Vaak kondigen ze zich al aan met hun typische luide geroep. Ze zijn schuw en verkennen eerst hun omgeving. De mannetjes kun je herkennen aan hun rode vlek onder het oog, deze is bij het vrouwtje zwart.

Momenteel veel bedrijvigheid langs en op de Berkel. De foeragerende reiger werd door wandelaars verstoord en daar kon ik mooi van profiteren. Had hem/haar al in het vizier en de weersomstandigheden werkten ook nog eens in mijn voordeel.

Heb ze al in verschillende stadia gefotografeerd, ze veranderen van structuur en kleur. Het is passen en meten. De foto is is een paar cm. breed.

Wanneer ze zitten te badderen maakt een beetje geluid hen niets meer uit. Geen uitsnede. Wens allen bij de DDN een gezond 2024.

Deze twee op hun voetstuk maar groot in beeld gezet wat ze volgens mij ook verdienen. Moest alles uit de kast halen om er fatsoenlijk bij te kunnen. Zag pas door de zoeker dat er druppeltjes op zaten. Ze zijn samen in werkelijkheid ongeveer maar 4mm. breed en 7mm. hoog.

Ga elk jaar weer terug naar het voor mij bekende stuk hout om te kijken of deze prachtige schimmel aanwezig is. Elk kopje op een donker steeltje is 0,3-0,4mm klein. Dus loep is noodzakelijk. Hou tijdens het fotograferen al rekening met de belichting zodat ik thuis alleen het schuifje van de hooglichten iets naar rechts hoeft te schuiven. De Smaragdina dankt zijn naam aan de kleur. Helaas is voor deze fraaie schimmel nog geen Nederlandse naam. Geen uitsnede.

Op de terugweg van de eerste pier kwam ik twee sneeuwgorzen tegen die rustig aan het foerageren waren. Liep ze een paar meter voorbij zodat ik de laagstaande zon in de rug kreeg. Dan rustig op je kont een stukje naar beneden zakken en wachten tot ze jouw kant op komen. Kon nog net een paar foto's maken voordat de de laagstaande zon achter de dijk verdween.

Dit groepje, elk kopje circa 2,5mm. klein en heel mooi van kleur, kon ik gisteren ook nog eens op een vochtige, bevroren oude boomstam, vereeuwigen.

Die dag was de Noordse stern ons goed gezind. Evenwel had deze een zendertje onder de rechtervleugel. Het koste daarom wel enige moeite om hem/haar zo te fotograferen dat de zender niet meer zichtbaar was. Met de losse veer ik wel leven.

Er zaten op het moment dat ik er was verschillende modellen op een oude liggende boomstam . Zoek dan met een loep naar een geschikt model dat mij past. Dit stelletje in fase 2 had prachtige voetjes en verdiende volgens mij dan ook de volle aandacht. Zet altijd eerst mijn stevig statief zodanig op dat ik er weinig aan hoeft te veranderen. Dan gaat pas de camera erop. Scheelt een hoop werk.

Kreeg maar heel even de tijd om de Sperwer- man bij dit licht te fotograferen. Had ook nog het geluk dat hij uitgerekend op dat moment zich ging rekken en strekken.

Had een paartje Houtduiven in het vizier die zich heerlijk aan het poetsen waren op een bestaande Larikstak. Plotseling vlogen ze met een noodgang van de tak en nam deze adulte dame Wespendief de plaats over. Natuurlijk ook niet verkeerd. Een klik was voor mij voldoende om deze bijzondere roofvogel vast te leggen. Ben altijd zeer voorzichtig i.v.m. verstoring.

Ben een poosje zoet geweest om dit super kleine spul enigszins netjes en gedetailleerd op de foto te krijgen. Je hebt vaak slecht licht in het bos en een lichtbron gebruik ik niet.

Zeer klein, 4,5mm. hoog en 2,5 mm. in doorsnede en conisch van vorm. Binnen enkele uren veranderen ze al van kleur. Hier de ruimte gegeven voor een beetje sfeer.

Heel even kwam die middag de zon erdoor en de Grote lijster zat precies op de goede plek.

Rondje op de fiets bracht mij deze foto. De Putter zat lekker te snoepen van de zuring. Even afgestapt, camera op het zadel voor ondersteuning. Geen uitsnede.

Meestal groeien ze massaal bij elkaar maar dit trosje kon ik mooi los van de anderen fotograferen. Het is altijd weer een uitdaging om er iets van te maken. De Fopdraadwatjes zijn 1,5 mm. klein. Stevig statief, tussenringen, draadontspanner en loep zijn van belang om er iets van te maken. Maak altijd gebruik van handmatige scherpstelling zodat je precies kunt zien wat wel en niet in de scherpte valt.

Deze zaten aan de zijkant van een oud afgebroken stammetje. Om er iets van te maken was even puzzelen. Handmatige scherpstelling.

De laatste tijd krijg ik weer geregeld Sperwers op bezoek. Deze man staat klaar om een flinke duik te nemen. Soms gaan ze bijna helemaal kopje onder.

Geregeld zie ik ze van onder naar boven tegen de bomen hun kostje bij elkaar zoeken. Deze kon ik op gepaste afstand vast leggen.

Het is al weer enkele jaren geleden dat ik deze vlindersoort in een kleurrijk decor kon vastleggen.

Deze schijnpluimpjes zijn al ver op hun retour maar niet minder mooi. Elk zijn ze ongeveer 7-8 mm hoog. Je moet het maar treffen!

Deze mooie soort bleef gelukkig lang genoeg zitten om er een nette foto van te maken.

Dit zijn altijd de mooie momenten om deze fraaie soort op de gevoelige plaat vast te leggen.

Wanneer het flink heeft geregend loop ik altijd de oude rottende boomstammen, die op de grond liggen en flink door de zwarte spechten onder handen zijn genomen na. Dit keer werd ik verrast door deze mooie soort met zijn prachtige kleur. Wel even gecontroleerd met een loep want met het blote oog zijn ze bijna niet te zien. De gehele foto is nog geen 15mm. breed.

Was nog niet zo eenvoudig om ze allebei in de scherpte te krijgen. Had liever nog een ruimer beeld gehad maar een brandnetel die aan de linkerkant stond gooide roet in het eten.

Terwijl de één water zit te drinken zit de andere zich in "de spiegel" te bekijken. Dat zal vast een vrouwtje zijn geweest, zei één van mijn broers. Ik deel mijn foto's alleen op dit platform en maandelijks een paar recente foto's bij de Natuur en Vogelwerkgroep "De Grutto" Weerselo.

De jonge Bonte Vliegenvanger ging voor mij precies op de juiste plek staan bij heel fraai licht. Soms zit het mee.

Momenteel zijn de jonge vogels weer op verkenning en moeten ze zich zelf maar weer weten te redden. Deze juveniel nam plaats op een uitloper van een Beukenstruikje. Gehele foto, alleen de belichting iets bijgesteld.

Als het een beetje geregend heeft kijk ik extra goed om me heen wanneer ik door het bos loop. Gisteren vond ik weer enkele exemplaren van het Roodbruin netpluimpje op een omgezaagde boomstam. Natuurlijk ook foto's van gemaakt maar deze foto van het vorig jaar heeft toch mijn voorkeur.