Bij gebrek aan winters weer maar een foto uit 2019 waarop mevrouw Havik me op een bezoekje trakteerde. Geprobeerd om er iets anders dan anders van te maken, dit valt meestal niet mee omdat ze vlak voor mijn neus zitten. Ik wil ze dan niet verstoren door een ratelende camera. Verstoring? Dan zie je ze niet meer terug. Wachten op een geschikt moment is dan het motto.

Onopvallend zit dame Sijs tussen het bladgoud.

In deze donkere dagen willen wij, op deze manier, iedereen bij DDN fijne feestdagen en vooral een gezond 2022 toewensen.

In 2013 zaten er veel Kruisbekken in het bos ( invasie ). Na dat ze zich te goed hadden gedaan aan de zaden uit de Dennenappels en de Lariksappeltjes kwamen ze regelmatig naar beneden om hun dorst te lessen.

Dit groepje dat ik gefotografeerd heb lijkt veel op de Opgeblazen Knoopzwam. Gevonden op een omgewaaide Berk. Voor determinatie moet het microscopisch worden vastgesteld.

Gevonden aan de onderzijde van een dikke tak. Een beetje groot in beeld gezet omdat er rondom het kunstwerkje storende objecten zaten. Contrast verhoogd en het Plasmodium wat opgelicht in Photoshop.

Vaak hoor en zie je ze niet en plotseling zit er een bij het water. Ze schuwen altijd de drukte als ze komen drinken en badderen.

Tijdens het foerageren is er altijd wel een moment om te kijken of alles nog in orde is.

Kogelwerper gesloten van 2mm. Buitenzijde wittig tot okergelig, stervormig opensplijtend in 5 tot 9 goud of oranje gele slippen, waarna een bruinzwart pakketje van 1mm zichtbaar wordt. De Kogelwerper schiet met behulp van drukverandering dat zwartbruine pakketje tot 4m hoog en tot 5m ver weg. Na het wegschieten van dat pakketje blijft in het centrum een glazig wit, bol omgeklapt vlies achter. ( foto is al eerder geplaatst ). Deze foto toont : 1 in wording, 2 open en daarnaast een pakketje.

Gevonden op een tak die deels in het water lag, moest hem keren om geen natte voeten op te lopen. Naderhand de tak weer neergelegd zoals ik hem vond.

Deze foto is van het vorige jaar toen een juveniele Havik eerst een uitgebreid bad nam en vervolgens naar een boomstronk vloog om te drogen. Hier scheen op dat moment precies de zon op. Alle roofvogels die ik heb gefotografeerd zijn natuurgetrouw vastgelegd dus geen lokaas!!

In de haven van Lauwersoog waren een paar Steenlopers, in een plasje op de kade, aan het badderen. Telkens als ze uit het water opvlogen schudden ze in de lucht al fladderend het overtollige water van zich af. Daar heb ik dankbaar gebruik van gemaakt.

Hier de Kersenrood variant van deze prachtige soort. Gevonden op een gedeelte van een Berk die al jaren geleden in het bos door een harde wind tegen de vlakte was gegaan. Moest het stuk wel even een kwartslag draaien om er beter bij te kunnen. Heb gebruik gemaakt van een stevig statief, tussenringen en een draadontspanner. De breedte van de foto is nog geen 25mm.

Deze 1mm kleine soort is hier in de beginfase. Sommige bolletjes verkleuren al een beetje naar roze , hierna kleuren ze kersenrood en vervolgens takelen ze af naar bruin. Als laatste worden ze zwart. Dit alles gebeurt binnen 24 u. Ik had hier het geluk dat de slakken ze niet voor de fotograaf hadden ontdekt.

Soms heb je het geluk dat op het juiste moment ( licht ) een vogel gaat zitten daar waar jij hem graag wilt. Deze keer ook nog eens een mooie soort waar ik niet op had gerekend.

Deze twee oude Dennenappeltjes lagen netjes achter elkaar in het mos met daarop deze 1mm kleine bolletjes. Dus: Plat op de buik. Ik heb altijd een dekzeiltje bij me want het kan soms behoorlijk nat zijn. Naderhand het platgelegen mos weer netjes aanharken ( hand ) zoals het voorheen was.

Dit bloemstukje (ca. 2,5 cm.), dat ik niet op naam kan brengen, vond ik tussen het mos. Het was even puzzelen om een rustig beeld te creëren en er zoveel mogelijk in de scherpte te krijgen.

Stap voor stap naar de waterkant en daarbij altijd alert.

Afgelopen week heb ik de eerste Keep al weer waargenomen. Een mooie soort die in de herfstperiode zo af en toe met de Vinken meekomt. Deze foto is van 3 jaar geleden.

In de eerste fase zijn deze watjes wit, 2e fase roze of oranje, 3e fase bruin. Bij de 4e fase gaat aan de bovenzijde een kapje open en verschijnen de draadwatjes. Tijdens het fotograferen van deze 3mm kleine draadwatjes verscheen een Bolvormig Springstaartje. Gelukkig bleef het ook nog even stilstaan. Dus: twee voor de prijs van een.

In 2018 waren de Zwarte Spechten mij goed gezind. ( Hitte ) Geregeld kwamen ze even naar het water om te drinken en te badderen. Deze dame liet zich op 4m afstand gewillig fotograferen. Ik gebruik geen spiegelglas, waardoor je kunt fotograferen, dus voorzichtigheid is geboden. Heel rustig breng je dan de camera met objectief naar de vogels om ze niet te verstoren. Verstoring: dan zie je ze hoogstwaarschijnlijk niet meer terug. Bij de Roofvogels is dit sowieso het geval.

Tijdens een boswandeling zag ik dit kleine groepje Porseleinzwammen aan een Beuk. Het was wel even zoeken om er een aantal in de scherpte te krijgen.

Deze Myxomyceten zaten op een natte, dikke, rottende, liggende boomstam. Het was een moeilijk karweitje omdat ik er alleen maar aan de voorkant bij kon. Dus van bovenaf terug fotograferen en dan ook nog eens de compositie en scherpte in de gaten houden. Uiteindelijk lukte het om deze foto te maken.

Deze Sneeuwgors foerageerde op de pier, in de haven, van Lauwersoog. Als je het tactisch aanpakt kom je redelijk dichtbij je onderwerp. Een beetje tijgeren is dan geen overbodige luxe om bij een laagstandpunt je onderwerp te kunnen fotograferen.

Het is al weer een tijdje geleden dat ik veel kruisbekken op bezoek kreeg ( invasie ) , hierbij zaten ook vele jonge vogels met allerlei variabele kleuren. Een mooie soort die veel belangstelling toonde voor de Lariksappeltjes en de Dennenappels. Geregeld kwamen ze dan ook naar beneden om hun dorst te lessen.

Wanneer het rustig en stil is in het bos draai ik altijd uit voorzorg de mm. terug. Dit kwam me weer goed van pas toen na een half uur stilte plotseling, uit het niets, deze Mevrouw met een Jonge GBS voor me neerknalde. Deze jonge GBS werd een paar minuten kopje onder gedrukt tot er geen leven meer in zat. Hierna vloog ze met haar prooi verder het bos in. Een hele belevenis.

De loep die ik altijd bij me heb kwam me deze keer weer goed van pas. Doordat het begon te regenen werd de bespreking ruw verstoord en bleef er maar weinig over van dit kleine spul. Gelukkig had ik al een paar opnames gemaakt.

Het was een lastig karweitje om er één scherp op de foto te krijgen. Hier ging de mot op een Rhododendron blad zitten. Je krijgt maar een paar tellen de kans en dan gaan ze de lucht weer in. Handmatig scherp gesteld en uit de hand gefotografeerd.

Wanneer de krachtpatser ( juveniel ) van het bos plotseling voor je neus staat is het wel even kicken. Moest de mm. flink terugschroeven om de jonge Havik enigszins redelijk in beeld te plaatsen. Natuurgetrouwe foto.

Iets wits, met het blote oog niet te zien wat het was, dus de loep er maar op. Wat ik zag, waren kleine ronde bolletjes, het fotograferen waard. Gebruik gemaakt van twee tussenringen. De gehele foto is 1,5 cm-2cm breed.