited!
Gisteren een top dag gehad in het Speulderbos, mist en zon waren de ingrediënten voor een geslaagde fotodag.
Gisteren een top dag gehad in het Speulderbos, mist en zon waren de ingrediënten voor een geslaagde fotodag.
Deze boom staat pal langs de bekende N70 route ter hoogte van het dorp Beek. Vele malen ben ik onder deze boom gaan liggen om wat ik zie ook op camera te krijgen. Maar steeds mislukte het omdat het gewoon niet in beeld past. De panorama's die ik maakte lukte ook niet goed. Ik ben er zelfs met een heuse shift-lens onder gaan liggen, maar geen succes. Uiteindelijk kwam dit beeld uit een 9mm Laowa rectilinear full frame lens. EXIF: 9mm, f/11, Focus stack, exposure blend van +2ev tot -3ev.
Dit hele kleine paddenstoeltje lag op zijn kant in mijn broeikas. Tijd om mijn Laowa 25mm eens uit te proberen. Flitser schuin van achter en er ontstond iets waar ik wel blij van werd. In Lightroom heb ik nog wat aan de schuifjes getrokken waarna ik moest denken aan de opkomende zon. Ik vind het altijd spannend om abstracte beelden te tonen!
Het was die avond een mooie zonsondergang bij de strekdam in het noorden van texel. de sluierbewolking was mooi gekleurd en door de lange sluitertijd (10stops nd filter) werd dat nog extra benadrukt. Ik heb hier een HDR foto van gemaakt om 1 het zonlicht een beetje te temperen en 2 om de stenen wat op te lichten, die waren helemaal zwart/dicht gelopen in de originele foto.
Dit is zo'n voorbeeld waarbij je geen concreet idee hebt, maar puur een gevoel. Al 1 of 2 jaar ben ik op zoek naar de mogelijkheid om een bepaald herfstgevoel met de camera vast te leggen. Het heeft te maken met de combinatie van donkere, dreigende (blauwige) bewolking en felrode herfstbladeren. Op een of andere manier roept dit een bepaald gevoel van rust en mystieke verstilling op. Met een gradient filter heb ik ter plekke de donkere bewolking wat meer geaccentueerd.
Voor deze opname van alweer een tijdje terug heb ik toen de ICM techniek toegepast en daarna in PS wat opgepimpt.
Voor deze foto een rol boombast gebruikt om een tunnel te creeren aan het eind stond deze mycena met in de achtergrond de kleur van herfstbladeren. Tijdens het maken had ik ook meteen de titel in mijn hoofd. Foto komt zo uit de camera.
Deze stond mooi alleen, was al aardig tegen niet meer mooi aan. Maar gaf juist daarom mooie tekeningen in het verweer. Het zand was door de regen extra nat.
Tijdens een winderige avond op het strand in december zag ik deze mooie onaangetaste zandduintjes en het contrast met de donkere wolken gaf mij een mooi beeld. Uitwaaien is altijd heerlijk op het strand en vergeet je camera niet mee te nemen en valt altijd iets te ontdekken!
Kreeg maar heel even de tijd om de Sperwer- man bij dit licht te fotograferen. Had ook nog het geluk dat hij uitgerekend op dat moment zich ging rekken en strekken.
Nog een foto van de workshop "100 tinten wit". Ook hier heb ik met texture het geheel een wat oude look gegeven. Over de compositie was ik het niet direct met mijzelf eens. Ik had hem in eerste instantie naar 16:9 bijgesneden, maar ik vind 3:2 gewoon een fijner formaat. Het bosje rechts is een beetje eigenwijs, daar hou ik wel van. Zonder het bosje wordt het een saaie plaat mijns inziens.
Mannetje Kruisbek fraai in het licht aan de oever van het bosmeertje.
De Oorlepelzwam groeit op (ondiep begraven) dennen- en sparrenkegels in in naald- en gemengde bossen op zwak zure tot basische grond, vaak kalkhoudende zandige of lemige bodems.
Zaterdag 28 oktober in het prachtige natuurgebied Loonse en Drunense duinen de workshop 100 tinten wit gevolgd. Na een gastvrij welkom met koffie namen Loes en Brigitte ons mee het gebied in. . Brigitte gaf op drie locaties uitleg over de techniek van high-key fotografie, compositie's en nabewerking aan de hand van zelf gemaakte foto's in het gebied. Ik kwam er al snel achter dat high-key niet alleen 2 stops overbelichten is. Ik heb voor twee bomen gekozen die niet als voorbeeld hebben gediend.
Wie heeft het als kind niet ooit gedaan. Onder paddenstoelen had ik het nog nooit gezien. Vandaag weer met 24 heerlijk in het bos gespeeld. Regen voorspeld maar geen druppel gezien.
In het Etosha National Park kwam deze olifant nieuwschierig dichtbij. Motor uit en rustig blijven. zo kon ik deze foto maken. Iets gecropped
Deze boom vond ik erg mooi, maar hij stond in een druk bos. Ik heb er een creatieve bewerking op losgelaten om hem te isoleren uit zijn omgeving zodat hij alle aandacht kon krijgen die hij verdient.
Een mooi kronkelweg bij de Kaapse Bossen met hier en daar wat herfstkleuren. Foto in PS bewerkt met Gaussians onscherpte en kleuren dieper gemaakt met de overvloeimodus vermenigvuldigen.
Het was vroeg in de ochtend toen ik deze foto maakte in het natuurgebied...er hing een dun laagje mist en het licht van de zon ,die nog niet boven de horizon was,kleurde de wolken zacht rood ....mooi om te zien en te fotograferen.
Kwam deze vliegenzwam tegen tijdens een hike in de Dolomieten. Kleurde zo mooi tussen het gras en de rotsen. Ben geen paddenstoelen fotograaf, maar deze herinnering wilde ik toch vastleggen. Meervoudige belichting (3x) in camera met dark blend mode. Opnames door handmatige rotatie van camera. Omgeving zwart gemaakt.
Op een mooie koude windstille herfstochtend zijn de lage delen van het Geleenbeekdal gevuld met mist, nog even en de zon zal de mist wegbranden. Het carré links is kasteel Ter Borg. HDR van 7 opnamen met drone.
El Color de mis Rêves is een bijzondere locatie. Om er te komen heb je een 4x4 nodig en zelfs dan vrees je af en toe vast te komen zitten. Het uitzicht is prachtig en de Kolibries zoemen letterlijk om je hoofd. . Deze foto nodigt uit om er je eigen verhaal bij te maken.
Altijd weer leuk om thuis nieuwe gebieden te zoeken en dan bij aankomst composities uit te zoeken en te fotograferen. De herfstkleuren moeten nog een beetje komen maar her en der zagen we al een glimpje.
Op het strand was een grijze zeehond aan het uitrusten maar moest af en toe toch nog wat rekken en strekken.
Twee juffertjes, nog steeds verbonden en ontwakend tussen de bedauwde grassen in het veengebied. .
Een gemixt bos met op de voorgrond meest Eikenbomen harmonieus bij elkaar. Hoewel de meeste mist al opgetrokken was, dreef er af en toe nog wat binnen (hier vooral van rechts).
Alle aandacht voor dit mooie bloemetje. Met een Oreston lensje gefotografeerd.
Het eerste ochtend licht in het park, de dag kon al niet meer stuk.
Foto uit de oude doos, onverwacht kreeg ik bezoek bij de vijver van de Grauwe Klauwier, nog nooit eerder gehad bij de vijver , en ging voor mij op de juiste plek zitten, dat was genieten.
Het vrouwtje legt gewoonlijk een tot twee keer per jaar een nest, tussen februari en augustus. Het legsel bestaat uit 8 tot 12 eieren. Toch nemen de aantallen om onduidelijke redenen af, sinds 2000 met zo'n 20% (bron: Vogelbescherming). Jonge wilde eendjes zijn aandoenlijk, dus laten we hopen dat de soort tot in lengte van dagen blijft bestaan.