Na het foerageren is er tijd voor een beetje ontspanning. Deze Sneeuwgors maakte gebruik van een versleten visnet dat op een pier lag. Met een beetje tactiek zijn ze goed te benaderen. Plat op de buik en een beetje tijgeren is vaak voldoende.

Was nog net op tijd om ze te fotograferen want ze waren op hun retour. Gevonden op een vergaande Dennenboom.

Honderden zaten op kletsnatte stukjes vergaand hout van een Beuk. Dan is het even zoeken wat me past. Deze foto is 2,5 cm. breed. Voor determinatie moet er eigenlijk microscopisch onderzoek worden verricht van dit kleine spul. Maar zo langzamerhand weet ik van sommige soorten wel wat de naamgeving is.

Tijdens de glijvlucht naar het water sloeg de Sperwer ineens rechtsaf en griste hij een Koolmees-man uit een Beukenstuikje. Vervolgens keerde hij terug op de tak vanwaar hij kwam. Hij gaf mij netjes de tijd om er foto's van te maken..

Gisteren al weer de eerste kepen gesignaleerd in het bos. Ze komen meestal samen met de Vinken om te drinken. Deze foto is al weer van drie jaar geleden. De tijd gaat snel, vooral op onze leeftijd.

Afgelopen week vond ik dit kleine spul aan de zijkant van een tak die op de grond lag. Ze zijn vers van de pers want de dag erna waren ze alweer verschrompeld. Het is even zoeken wat geschikt is om te fotograferen want er zaten er behoorlijk veel op. Deze foto is nog geen 2cm breed. Al met al ben je wel drie kwartier bezig om er iets van te maken. Stevig statief, tussenringen en draadontspanner zijn een must. Gebruik altijd handmatige scherpstelling.

Nu met het natte weer staat mijn blik weer op scherp als ik door het bos loop. De Myxomyceten staan bij mij met stip bovenaan en een Loep is dan onontbeerlijk. Bij dit IJshoningraatje was een Loep niet nodig want die was op afstand al waar te nemen.

Bij warm weer of na inspanning raken de vogels hun warmte kwijt door hun bek ver open te zetten. Zo ook deze dame van de Wespendief die in die periode een paar keer het water kwam opzoeken om af te koelen, te badderen en te drinken. Het is een hele belevenis om deze bijzondere soort bij het water te krijgen en te mogen fotograferen.

Soms zijn er meerdere Eekhoorns in het bosgebied en dat geeft vaak hommeles. Ze gunnen elkaar het licht in de ogen niet en dan zijn het echt geen lieverdjes.

Zo af en toe wanneer het rustig is met de vogels hou ik me bezig met deze tak van sport. Het valt niet mee om deze onrustige vliegers in de scherpte te krijgen. Na vele pogingen is het me toch gelukt om de Libel vast te leggen zoals ik het graag wilde.

Het zijn echte druktemakers die snel hun kostje bij elkaar zoeken, drinken, badderen en dan weer wegwezen. Op de foto is duidelijk het witte vlakje boven bij het begin van hun snavel te zien waaraan je ze kunt herkennen. Ook hun geluid is onmiskenbaar.

Hier kun je mooi zien hoe de Sperwers hun staart gebruiken om in balans te blijven tijdens het badderen.

Bijna had de jonge Havik een Eekhoorn te pakken maar die kon ternauwernood ontsnappen. De Eekhoorn had zijn zich hogerop een plaatsje gezocht in een Lariksboom waar hij/zij met allerlei rare geluiden ( angst ) liet horen. Hier kun je mooi zien hoe de jonge Havik het nakijken had. Het hele gebeuren is natuurlijk een hele belevenis maar zo langzamerhand wen je ook aan bepaalde situaties.

Zodra de jongen uitvliegen wordt er vaak alleen nog maar door het mannetje gevoerd. De Dames zijn dan niet meer zo lief tegen hun jongen. Vaak worden ze dan door haar verjaagd.

De Matkop en de Glanskop zijn vaak moeilijk uit elkaar te houden. Het beste kun je ze herkennen door hun zang. Ook heeft de Matkop geen helder lichte vlek aan het begin van de bovensnavel, de Glanskop wel.

Momenteel krijg ik weer af en toe bezoek van Groene Spechten. Tijdens het badderen hield hij de boel nauwlettend in de gaten. Dit geldt natuurlijk voor alle vogels.

Deze naald en bosbewoner komt alleen in het broedseizoen iets vaker te voorschijn. Ze zijn voornamelijk tijdens de schemering en 's nachts actief. De schuwe vogel stond in de zomer 's avonds om half acht zo maar uit het niets voor me. Moest hem/haar groot in beeld plaatsten omdat rechts van de vogel ook nog een Houtduif stond.

Het viel niet mee om deze mooie soort netjes op de foto te zetten. Hier op de Grote Klit gunde hij mij wel even de tijd. Uit de hand gefotografeerd.

Deze mysterieuze, bijzondere roofvogel (dame ) heb ik in een maand tijd al vier keer op bezoek gehad. Hier is mooi te zien hoe de roofvogels zich koelen door de neb ver open te zetten en hierbij ook hun derde ooglid gebruiken. Het is een bijzondere ervaring om deze prachtige roofvogel van zo nabij te mogen observeren en te fotograferen.

Deze Bosrietzanger zat vrolijk te zingen op de Zuring. Gefotografeerd vanuit de mobiele schuilhut.

Tijdens onze vakantie op een boerderij ( Schiermonnikoog ) kon ik dit tafereel in een koffiepauze vastleggen. Het feest ging hier niet door, een paar tellen later lukte het wel in het gras.

Een paar dagen met twee broers op stap geweest. Ook het Woldlakebos werd bezocht voor de vlinders maar die lieten het behoorlijk afweten. Gelukkig waren deze twee Groot Dikkopjes mij welgezind.

Nadat ik wat onderhoud had gepleegd en water had ververst ben ik nog even in mijn schuilhut gaan zitten. Gelukkig had ik de camera meegenomen. Ik kreeg namelijk plotseling bezoek van deze prachtige dame. Een bijzondere soort waar ik zeer content mee ben.

Aardige mensen boden mij aan om op hun erf een paartje Steenuilen te observeren en te fotograferen. Dit Steenuiltje zat geconcentreerd te kijken naar de rondvliegende Meikevers.

Afgelopen jaar kreeg ik tot driemaal toe dezelfde situatie voorgeschoteld zoals op deze foto van een paar jaar geleden. Zomaar uit het niets ploffen de Sperwers met hun prooien bij het water neer en deze worden dan verdronken. Verrassend is, dat het allemaal Grote Bonte Spechten waren. Een hele belevenis op zich.

Wanneer mijn broer en ik een rondje Bargerveen doen gaan we meestal eerst een kijkje nemen in de Kijkhut. Dat toevallig in een van de waterbekkens een Ree stond was voor ons een aangename verrassing. Soms heb het geluk aan je zijde.

Mooie soort, meestal kondigen ze zich al aan met hun onmiskenbare deuntje.

Deze dame zat, op een paaltje, zich rustig een beetje op te tutten. Het paaltje is geen sierstuk maar de kleuren komen mooi overeen met de kleuren van deze mevrouw.

Al heel wat Spechten voor de lens gehad maar hier lukte het me om een paring van de GBS vast te leggen. Soms lacht het geluk je toe.

In een tijdbestek van drie kwartier kregen mijn oudste broer en ik dit tafereel drie keer voorgeschoteld. Gefotografeerd vanuit de mobiele schuilhut.